DOĞU'NUN KADERİ

Bölüm 14

"O kadar işçinin içine o tokat hem onurumu hemde gururumu çok kırdı çok ağırdı tokatı atıktan sonra o tokatın şiddeti ile toprağa düştüm anlım kanamaya başladı "

Benle Avşin ablamda hemen saçlarını yüzünden çekerek anlına baktık

çok derin bı kesik vardı ama bizim ablama yapabileceğimiz tek şey bir pasuman birde gözyaşı dökmekti

Hepimizin bir sorunu vardı belki hayat herkes için böyleydi ama bizim yaşadıklarımız kadar ağırmıydı

acaba işte ablamda bu ağırlığa dayanamı daha fazla babamın ona bu sözleri

Ablamı Şervan Hatimoğlu ile evlenmeye mecbur etmişti

belli bir süre sonra zaten o da bu evliliğin onun için kurtuluş olduğunuu görmeye başlayacaktı belkide ama hayatı daha kötü de olabilirdi

bu sorunun tek cevabını hepimiz yaşayarak görücektik

o gün sabah bizim için olmadı çünkü sabah hayaleri gerçekleşmesi veya yeni günün daha iyi olacağını bilenlerin uyuyup uyandığında gerçekleşen bir şeydi ve bizim ne kurduğumuz bir hayal nede daha iyi bir yarın umudumuz vardı

bu yüzden uyumadık üç kardeş birlikte olduğumuz bu günlerin saatlerin hatta daha kötüsü saniyeleri bile hesaplar olduk

Herkes uyandığımda yine aynı günlük olaylar yaşandı önce kahvaltı sonra çay , temizlik ve son dakikka gölü

bir telefon Harman aşireti ağası Saim ağa babamı aradı

" Ağam müsait iseniz bir geçmiş olsun demek için arim "

Babamda , dedemin yarı kopyası gibiydi bu sözlerindende çok belli oluyordu ve her sözü aynen şöyleydi

" Tabi ağam buyurasın müsait ne demak başımızın üstiyde yeriz var "

Ve yine bir kaus ortamı başlıyacaktı babam telefonu kapatır kapatmaz başladı

" Elvan , Azade , Avşin tez hazırlık yapın Harman aşireti geçmiş olsuna geli eliyizi çabuk tutun hayde hayde "

Bağırıyordu artık konakça alışmıştık bu vaziyete annemin suskunluğuna babamla dedemin bağırışına sürekli yemek yapmaya misafir ağırlamaya kafamız önde yürümeye alışıyormuş

insan bazı şeyleri ister zorla ister gönül rızası ile olsun öğretiliyormuş bir çocuğa

Bizde durumlar böyle iken Harman konağında ise Saim ağa önce hanımına haber vermiş

" Hanım hele konak ahalisine habar et hazırlık etsinler geçmiş olsuna gidecez Berhana da şeyi verin hazırlansın veliahtım biraz öğrensin bu işleri ben göçüp gidince koca aşiretin tek ağası o olacaktır "

" Ağziydan yel alsın ağam Allah sana Hz Nuh ömrü versin seni ne benim başımdan ne de Harman aşiretinin başından eksik etmesin "

" Tövbe tövbe Hanım Hz Nuh' un ömrü çoktur ben evladımın mürvetini göreyim torununu kucağıma alayım o kadar ömür bana yeter sende elini çabuk tut Berhanı ikna et Havinle evlenmeye bu iş fazla uzamaya gelmez "

" Tamam ağam "

Deyip çekilir

Berhan ağa'nın anası ama bu konuşmalarda onun canını yakan tek şey oğluma istemediği bir kızla evlenmesini nasıl söyleyeceğini hiç bilmiyordu

Çünkü Berhan Ağa'nın kalbini doluydu bu her hareketinden belli idi bir anne olarak oğluna nasıl böyle bir acı yaşatabilirdi

odadının önüne kadar bunu düşündü tam kapının kolunu tutmuştuki aniden kapı açıldı