İyi okumalar diliyorum.
🤍
~
Deniz
Hayatımı gözler önüme aldığımda, gerçekten bu hayatı yaşamanın adil olduğu tartışılırdı. keşke her şey o sigarayı ağzınıza götürdüğünüzde duyduğunuz rahatlama hissi gibi olsaydı. sadece küçük bir ateşe ihtiyaç duymak.
Bu düştüğüm dipsiz kuyuda, gittikçe daha da batıyordum. o dipsiz kuyular bazen insanın çığlığı olurdu. Fakat benim çığlımı kimse duymamıştı. ya da duymak istememişlerdi. Babamı öldürerek düşüğüm bu lanet dört kuvar arasında ikinci günümdü.
Uykumun en güzel yerinde bartu tarafımdan uyandırılmıştım. ne dediğini anlayamıyordum uyku sersemi olduğum için. bıkkın bir ses tonu ile "ya bırak uyuyacağım" dedim mızmız çocuk gibi.
"Lan kalk, yaman abi aratım için gelmek üzere!" bartu'nun tedirgin ses tonu ile söylediği şeyi siklememiştim. aslında kalkmam gerekiyordu ama uykumun en güzel yerinde olduğum için kalkmak'da istemiyordum."Tamam ya kalktım" dedim ve yataktan doğruldum. dışarıdan yeri sarsacak ayak sesleri ile Bartu'nun kolumdan tutup sıraya çekmesi bir olmuştu. köle gibi başını eğerek sıraya geçen mahkumları şaşkınla izliyordum. hepsi boyun eğiyiordu. Bartu boynumdan tutarak başımı yere eğmişti. ona ne yaptığını sorgularcasına bakış atıyorken girişteki gardiyanın "Hoşgeldin Yaman abi" demesini duymamla geldiğini anlamıştım.
Kalp atışlarım hızlanmaya başlamış, vücudum ter atmaya başlamıştı. Yamam dedikleri kişinin yüzünü çok merak ettiğim için başımı kaldırarak yüzüne bakmak istedim. ama yapmadan önce düşündüm. Sırf yüzüne baktığım için bir şey yaparmıydı ki? başımı kaldırdığımda karşımdaki adam.. nutkumun tutulması için yeterliydi.
Uzun boylu ve siyah harelerine bakmaktan doymayacağım kadar yakışıklı bir adamdı. siyah saçlı, siyah gözlü bir adamdı. asi ve dik duruşu insani ürpertmeye yetiyordu. şimdi neden Yaman abi diyerek peşinde dolandıklarını anlamıştım. "Arayın" dedi sert ve kalın sesiyle. demesiyle göz göze gelmiştik.
Gözlerimiz birbirini bulduğu zaman titremiştim. bana uzun uzun bakmaya devam etti. Şu an bütün mahkumların arasında dik duran ve başını eğmeyip ona bakan tek kişi bendim. fakat arkamdaki bir mahkum'un başımı eğmeyisle bu sona ermişti.
neden bu kadar korkulduğunu şimdi anlamıştım. çünkü gerçekten korkulacak birisiydi. polis cihanın bile korkutuğu bir adamdı sonuçta. Bakışlarıyla bile etrafta korku salan bir adam, daha neler neler yapmazdı.
Dikkat çekildiğime yemin edebilirdim. Hâlâ üzerimde olan delici bakışlarını hissedebiliyordum. Bir bakışı bile beni kül ederken, bunun haricinde neler olurdu tahmin edebiliyordum. lanet olası çok yakışıklıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yekta | {bxb}
Teen FictionYaşama nedenim olacak o adamı babamı öldürerek düştüğüm hapishanede mi bulacaktım yani? -bxb!