2

5 1 0
                                    

Buse'den

Yağız Ufuk Beyin oğluymuş.

Toplantıdan sonra bazı dosyaları imzalamak için odama gidiyordum . Odama gitmeden önce kendime kahve aldım ve asansöre doğru yürümeye başladım , asansöre giderken birisine çarpmıştım . Hemen özür dileyerek bir peçete ile üzerini temizlemeye çalıştım . Çarptığım kişiye baktığımda  Yağızla karşılaştım . Ne diyeceğimi bilmiyordum . Belki şu an iyi hissetmemi sağlamıştı yıllar önce içimde ona karşı bir minnettarlık vardı , teşekkür etmek geçti içimden , o tam gitmek için hareket etmişken " Teşekkür ederim 2 yıl önce yıldızları bana yeniden sevdirdiğin için" diyebilmiştim . Sadece baktı . Anlamaya çalışıyor gibiydi . Asansöre binerken " Önemli değil Buse , yaptığım şey sadece taşları senden ve denizden kurtarmaktı " alayla söylediği bu şeye sinirlenirken bir yandan mutlu olmuştum sadece gülümsedim , odama çıkmak üzere asansöre bindim. Odama gittiğimde meraklı bir Rüzgar ile karşılaşmıştım . Yağız'ı gördüğüne benim kadar şaşırmış olmalıydı. "Yağız ile biraz konuştum onunla arkadaş olmayı başarırsam Pınarla daha yakın olabilirim " düşündüğü şey Pınarmış. Bu kadar mutlu olmasının sebebini artık biliyoruz. "Babama haber veriyimde Pınarla daha yakın olman için toplantı ayarlasın istersen " . dedikten sonra imzalanacak dosyaları hatırlamam ile işe döndüm . Bir yandan da aklıma Yağız ile arkadaş olmamıza rağmen neden bir kaç yıldır onunla hiç iletişime geçmediğim ve şimdi çok soğuk olduğu takılıydı . Babam gelmişti eve neden dönmediğimi ve dosyaların neden hala bitmediğini merak etmiş olmalıydı. "Ne düşünüyorsun ? dalmış bir şekilde, anlatabilirsin kızım" , " Önemli bir şey değil sadece" ne diyeceğimi bilmiyordum o yüzden sustum " Sadece ne kızım ? " " Boşver baba önemli bir şey değil gerçekten, bugün biraz yoruldum o yüzden " "Peki kızım anlatmak istediğin bir şey olursa buradayım " biraz sonra şirketten , çıktık eve döndük. Yağız'ı gördüğüm için mutluydum çünkü uzun süredir yoktu ve endişelenmiştim . Rüzgar gitarını alarak evden çıkmıştı. Bazen yanlız takılıyordu , düşünmek düşüncelerinden kurtulmak için



Yağız'dan

Toplantıya katılmak istemiyordum . Tek sebebi yurt dışında olduğum için bir kaç yıldır göremediğim arkadaşım Buseydi . Tabi babamda benim olduğum bir toplantıyı direkt kabul etmişti bu konuda ondan iyi olmak için o kadar fazla çalışmıştım ki . Şu an bu konularda benden fikir alıyordu. Ailem ile fazla görüşmüyordum . Babam yaptığım hiç bir şeyi güzel bulmuyordu. Annem ile zaten hiç bir zaman anlaşamamıştım . Kardeşim Pınar onunla çok fazla görüşüyorum her konuda daha iyi olmasını isterim ve sevdiği kişileri de tabiki bilmek istiyorum. Ona fazla baskı yapmamaya çalışırım . Her neyse , Buse o benim dönüm noktam oldu diyebilirim . Bilmiyor olabilir ama daha önce de görmüştüm hatta aynı okuldaydık ama beni tanımıyordu bile her zaman onunla arkadaş olmak istemişimdir. Ama cesaret edememiştim . Okuldan sonra bir kaç kere gördüm o beni farketmese bile farkettim . Ağacın diğer tarafında bir şeyler için üzgün olduğunu gördüm. Konuşmaya çalıştım ama sadece çalıştığımı düşünürken beni yanılttı. Benimle konuştu arkadaş bile olmuştuk ama yurt dışına gitmem gerekiyordu ve onunla iletişimi tamamen kestim döndüğümde babamın onun şirketiyle bir toplantısı olduğunu duyduğum için katıldım  toplantıya , sadece onun için babama - kendi  düşmanıma yardım ettim - neden düşmanım olduğu çok uzun ve özel bir sebepten , Buseyi sevdiğimi bile bile zarar vermesi belki de  , belki de kendi oğluna bile zarar vermek istemesi . Buse'nin üzerime döktüğü kahve bana bir anı daha ekledi . Çünkü bu gömlek o gün - ağacın oradaki - giydiğim gömlekti . Eve döndüğümde üzerimi değiştirdim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Buse'den devamm

Bugün yani 7 Ekim doğum günümdü . Nedense mutlu olamıyorum babam iş için şehir dışında , Rüzgar da ona yardım etmek için yanında gitmişti . Üzerime bir şeyler seçtim


Bunları babam ile birlikte almıştık

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bunları babam ile birlikte almıştık .



O yüzden bunları giydim ve salonda bir koltuğa geçerek telefonum ile ilgilenmeye başladım çok sıkılıyorum ve ne babam ne de Rüzgar yoktu . Derken kapı çaldı , evde tektim ve korkuyordum Dilek abla - evde çalışan- yeni çıkmıştı . Kapıya yaklaştım ve yavaşca kapıyı açtım . Gördüğüm şey ile geriye doğru gittim .




Kim geldi
Bilmiyorum kim geldi
Neyse geldiyse  ,  gelsin

YILDIZ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin