Unicode
ဂျောင်ကုဂျွန်စံအိမ်ေတာ်အပြင်ဘက်မှာယောင်လည်လည်လေးဖြစ်နေတုန်းအိမ်ထဲကိုဝင်လာတဲ့လူတစ်ယောက်ရဲ့ခြေသံ။
"ယူလေး!"
ဂျောင်ကုသူ့ညီလေးစီကိုအမြန်ပြေးသွားပြီးပြေးဖက်လိုက်ပေမယ့်ပုတ်ထုတ်ခံလိုက်ရတဲ့လက်တစ်ဖက်။
"omma"
သူ့ကိုဂရုမစိုက်ဘဲနဲ့ommaစီပြေးသွားတဲ့သူ့ညီလေးကြောင့်ဂျောင်ကုစိတ်မကောင်းပေမဲ့လည်းပေါ်လာတဲ့ommaရဲ့အပြုံးလေးကြောင့်သာသူသက်ပြင်းချနိုင်သည်။
"ommaသားလေး~"
ommaရဲ့အသံဟာသူ့ကိုပြောတုန်းကလိုမာထန်မနေဘဲတစ်ကယ့်ကိုပျော့ပျော့ပျောင်းပျောင်းလေး။
"သားပြန်လာပြီomma"
ပြေးဖက်လိုက်ကြတဲ့သားအမိနှစ်ယောက်ကြားမှာသူဟာမသိရင်ဘေးလူတစ်ယောက်လို။
ဂျောင်ကုဟာသူ့မိသားစုရဲ့အရေးစိုက်မှုကိုမခံရတာတောင်သူ့အမေနဲ့သူ့ညီလေးတို့ပျော်နေတာကိုဘေးကနေ
ကြည့်ပြီးမျက်ရည်ဝဲနေသေး။
"ommaသားလေး~ပိန်သွားလိုက်တာ...အစားရောကောင်းကောင်းစားရဲ့လား"
"ommaစိတ်ထင်လို့ပါ သားကပိုပြီးတောင်ချောလာသေးတယ်"
နာယူပြောသလိုဘဲနာယူဟာလည်းဂျောင်ကုနဲ့မတူတစ်မျိုးလှသူဖြစ်သည်။ဂျောင်ကုထက်အနည်းငယ်ပုတဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးဟာလုံးလုံးလေးဖြစ်နေပြီးမျက်နှာလေးကတော့တစ်ကယ့်အလှလေး။
စကားတွေတပြောပြောနဲ့အိမ်ထဲကိုဝင်သွားတဲ့သားအမိနှစ်ယောက်ကအပြင်မှာနေပူပူနဲ့ရပ်နေတဲ့ဂျောင်ကုကိုတော့မြင်မယ်မထင်။
ဂျောင်ကုရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးဟာကွေးတက်သွားပေမယ့်မျက်ဝန်းအိမ်ဝိုင်းဝိုင်းလေးမှာတော့မျက်ရည်အနည်းငယ်ဝေ့နေလေသည်။ကြာလာတော့လည်းသူဟာနေသားကျလာပြီဖြစ်သည်။သူ့ဦးနှောက်ကသူ့ကိုအကြိမ်ကြိမ်အားပေးနေခဲ့သော်လည်းသူရဲ့နှလုံးသားလေးဟာနာကျင်မြဲနာကျင်နေသည်။
အဆာလွန်နေတဲ့ဗိုက်ကိုလျစ်လျူရှုလို့အလုပ်သွားဖို့သာပြင်ရတော့သည်။အလုပ်မှာကသူမရှိလို့မှမဖြစ်တာ။
YOU ARE READING
Hate(မုန်းသည်)
Fanfictionတွေ့ဆုံမှုတွေကလှလှပပလေး~ ဒါပေမယ့်အဆုံးသတ်မှာတော့ငါ့နှလုံးသားဟာသွေးစို့နေခဲ့သည် မင်းကိုငါတစ်ကယ်ချစ်ခဲ့တာပါ'ယောင်း'~ start date-2.12.2023 end date-
