Listen | Bang Chan ile hayal et

Dressing gown

2.BÖLÜM

Büyük bir villada yaşıyordu. Beni sandalyeden kaldırıp koltuğa yatırdı

Chan- ilk katta oda yok. İstediğin seni zaman adana çıkarırım.
                              
Yoko- Üst katta ise ben burada uyurum. Gerek yok. Ben koltukta uyumayı severim.

Chan- Peki sen bilirsin

Yoko-Chan bana 1 bardak su verebilirmisin ?

* Suyu getirir

Yoko-Teşekkürler

Chan-Ben duş alıp geliyorum

Yoko-Tamamdır.

Chan dus almaya gitmişti. Ben de telefon ile oynamaya  karar verdim. Sehpa biraz uzakta kakyordu. Elim ulaşamayınca uzanmaya çalıştım ve * Pat*
Yere yapışmıştım.

Chan üzerindeki barnoz ile aniden aşağı indi 

Chan-İyi misin ?!

Canım çok acıyordu. kelimeler ağzımdan çıkmadı. Chan beni kaldırmaya çalışıyordu. Üzerindeki bornozun ön kısmı hafif açıktı. Bende elimden geldiğince bakmamaya çalışıyordum. Bakmayınca da elim elimi o açıklığa değdi. Islak tenini hissediyordum. Ne yaptığımı farkedince elimi hızlıca çektim. Chan beni koltuğa yatırdı.

Yoko-Özür dilerim. Sadece telefonumu almak istedim

Chan- Önemli değil. Sen iyisin değil mi?

Yoko-İyiyim.

Chan telefonumu verdi.

Yoko-Çok özür dilerim. Uzanabiliceğimi düşündüm.

Chan- Önemli değil ,sorun yok İstemeden olduğunu biliyorum.

⭐️⭐️⭐️

Chan -Yoko benim dışarıda 2.5 saatlik bir işim var. Bir süre evde durabilir misin?

Yoko-Dururum ben problem yok.Kol değneklerine alıştım zaten. Birşeye ihtiyacım olursa kendim alırım.

Chan- Eğer birsey olursa ara tamam mı?

Yoko- Tamamdır. Görüşürüz!

Chan- Görüşürüz.

Chan gideli 2 saat olmuştu. Televizyon izlemekten sıkılmıştım kol değneklerimi taktım dışarı ve çıkmaya karar verdim. Güneş batıyordu. Çimlerin üzerine kendimi bıraktım.Uzun zamandır dışarı çıkmamıştım. Bir süre sonra Chan arabasıyla geldi. Arabadan indiğinde telaşlı görünüyordu.

Chan-Yoko iyi misin seni aradım aradım açmadın

Yoko-İçerde çok sıkılmıştım. Güneş batıyordu ilemek istedim.

Chan-Ne! üşüyor olmalısın saat 22.42!

Zaman nasıl geçti anlamadım. Chan içeri gidip battaniye getirdi ve omuzlarıma örttü.

Yoko-Tesekkürler.

Biraz sessiz durduk. Aklıma Chan'ın üşüyor olma ihtimali geldi ve battaniyenin ucundan kaldırarak onu da içine aldım. Gülümsedi. Çok güzel gülüyor...Tekrar kafamı yıldızlara çevirdim.

Yoko- Yıldızlar ne kadar çok sey anlatıyor.
                                            
Chan-Ne gibi ?

Yoko- Annem derdi hep yıldızlar da doğar, büyür Annem de bir yıldızdı. Doğdu, büyüdü ve öldü ... Şimdi gökyüzünde...

Chan-Baban?

Yüzü ağlamalı bir hal almıştı.

Yoko- Babam bana, hem annelik, hem babalık yaptı. Ama babam is adamı. Patronu biraz disiplinli birisiydi. Çok yoğundu. Eve ekmek gelirmeye çok uğraştı.

Chan- Suan iyi mi?

Yoko-kansere yakalandı Japonya'da tedavi görüyor.

Gözlerim dolmaya başladı

Yoko-Ama iyi olacak. Onun hastane masraflarını ödemeye çalışıyorum. Bir kafe'de yarı zamanlı çalışıyorum. Daha doğrusu geceleri. Normal işim söz yazarı.(İdol olduğunu şimdiden demek istemiyor. Yarı zamanı bir iste çalışması gerekmiyor. Maaşı masrafları karşılamaya yetiyor. Durumu iyi. Hatta zengin sınıfında sayılabilir. Yalan Söylüyor.)

Chan-Sen çok güçlü bir kızsın.

Yoko -Neden?

Chan-Sırtında onca yüke rağmen yıkılmamışsın güçlü ve cesur bir kızsın...

İkimizin de gözleri doldu ve yavaş yavaş yağmur yağma başladı. Uykum gelmeye başladı. Son hatırladığım Chan'ın beni kucağına alıp üst kata çıkartıyor olması...

*_Beğendiyseniz oylamayı unutmayın🤍_*