Love or Career (Sandro Marcos Fanfiction)

30

"i'm sorry, hon." biglaang sabi ni Sandro pagkabalik niya sa table niya.

"why?"

"i have to go in palace, it's urgent." sagot neto sa'kin habang sinusuot ang jacket niya.

"it's okay, kaya ko namang umuwi."

"no, my PSG will sent you at home." seryoso netong sabi sa'kin.

"huwag na, sands. kaya ko naman." pagpupumilit ko dito.

"okay, kung ayaw mong magpahatid sa mga PSG ko then" sabi neto sabay punta sa aking pwesto "ako ang maghahatid sa'yo."

nasa byahe na kami ni Sandro papunta sa bahay dahil ito pa ang unang madadaan niya bago mag-malacañang. gamit namin ngayon ang Fortuner niyang sasakyan and siya ang nagmamaneho neto pero may naka-escort sa aming PSG.

"hon, dapat hindi mo na ako hinatid." sabi ko dito sabay tingin sa pwesto niya na nagmamaneho.

"okay lang, tina. and besides i want you to be safe." sagot neto na may halong lambing. kaya wala na akong nasabi pa dahil don. hawak-hawak niya ang kaliwa kong kamay habang nagmamaneho, medyo traffic lang pero nakarating na din kami ng mabilis.

"Hon, ingat sa road, okay?" bilin ko dito habang hinuhubad ang seatbelt na nakakabit sa'kin.

"i will."

"sige na, baka gabihin ka pa sa pag-drive. ingat ko ah." paalam kong sabi dito.

"yes, i'll update you hon once na andun na ako." sagot neto sabay halik sa noo ko.

"bye, love you."

"love you too, hon."

naghintay muna ako ng ilang minuto simula nung umalis na si Sandro dito sa tapat namin bago pumasok sa loob ng bahay. binuksan ko na ang main door namin and nakita ko na agad si dad but may kasama siyang babae.

"h-hi dad, good'eve." bati ko dito sabay beso.

"there you are! btw Athena, i would like to meet you Vanesa." pagpapakilala ni dad sa babaeng katabi niya, kaya agad itong tumayo at nginitian ako.

"my soon to be wife."

nang narinig ko ang salitang 'yon ay para bang nawala ako sa sarili. hindi ko matanggap bakit?

hindi pa ba sapat si mommy?

"hi, Athena. finally nakita na kita ngayon!" sabi neto sabay biglang yakap sa'kin.

"n-nice to meet y-you rin po." tangi kong nasabi sabay hiwalay sa yakap neto.

"nakapag-dinner ka na ba?" malambing na tanong neto sa'kin habang katabi niya si dad.

"nagluto ako ng mga putahe and may dessert din."

"busog pa po ako." matamlay kong sagot dito "pasensya na po."

papalakad na sana ako papuntang hagdan ng bigla kong nilapitan si dad

"dad?"

"yes?" tanong neto sa'kin sabay tingin sa direksyon ko na seryoso.

"this coming days, hindi muna ako makakauwi."

"for what reason?"

"may bonding kami ni Stephanie and my other high school friend in London." dahilan ko dito. kelangan kong magsinungaling para lang dito.

"sure, i know na nagsasabi ka ng totoo sa'kin." sagot neto sa'kin na nakapagpagaan sa dibdib ko.

"have fun there." simple netong bilin kaya tumango na lang ako bilang sagot at umakyat na papunta sa kwarto ko.

"sabi ko lang sa'yo kanina na i-chat mo ako, pero ginawa mo ay tumawag ka pa." tawa kong sabi sabay appear ng mukha ni Sandro sa screen ng phone ko.

"i just miss you." sabi neto sa'kin sabay ngiti

"btw, hon. sa friday mags-stay na ako sa'yo." sabi ko dito habang nagpupunas ng make-up remover sa mukha

"oh why? pinayagan ka na ba ni tito?"

"yes, pumayag na si dad but"

"but??" seryosong tanong neto sa kabilang linya.

"but nireason ko lang si Stephanie and our few high school friend na we have a bonding in London."

"it's okay lang ba sayo, hon?" hiya kong tanong dito, alam kong nasaktan siya doon pero ano pa bang magagawa ko.

"it's okay" simple netong sagot sa'kin

"you sure?"

"yep, i'm sure. at least now sure ka na talagang makakasama ka na sa'kin this coming weekend in London." sagot neto kaya napangiti na rin ako dahil doon.

"you okay?" tanong ni Sandro sa'kin habang ako andito na sa higaan nakahiga.

"i'm fine."

"is there any problem ba?" tanong ulit neto sa'kin.

"it's not a problem naman hon, it's all about kasi kay dad."

"why? nag-away ba ulit kayo?" tanong ulit sa'kin ni Sandro.

"hindi naman. may ano kasi....."

"ano?"

"may pinakilala na si dad na girl sa'kin na girlfriend niya but soon to be wife na niya." malungkot kong sagot dito.

"oh really?" seryosong tanong ni Sandro sa'kin kaya tumango na lang ako bilang sagot.

"i just thought na bakit ang bilis niyang palitan si mom."

"don't think about that, hon. hm?" lambing na sabi sa'kin ni Sandro

"maybe he loves tita so much pero may nahanap pa rin siya na babae na need pagtuunan 'yung mga need ng dad mo."

"m-maybe."

"don't sad na okay?"

"okay hon, don't worry" sagot ko dito sabay ngiti kaya natawa na lang ng mahina si Sandro dahil sa ginawa ko.

halos pag nagsasabi ako kay Sandro ng problema ko or nararamdaman ko ay palagi niyang pinapagaan ang pakiramdam ko.

siya na talaga siguro ang pahingang hinahanap ko.