çoban cuya//skk//

dazai git geber öl

Hah selam🤗🤗(bölümün başlıkla alakası yok bu arada😞)
AMA.ÖNCELİKLE. itaxhiw_ bu bölümü sana ithaf ediyorum!!!DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN PASAAMMM İYİ Kİ DOĞMUŞSUN AAYAYYAYAYAY😍😍😍😍😍😍😍😍😍
Heh şimdi iyi okumalar!!!
____________________☆___________________

"Dede cuya götünü vermeye gitmiş!"

"LAN HAYIR!"

Amk Shirase'i eve adım attığım gibi bağırmıştı mal mal.Dedemi doldurmaya başlamıştı direk.Dedem de bu sesler yüzünden mutfaktan kapının oraya gelmişti.

"Chuuya bu halin ne?"

O bok parçası bana çarptığı için üstüm başım toprak olmuştu tabii.Pantolonumun diz kısımları da biraz yırtılmıştı.

"Gelirken bi tezekli bana çarpıp kaçtı düştüm."dedim dizlerime bakarak.

"Ya yazıkk yara bandı ister misin? Buz? Öpelim mi bacağını?"

"Ya bak hala-"bu çocuk benimle eğlenmeyi neden bu kadar çok seviyor??

"Tamam! Yeter bu kadar. Shirase hadi sen içeri geç bakayım."diye hafif sesini yükselterek uzayabilecek bu atışmayı başlamadan kesti.Allah'tan dedem onun boş dolduruşlarına gelecek biri değil- en azından gerizekalı abimin aksine.

"Pff" oflaya puflaya gitti salona.Ama keyfim nasıl yerine geldi anlatamam!Alttan alttan sırıtarak bir bakış attım ona, atarlı atarlı gitti en sonunda.O gidince ben de dedeme döndüm.

"Neredeydin bu saate kadar? Akşam ezanı okundu bile."dedi,aslında biraz kızgın gibiydi ama sakince sordu.İlk günden yeni geldiğim bu minik çaplı Survivor'da eve azıcık da olsa geç gelmem onu endişelendirdi sanırım.

"Şu teyzelerin yanına gittim."dedim,anlamamış olacak ki kaşlarını hafifçe çattı ve sordu.

"Hangi teyzelerin?"

"Kouyou ve Yosano-san'lar."bunu dediğimde yüzü biraz yumuşadı.

"Haa,iyi iyi aferin...Koyunları ben besledim sen gelmeyince.Hadi geç şimdi salona yemek hazır."diyerek kafamı patpatladı.

Mutlu mutlu gittim salona,Shirase salonda surat asıyordu hâlâ.Cidden benim keyfim onun canını nasıl bu kadar sıkıyor anlamıyorum.

Kuzen değil düşman mübarek.

Yanına gittim ensesine çaktım iki tane.

"Noldu yarram."diyip Piç Smile'ımı attım ona. Eh belki ben de onun beni sinir etmeyi sevdiği kadar onu sinir etmeyi seviyorumdur.

Ölümcül sandığı bakışlarından birini attı bana, ölümcülden çok mızıkçı bir velede benzediğini bilmiyordu tabii.

O bana hâlâ sinirli Küçük Emrah bakışları atarken dedem ve Yuan da içeri geldi.

"Yuan sen benim yanıma gel bu tarafta senin sevdiğin ısırgan çorbası var."diyip gülümsedi Yuan'a.

Vay bipolar vay.

"Isırgan çorbası mı iy o ne be."dedi Yuan.Kız haklı ısırgan otunun çorbası mı olur aw-

"Deme öyle eminim çok beğeneceksin."salak sanki gelip de içti daha önce.Kılıbıklığın ayrı bir seviyesi.

Yuan çok sorgulamadan Shirase'nin yanına oturdu,ben de Shirase'nin aksine hayırlı bir torun olduğumdan dolayı dedemin elindeki tencereyi yerdeki sofraya koyup mutfaktan diğer yemekleri de alıp geldim, ben de oturdum.Dedem de hepimize çorbadan koydu.