Bi Hayli // Barış Alper Yılmaz

0.2

Akşam oldu son hazırlıkları da yapıp Cedric'in gelip beni alıp havaalanına bırakması için bekledim.
(Konular ing)
"neden gitmek için bu kadar isteklisin?"diye sordu Cedric

"Cedcim sizi çok özlicem ama orada da ailem var onları çok özledim"

"Biz de seni çok özleyeceğiz bundan emin ol"
"Yaa gel buraya"dedim ve sıkıca sarıldım.

Sarılma faslı bittikten sonra ayrıldık ve ben uçağa doğru harekete geçtim.

Rahat bir şekilde yerime geçtim ve kendimce düzenledim.

Yanıma bir beyefendi oturdu.

Nasıl tarif etsem; üst lerden sarışın, ela gözlü, bayağı iyi ve de yakışıklı biriydi.

Acaba sevgilisi var mıydı?

Sanane bundan

senin için düşünüyorum ben hani iç sesinin ya, konuşsana onunla

Ya tamam öf sus ama

sen nasıl istersen

Tam ben konuşmak için yüzüne döndüğümde zaten bana baktığını fark edince biraz utandım ve konuşmaya başladı.

"Selam"

İlkten kızardığım için bir iki dakika bekledim sonra cevap verdim

"selam" dedim

"Tanışalım mı? Beni belki biliyorsundur, barış ben Barış Alper Yılmaz."

"Tanımıyorum ama tanışalım. Ben Hande, Hande Bayır"

"Demek tanımıyorsun. Tanıştığımıza memnun oldum güzel kız"dedi güzel kız'a vurgu yaparak

"Kimsiniz?" Dedim meraklı tavırla

"Ben Galatasaray'ın futbolcusu. İzlemişsindir, görmüşsündür illaki"

"Kerem için izlemiştim birkaç kere" Dedim hatırlar gibi yapıp

"Demek kerem fanısın"dedi imalı bir şekilde

"Hayır alakası yok, Cerenin ısrarı ile izledim"

"Ceren, bizim ceren mi?"dedi şaşırmış  bir şekilde

"Sizin ceren kim?"diye sordum merakla

" Kerem'in eşi işte, ceren Aktürkoğlu"

"Evet o" Dedim rahat bir şekilde

"Sen nereden tanıyorsun? " Diye sordu.

"Ben Ceren'in liseden çok yakın arkadaşıyım" Dedim

"He şu Ceren'in 'çok güzel kız tanışman lazım' dediği güzel kız sensin demekki, dediği kadar varmışsın da" Dedi sırktarak

Utandığım için yanakladım al al olmuştu. Ve o hâlâ sırıtmaya devam ediyordu

"Demekki"dedim sırıtarak

Uçak birden türbülansa girdi ve panik atak olduğu için bende direkt Barış'ın kolundan tuttum

O da korktuğumu anlayıp rahat bir şekilde istifini bozmadan beni izliyordu daha da sarsıldığımız için nefes alamaz oldum Barış da sakinleşmem için elinden geleni yapıyordu

En sonunda kendine çekti ve sıkıca sarıldı bana, başımı öptü ve "sakin ol tamam mı, birazdan biter sakin ol" Dedi

Sesi ile biraz da olsun rahatlamıştım. Kalbinin ritmi âdeta sakinleştirici bir müzik gibi gelmişti