zombi istilası

3.BÖLÜM:TREN

Uyandığımda tren istasyonuna gelmemize daha 1 buçuk saat falan vardı.Pemcereden dışarı baktığımda her yer bomboş ve ıssızdı.

"Günaydın" dedi Doğukan.

"Günaydın" diyerek yanıt verdim ve devam ettim,

"Ne kadar uyudum?"

"Yarım saat kadar." Dedi Doğukan başımı tamam der gibi salladım ve gözlerimi yeniden pencereye doğru çevirdim.Acaba ileriki zamanlarda filmlerdeki gibi dışarıda zombiler dolaşırmı diye düşündüm.Sonra umarım dolaşmaz dedim tekrar içimden

Dudağım ve dilim kurumuştu susuzluktan.Doğukana dönüp;

"Yanında su varmı?"

"Var,veriyim mi?"

"Olur,çok susadım,dilim kurudu"

Veridiği sudan bi kaç yudum aldım ve suyu tekrar ona uzattım

"Acıktınmı?" Dedi

"Evet biraz.Sen acıktınmı?"

"Biraz.Bekle şu görevliye sorayım ne zaman yemeklerin dağıtılacağını"

"Tamam" diyerek yanıt verdim

"Pardon,yemek servisi ne zaman yapılacak" dedi Doğukan.

"Birazdan dağıtılacak" dedi görevli.

Birazdaha bekledikten sonra herkese bir kek ve meyve suyu verildi.
Verilenleri yedikten sonra sıkıntıdan patlayacak gibi hissettim.Sonra
Bı anda araba durdu.Tam kafamı öndeki koltuğa çarpacakken Doğukan beni kolarrıyla sardı.Acayip korkmuştum.Neler olup bittiğini anlamaya çalışırken askerlerin silahlarını ellerine aldığını gördüm ve sonra diğer araçlardan bir kaç asker indi.

"Doğukan noluyo!" Dedim telaş içinde.

"Korkma Zeynep geçecek,ben de ne olduğunu anlamaya çalışıyorum"

Doğukan askerlerin yanına yaklaşıp neler olduğunu anlamaya çalışıyordu ki hemen geri döndü.

"Ne oldu?Ne gördün!"

"Zeynep sanırım zombiler..."

"Ne!?" Dedim korkmuş ve şaşırmıs bir yüz ifadesiyle

"Zombi saldırısına uğramışız ama gördüğüm kadarıyla 5-6 tane zombi vardı"

"Allah'ım sen yardım et.Daha ilk günden bu kadar oluyorsa kim bilir diğer günler ne olacak düşünmek bile istemiyorum." Dedim halsizce

"Bende Zeynep,Bende.Ama ne olursa olsun sakın umudumuzu yitirmemeli ve güçlü kalmalıyız."

"Haklısın Doğukan"diyerek sarıldım.Yolculuğa devam ederken başka birşeyle karşılaşmadan sağ salim o tren istasyonuna varmak istiyordum.

"Zeynep uyan geldik"

Doğukanın sesiyle gözlerimi zar zor açmaya çalışmıstım.Ne zaman ve ne ara uykuya daldım hatırlamıyordu.Ama
Uyku gerçektende iyi gelmişti.Doğukan kalkmam için elini uzattığında gözlerim dışarıda duran Kocman,büs büyük ve aşırı konforlu trene kaydı.Tren gerçekten çok genişti.Doğukanla birlikte trene doğru yürümeye başladık.Tam o sırda hoparlörden bir ses geldi.

"Lütfen herkes beni dinlesin.Birazdan görevliler gelip herkese hani odada kalacağını gösteren kağıtlar verecek.Yerlerimiz kısıtlımolduğu için bazı kişilere aynı oda düşebilir.Her bir vagonumuzun içinde küçük yemek haneler var ve her vagonda yaklaşık 10-15 tane oda var yemek
Saatleri ve diğer bilgilere herkese varilecek kağıtlardan ulaşabilirsiniz.
Ayrıca her bir vagonun içinde 5 asker bulunacak.Şimdiden iyi yolculuklar(...)"