"Peri masallarını severmisiniz?
Kim sevmezki... Her zaman mutlu sonla biter"
Gözünden bir damla yaş süzüldü
"Biliyormusunuz?Benimde bir peri masalım var,çok güzel bir perim de vardı...
Ama benim masalım mutsuz bitti"
\\angst//
Boğazımdaki yanma hissiyle uyandım Kafamı kaldırdığımda sınıfta bir-iki kişi vardı
"Günaydın Jimin güneş doğalı cok oldu"
Lina nın söylediği şeyle yanındaki diger kızlar da kıkırdadı
"Saat kaç?"
"Öğlen oldu Jimin-shii ama merak etme zil çalalı çok olmadı 15 dakika var daha kafeterya hala açıktır"
Kafamı hafifçe olumlu anlmda sallayıp sınıftan çıktım ve her ne kadar istemesem de kafeterya ya inmeye başladım
Evet inmek istemiyordum cünkü onun orada olduğunu biliyordum onu bir daha görmek istemiyordum
O bu olanları olumlu karşılasaydı bile gene ondan uzak dururdum cünkü ne yaparsa yapsın sonunda üzülmesini istemiyordum
Sonunda kafeteryanın merdivenlerine varmıştım
Merdivenlerin yarısına gelmiştim ve kafamı kaldırmamla göz göze gelmiştik
Arkadaşlarıyla herzamanki yerinde oturmuş kıkır kıkır gülüyorlardı. beni görünce Gülüşü dondu ve adım adım solmaya başladı
Gözlerimin dolmaya başladığını hissettim.ona bakmak istemiyordum ona her baktığımda nefesim kesiliyordu ama bu öncesinin aksine bana artık acı veriyordu
Zor da olsa kafamı yere cevirdim Nefeslerim hızlanıyordu
Son 3-4 basamak kalmıştı Adımlarım yavaşladı derin nefesler almaya çalışıyordum ve kendimi tutmaya çalıştım.
Tekrar olmazdı
onun yanında Tekrar olmazdı
Sağ elim merdivenin korkuluklarını daha sıkı kavrarken bir elimde sıkışan göğsüme gitti
Kendime engel olamıyordum ellerim titremeye başlamıştı
Göz ucuyla Yoongi nin ayaklandığını gördüm
Onun ban yardım etmesini istemiyordum,tekrar ona muhtaç olmak istemiyordum
kendimi zorladım derin nefesler alırken ayağımı bir adım daha atmaya zorladım gözlerim kararıyordu
İşte yine oluyordu
Merdivenlerden bir adım daha indikten sonra başımdaki inanılmaz ağrı ile gözlerimi sıkıca kapattım
Yine önünde kriz geçiriyordum
Burnumdan akan sıvıyı hissettiğimde artık çok geçti
Titreyen bacaklarım artık beni taşıyamoyordu Gücümün tükenmesi ile yere yığıldım
Kendimi zorladığım için herşey daha kötü olmuştu..Sesler sanki buğulu bir camın arkasından cıkıyor ve bana ulaşmaya çalışıyordu
"Burnu Kanıyor! Hemen biriniz ambulansı arasın!"
Bilincim kapanmadan önce gördüğüm son şey ise endişeli bakışlarla bana doğru koşan Min Yoongi ve onun bağırışları olmuştu...
Sonrası ise karanlık...
✡✡✡✡✡✡
🤗🤗🤗 Bana biraz sovebilirsiniz ama baştan söylemiştim bennn
Daha yeni başlıyoruz:)
Görüşürüzzz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu durumda olmak mı daha aciz kılıyordu yoksa onun önünde bu duruma düşmek mi..?
