~yazarın bakış açısı~
Melanie'nin teyzesi Melanie'nin odasında hızlı hızlı bir oraya bir buraya ilerliyor ve bir şeyler arıyor gibiydi.
Çekmeceliri açıp, içini karıştırıyor ve bulduğu her kağıt parçasını alıp, inceliyordu.
Saniyeler sonra açtığı çekmecenin en köşesinde bulunan ve oldukça yeni bir kağıda benzeyen bir kağıdı görmesi ile heyecanla nefes aldı ve elini ona attı.
Kağıdı hemen alıp, açtı ve gözlerini kağıtta hızlıca gezdirdi. Yüzünde oluşan gülümseme ile derin bir nefes aldı ve yerinde doğruldu.
Sonra gözlerinin kapının önüne dönmesi ile korkuyla titredi.. Chris..
Emma, duruşunu dikleştirip kağıdı arkasına doğru saklamaya çalışırken "O Melanie'nin ölüm belgesi mi?" Diye sordu Chris.
"Bu senin için önemli mi?" Diye Emmanın konuşması ile Chris"O Melanie'nin ölüm belgesi mi diye sordum." Dedi sinirle.
"Chris, zaten bu cinayettedeki baş şüphelisin bu yüzden zorluk çıkarma ve karşımdan çekil." Dedi Emma'da aynı sinirle.
"Yazıklar olsun sana, yiğenin ölümünün üzerinden sadece 5 gün geçti ve sen ondan kalan maaşın peşine mi düştün?" Diye sordu Chris tiksinir bir ifadeyle.
"Bu para senin değil, benim hakkım!" Diye bağırdı Emma yüksek sesle.
"Yiğenin yasında olması gereken bir teyzden daha farklı bir şeye benziyorsun Emma." Demesi ile Chris içeri doğru bir adım attı.
Emma, Chris'in yeşil gözlerine bakarken Chris tekrar konuştu.
"Yiğenini katleden katil zanlısı bir teyzeye."
Emma'nın yüzünde bir gülümseme oluşurken "Sen delirdin mi?" Diye sordu.
"Melanie öleli 5 gün oldu ve bu güne kadar onu en fazla 2-3 kez ziyarete geldin. Gerçekten bu cinayeti para için işlemediğine dair elle tutulur bir kanıt verebiliyor musun Emma Brooks?"
"Çekil karşımdan yoksa.."
"Yoksa ne!?" Diye yanıtladı Chris anında.
"Beni de mi öldürürsün?" Diye sorması ile Emma derin bir nefes aldı ve "Akşama New York City'e geri dönmem gerekiyor. Çekil karşımdan!" Diye yanıtladı.
Tam o anda kapının arkasından yabancı bir bedenin çıkması ile Emma'nın bakışları kapıdaki bedeni görür görmez yutkundu.
Chris'in yüzünde bir gülümseme oluşurken arkasını döndü ve biraz kenara çekildi.
Dedektif hanım topukluları ile içeri adımlayıp, kollarını birbirine bağladı ve "Sizi New York City'e gönderemeyiz Emma hanım, çok fazla stres içerisindesiniz. Sanırım bir süre daha bu eski banilyö'de birlikte olacağız." Dedi, gülümsedi.
Emma stres içinde kafasını olumsuz anlamda sallarken bakışları Chris'e döndü.
"Hayır, ben katil değilim o katil!" Dedi ve Chris'e bakarken. Dedektifin gözleri onun üzerindeyken "Hayır, derdinizi bana değil polislere anlatın." Dedi.
Emma stresle yutkunurken, resmen ecel terleri dökmeye başladı. Evet, kesinikle sakladığı şeyler vardı.
~~~~
~Josh'un bakış açısı~
Jeff, arabasını evin önünde park etmeye çalışırken bende arabadan inmiş bir şekilde onu bekliyordum.
Evin anahtarları onda olduğu için eve geçip, içine girmek gibi bir şansım yoktu.
Arkamda hissettiğim hızlı adım seslerini kavramamla birlikte hızla arkama döndüm ve bana doğru üzerine çektiği bakışlardan bir habermişcesine koşan adamı gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Banilyö Efsaneleri | GAY
Horror"Bir adam on sigaradan daha tehlikelidir, özellikle baban yaşındaysa!" Sıradan görünen bir Amerikan kasabası, açıklanamayan cinayetler ve bir aşk üçgeni. Bu kasabadaki hiç kimse göründüğü gibi masum değil.
