Lift Me Up, Professor (El Profesor #2)

Chapter 49

Dinala ako ng paa ko sa mabulaklak na paraiso ng Baguio, kung saan namin nabuo si Cal. Hindi ko alam kung bakit sa pag-apak ng paa kong muli sa lugar na ito ay nakahinga ako nang maluwag. Pakiramdam ko, sa isang iglap, nawala lahat ng sama ng loob ko sa sarili ko.

It has been weeks since I decided to live by myself. Nope, hindi na nga pala ako nag-iisa. Kasama ko si Cal na ngayo'y tila ba mas lumalaki na kumpara noong huli kong iwan ang Mondalla Residences. I am living in peace. Kahit minsan ay wala akong natanggap na tawag mula kay Ismael at kahit na sino mula sa pamilya ko at sa pamilya niya. They are really respecting my decision to have some time for myself. Totoo naman daw kasi na masyadong napuno ng masasamang alaala ang buhay ko nitong mga nakaraang araw, pero dahil sa desisyon kong ito, mas nangingibabaw ang mga alaalang ginawa namin ni Ismael nang magkasama.

Pinunasan ko ang luha ko sa pisngi nang muli itong tumulo. Kahit kailan talaga kapag tungkol kay Ismael, kusa akong napapaluha. I admit it, I miss him so much. Pakiramdam ko, ganoon din siya sa akin dahil gabi-gabi siyang dumadalaw sa panaginip ko. Napalitan niya ang lahat ng bangungot na gumugulo sa akin noon.

Narito ako ngayon sa farm kung saan pansamantalang naglilibang at gumagawa ng pabango. Noong una pa nga ay hindi nila ako tinatanggap dahil buntis daw ako, pero dahil nakahanap sila ng trabahong para sa akin na nakaupo lang ay pinayagan na nila ako. Isang perfumer, literal na taga-amoy lang ng pabango kung maganda ba ang timpla nila o hindi. Lalo raw kasi na buntis ako, mas matapang ang pang-amoy ko, kaya naman humihingi din sila ng suhestiyon sa akin. Mabuti na nga lang din at marami akong natutunan sa Safira at LMC, lalo na kay Ismael noong bumisita kami sa Europe, kaya naman natutuwa sa akin ang may-ari ng maliit na perfume shop na ito. Ako rin ay natutuwa dahil nakakalibre ako ng supply ng bulaklak. Hinahayaan nila akong pumitas ng daisy.

Muli na naman akong napangiti. Napakasarap sa pakiramdam na pagmasdan ang mga magaganda at mababangong bulaklak sa paligid. Parang ang gaan-gaan nang mundo. At hindi lang ako ang natutuwa dahil kanina pa likot nang likot si Cal sa tiyan ko. Mukhang nagugustuhan niya rin itong ginagawa namin nang magkasama.

Nagpaalam na ako sa kanila nang pumatak na ang alas singko ng hapon. Dumeretso ako sa palengke para bumili ng mga gulay na siyang iluluto ko para sa hapunan. Hindi ko rin kinalimutan ang mga prutas katulad ng mansanas at saging. Ang sabi kasi sa akin ng doctor ay mas mainam na kumain ako ng masusustansiyang pagkain na siya namang madalas ko na talagang kinakain sa araw-araw. Gamit ko ang perang ibinigay sa akin ni Sir Mikael noon. Hindi ko gustong gamitin ang black card na ibinigay sa akin ni Ismael dahil alam kong kapag ginamit ko iyon ay malalaman niya kung nasaan ako.

I was about to hop into a trycicle when someone called my name. "Jothea?"

Napalingon ako, upang hanapin ang boses na tumawag sa pangalan ko. And I was surprised to see someone I hadn't expected to see.

"Mrs. Veonna?"

"What are you doing there? Come in. I'll drive you home!" pagyaya niya sa akin. Ipinakita ko sa kaniya ang mga dala kong gulay sa iluluto kong pinakbet, and I was oblivious when she told me it's fine.