Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~
Çaresizce yaman'ın odasına girdiğimde gördüğüm görüntü ile kısa süreli bi' şoka girmiştim. kaldığı oda , mükemmeldi. kusursuzdu. Sanki bir kralın odası gibiydi. lacivert ve beyaz duvarlar, siyah şık mobilyalar, ve en iyisi onun kokusu. kokusu odayı ele geçirmişti.
her şey özenilmiş, muhteşem görünüyordu. Ama adam zaten şöhretin ta kendisiydi. o yüzden bütün bunlar normal geliyordu.
Anlamadığım tek şey bu kadar gücü olan bir adam neden Hapishanedeydi? para verir, sustururdu. para her şeyin çözümüydü çünkü. buna rağmen neden bunlara katlanıyordu?
bartu'ya sorardım ama oda pek bilmeyebilirdi. Çünkü hepsi buna alışmış gibiydi. Hepsi sanki sahipli köpek gibiydi. Yaman'ın ellerine, ayaklarına kapanıyorlardı.
Tamam kabul ediyordum, adam çok güçlüydü. istese bizi tek cümlesiyle öldürtebilirdi. fakat bu kadar tapma durumuna gelecek kadar neden itaat ediyorlardı ki? püfleyip komidinin üzerini silmeye başladım. Aslında temizdi ama hafif tozlanmıştı.
Ulan bu yaşımda hapishaneye düşüp gerçekten temizlik mi yapacaktım? komidinin üzerini silip çekmecenin içinde silmek amaçlı açtım. fakat açmamla kapattığım bir oldu. Çünkü içinde 3 tane silah vardı. hayatımda ilk defa silah'a dokunabilecektim.
Her zaman silahlara karşı özel bir ilgim vardı. hep polislerde görürdüm ve benim olmasını isterdim. çünkü silah demek güç demekti. her babamla kavga ettiğimde gerçekten onu öldürmek istiyordum ve aklıma olan tek şeyler bıçaklar, silahlar, ve yarım kalan sigaramdı.
her zaman savunmaya ihtiyaci olan bir çocuk olarak büyümek, çok yaralamıştı insanı. yavaşça çekmeceyi açtım.
Karşımda duran 3 tane silaha uzun uzun baktım. En sonunda birini elime aldım. gerçekten ağırdı. İlk defa elime bir silah alıyordum. içinin nereden açıldığını bilmiyordum ama biraz karıştırdıktan sonra buldum. Açtığımda bir sürü mermi vardı. Bir insani tekte öldüren şey bu kadar küçük bir mermiydi. çok garip hissettirmişti.
Acaba şu an sessizce kendimi vursam ne olurdu? bu zulümden kurtulmuş olur muydum..? annemin yanına giderdim belkide. ama belkide olmazdı. Çünkü o cennetteydi. bende cehennemlik olduğuma yemin bile edebilirdim.
silahı yavaşça kalbimin üzerine doğru götürdüm. kalp atışlarımın sesini çok daha net duyabiliyordum. stresten hafifçe terlemeye başlamıştımm silahi hissetmek, tarif edilemez bir duyguydu.
arkamda kalan kapının sertçe açılmasıyla elimdeki silah ani şokla yere düşmüştü. Arkamı döndüğümde yaman sert bakışlarını bana yolluyordu.
