~Annemin Yeni İşi~

73 38 4
                                    


O sabah beklenmedik bir şekilde kapı çalmıştı.

Kim acaba diye düşündükten sonra kapıya doğru ilerledim.

Evde tektim ve annem işe gitmişti.

Kapıyı açtığımda karşımda babamı görünce büyük bir şok geçirmiştim.

Ağlamaya başladım.

Babam"Burası Funda Hanım'ın evi değil mi"diye sordu.

"Siz kimsiniz ve neden ağlıyorsunuz"

"Ben Funda Hanım'ın kızıyım baba"
"Senin kızınım ben"dedim ağlarken.

Babam"Ben seni tanımıyorum nereden benim kızım oluyormuşsun"dedi.

"Baba, kızınım ben senin"

Babama sarılmaya çalışınca geriye çekildi ve yere çakıldım.

O kadar korkmuştum ve üzülmüştüm ki bir anda uyandım.

"Hayır olamaz,bunlar bir rüya olamaz"diye bağırdım ve ağlamaya başladım.

Bugün arkadaşlarım ile annemin yeni iş yerini ziyarete gidecektik.

Bir anda kapı çaldı ve kapıyı açtığımda karşımda Barkın'ı gördüm.

"Hazırlanmamışsın bile ayrıca neden ağlıyorsun"dedi.

Ona sarıldım ve o ne olduğunu anlamayan bir bakış attı bana.

"İyi misin İnci"dedi.

"İyiyim"

Hazırlanmak için odama gittim.
Barkın beni kapıda bekliyordu.

Üzerime beyaz bir elbise giydim ve biraz makyaj yaptıktan sonra evden çıktık.

Arkadaşlarım arabada bekliyorlardı.
Hande ve Toprak gelmemişti.

Barkın ağladığımı kimseye söylemedi fakat ona neden ağladığımı sonra anlatacağıma söz vermiştim.

Volkan arabayı sürüyordu.

Sanem"Annen markette çalışıyordu değil mi İnci"diye sordu.

"Evet"

"Volkan çok acıkmışta"dedi gülümseyerek.

Volkan"Ne gülüyorsun ya"dedi.

Markete geldiğimizde kasada duran annemi gördük.

Volkan"Merhaba Funda Teyzeciğim"dedi.

Beste"Yenj işiniz hayırlı olsun efendim"dedi.

Annem"Teşekkür ederim canım"dedi.

Volkan ve Sanem yiyecek bir şeyler almak için içeri girdi.

Barkın kulağıma fısıldayarak"Neden ağladığını anlatacak mısın"diye sordu.

"Anlatacağım dedim ya"

"Tamam,kızma"

Sanem ve Volkan yiyecek bir şeyler aldılar ve annem ile vedalaştıktan sonra Sanem'in evine gittik ve aldıklarımı yemeye başladık.

Akşam olduğunda herkes evlerine dağıldı.

Evde durmak istemediğim için deniz kenarına gittim ve bir banka oturdum.

Ağlamaya başladım...

Rüyanın etkisinden hala çıkamamıştım.
O sırada yanıma birisi oturdu.

Kafamı çevirdiğimde Barkın olduğunu gördüm.

"Anlatacak mısın"diye sordu.

"Rüyamda babamı görmüştüm"

"O kadar gerçekti ki rüya olduğuna inanamadım"

"Beni tanımadı biliyor musun"dedim ağlamayı sürdürürken.

"Ne kadar üzüldüğünü anlayabiliyorum İnci"

Başımı omzuna yasladım ve ağlamaya devam ettim.

"Seni çok seviyorum İnci'm"dedi.

Birkaç dakika sonra beni evime bıraktı ve oradan ayrıldı.

Barkın'ın ağzından...

Onu ağlayarak görmek beni o kadar çok üzmüştü ki anlatamam.

Ona o kadar çok değer veriyordum ki.

Bir gün o da öğrenecekti onu ne kadar sevdiğimi.

Belki de biliyordur diye düşündükten sonra onu eve bıraktım ve evime gittim.

Volkan"Neredeydin Barkın"diye sordu.

"Ufak bir işim vardı,boşver"dedim.

"Peki"dedi.

Mutfağa gittim ve bir şeyler yemeye başladım.

Volkan yanıma geldi.

"Ben de bir şeyler yiyeceğim"dedi.

"Sen zaten hep açsın Volkan,nasıl kilo almıyorsun anlamıyorum.

"Devlet sırrı"dedi sırıtarak.

Saat çok geç olduğunda Volkan ile salona gittik ve sohbet etmeye başladık.

"Uyumayacam mısın"diye sordu.

"Barkın sana diyorum oğlum"dedi.

"Kusura bakma,dalmışım"dedim.

"Kimi düşünüyorsun yine"

"Kimseyi düşündüğüm yok Volkan, uydurma"

"İnci'yi mi düşünüyorsun yine"

"Evet"

"Sen çok mu seviyorsun bu kızı"

"Evet"

"Hareketlerinden belli oluyor zaten"

"Neyse Volkan ben uyumaya gidiyorum"

"Peki,iyi geceler"

"İyi geceler"

Odama gittim ve yatağıma yattım.

Bir saat sonra hala duvarı izliyordum.
Uyku tutmamıştı.

Sanırım İnci'ye âşık olmuştum.

Onu düşünmeden edemiyordum.

Uyuyamıyordum.
Fakat çok yorgundum.

Tavanı izlemeyi bırakıp uykuya daldım.

                 9. BÖLÜM SONU

Beyaz İnci(Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin