Vazgeçtiğimiz Hayatlar

1- Tanışma

Yine aynı yerdeydim. Dediklerini yapmadığımda ya da onun deyimiyle başka erkeklere "cilve" yaptığımda beni kapatdığı o yer kabuslarıma bile giriyordu.

Ben Aslı Karaaslan gençliğimde yaptığım bir hata yüzünden tüm hayatım mahvoldu. Daha gençtim on yedi yaşına daha yeni girmiştim. Bende yaşıtlarım gibi sosyal medyada takılır gezer tozardım. Bir gün instagramda onu gördüm. O kadar beyefendi duruyordu ki, nerden bilebilirdim onun psikopat olduğunu?

Ona yazdığımda bana cevap verdi, konuşmaya başladık. Bana öyle güzel sözler söylüyordu ki, o da beni seviyor sanmıştım. Dört beş ay konuştuktan sonra buluşmayı teklif etti bende hemen kabul ettim. Tabii o dört beş ay içinde her şey değişmişti ona olan hisslerimde.

Hoşlanmaya başlamıştım ondan ve hoşlandığım çocuk bana buluşma teklifi ediyordu. Çok sevinmiştim o gün.

İki gün sonra buluşacaktık ve o gün geldiğinde kendime her zamankinden daha çok özen gösterdim. Saçlarımı bile düzleştirdim. Hiç giymediğim o kısa elbiselerden bile giymiştim istediğim onun gözüne girmekti.

Beni sevmesini istiyordum ama şimdi bu yaşayacaklarımı bilseydim asla ama asla o gün onunla buluşmaz hatta yazmazdım bile.

O gün buluştuğumuzda bana çok güzel davrandı. Tam bir beyefendi, evlenmek isteyeceğim bir erkekti. O da o zamanlar 20 yaşına daha yeni girmişti aramızda üç yaş olduğundan ikimiz içinde sorun yoktu.

O günden sonra hep buluştuk ve 1 yılın ardından sevgili olduk. Ailesi beni pek sevmezdi annesi onunla nişanlandığımız gün Serhata gidip "o kızın senin paranda gözü var oğlum kenar mahallenin kızı ne yapacaksın sen onu" demişti ama o annesini takmamıştı.

Ben 24 yaşına gelince evlendik. Her şey o günden sonra başladı içindeki o canavarı gösterdi bana. Ben ilk gecemizi çok güzel düşünürken hiçte güzel şeyler olmadı.

İlişkiye girdiğimizde çok sert davranıyordu. Canım yansa bile sustum çünkü sevdiğim adamı kendimden daha çok düşünüyordum ama şimdi ondan o kadar nefret ediyorum ki, ölüm döşeğinde olsa ilaç bile vermem.

Çok iyi hatırlıyorum bir keresinde bahçeye inmiştim hava almak için yanımda kitap ve kurabiye de almıştım belki acıkırım diye.

Bahçedeki koltuklara oturduğumda bahçıvana gözüm değdi her gün gelir bahçedeki çiceklerle uğraşırdı bende yorulduğunu düşündüğüm için ona seslendim. "Ahmet abi gel biraz dinlen kaç saattir çalışıyorsun" dediğimde yaşlı adam itiraz etse bile tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır derler o da fazla dayanamamış olacak ki, gelip karşı koltuğa oturdu ve sehpanın üzerinde duran kurabiyelerden birini aldı. Kurabiyeni yemeden önce "Sağ ol Aslı kızım" dedi.

Dediği şeye gülümsedim biraz daha konuştuktan sonra Serhatın sert ve kızgın sesini duydum. "Ne oluyor burada" dediğinde şaşırarak yüzüne baktım ve sohbet ettiğimizi söyledim. Hiç bir şey demeden kolumdan tutup beni ayağa kaldırdı elimdeki kurabiyeyi alıp yere fırlatdı ve beni üst kata odamızın olduğu kata götürmeye başladı .

Ne olduğunu anlamamıştım birden bire neye kızmıştı böyle anlam veremiyordum. Çok saftım o zamanlar işkencelerine başlamadığı gün kaçmam gerekirdi ondan ama gençtim işte geri dönülemez bir hata yapmıştım.

Beni odaya getirdikten sonra yere attı bende artık sinirlenmeye başlamıştım ayağa kalktım ve "Ne yapıyorsun sen ya? Neye sinirlendin? Böyle sinirini benden çıkaramazsın Serhat." lafımı bitirdikten sonra yanağıma inen tokatla birlikte yere düştüm. O kadar şaşırmıştım ki, dilim tutulmuştu donmuş kalmıştım hiç bir şey diyemiyordum yapamıyordum.