Kapıyı açması ile yavaşça dışarı doğru çıktım. Elimde boş kaseyle bir kaç adım atıp, arkamı döndüm.
Bakışlarım gözleri benim üzerimde olan adama dönerken "Kendine iyi bak.." Dedim garip bir ses tonuyla.
Sesim garip çıkıyordu, kesinikle bu film boyunca elimi hiç bırakmadığı içindi.
Sesimi çıkarmamıştım, o da bir hamle daha yapmaya cesaret edememiş gibiydi. Ama şimdi gözleri her şeyi özetliyordu.
"Sende kendine iyi bak.."
Sesi yavaşça çatallanmıştı. Ya elimi tuttuğundan beri hiç konuşmamasındandı ya da başka bir şeyler vardı.
Gözlerimi kapatıp, kafamı sallamamla birlikte yavaşça ilerledim ve verendanın merdivenlerden inmeye başladım.
"Seni tekrar görebilecek miyim?"
Aniden gelen sesle hızla arkamı döndüm. Jeff'in kara gözleri benim üzerindeyken yavaşça ilerledi ve sokak ışıklarının ışığı üzerine doğru düştü.
Bir bir kaç merdiven basamağı altında olduğum için bana sanki üstten bakıyormuş gibi duruyordu.
Gölgeleri ile adeta kusursuz bir resim gibi dururken tüm tüylerim diken diken oldu.
Sanki bu yaz gecesindeki tüm atmosfer üzerime çökmüş gibi hissettirdi. Tüm tüylerim diken diken oldu, için alev aldı ve derin bir nefes aldım.
"Evet." Diye bildim sadece. Kısa bir söz aslında pek çok şeyi ifade edebilirdi.
Öyle de oldu. Gözleri resmen ışıldadı ve heyecanla derin bir nefes aldı. Bunu beklmiyormuş gibi de arkasını dönüp yavaşça ilerledi.
Bende önüme dönüp, ilerlerken bahçeden yola doğru çıktım ve yolun tamda ortasına çıktım.
Arkamdan kapının kapanma sesi ile yavaşça evime doğru ilerledim. Anahtarlığımı cebimden çıkarıp, kapının kilidine anahtarı soktum.
Ardından kilitli evin kapısını açmak için bir hamle yapmamla birlikte kapı direkt açıldı.
Kaşlarım çatıldı, çünkü evden çıkıp bir yerlere giderken mutlaka evin kapısını 2 kat kilitlerdim.
İçeri doğru yavaşça adım atmamla birlikte bakışlarım etraftaydı. Kapıyı arkamda yavaşça kapatırken ayakkabılarımı çıkarttım.
Aklımda hâlâ kapının neden direkt açıldığı varken ayakkabılarımdan kurtulup, koriordun lambasına doğru bir adım attım.
Lamba anında kendi kendine açılırken birden karşımda beliren şahıs yüzünden çok yüksek olmayan bir çığlık attım.
Chris..
Yeşil gözleri gözlerimin üzerindeyken duruşunu dikleştirdi. Sinirli dolu bakışlarımı ona atmamla birlikte bana doğru bir adım attı.
"Nereden geliyorsun?" Diye sahte bir merakla konuşurken bakışlarımı kaçırdım.
"O göt herif için mi benim telefonlarıma cevap vermedin?" Demesi ile bakışlarım hızla yeşil gözlerine döndü.
O gözlerimin içine çatık kaşları ile bakarken, yüzümde bir gülümseme oluştu.
"Sende üvey kızınla yatmak için onun kanser olmasını mı bekledin!?" Diye sormamla birlikte duruşunu dikleştirdi.
Sıcak ve sinirli sinirli nefesi yüzüme vururken gözlerimin dolmasına engel olamadım.
O sarı, çatık kaşları altındaki yeşil gözleri ile dolu gözlerimin içine bakarken kafamı yavaşça yukarı doğru kaldırdım.
"Ben artık yapamıyorum.." Dememle sesim titredi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Banilyö Efsaneleri | GAY
Horror"Bir adam on sigaradan daha tehlikelidir, özellikle baban yaşındaysa!" Sıradan görünen bir Amerikan kasabası, açıklanamayan cinayetler ve bir aşk üçgeni. Bu kasabadaki hiç kimse göründüğü gibi masum değil.
