Hard tegen zacht

-Hoofdstuk 3-

Matthy POV:
Ik word wakker in Koen zijn bed. Het voelt en beetje raar, maar toch vertrouwd. Ik ben blij dat ik in zijn bed mocht komen liggen, want ik voelde me al niet goed, en om dan alleen in een donkere kamer te moeten liggen had ik echt niet fijn gevonden. Ik maak me ergens wel zorgen om Robbie. Hoe voelt hij zich? Gaat alles wel goed? Dat zijn dingen die ik me afvraag. Zeker na dat gevecht tussen hem en Koen. Ik kan Koen er geen ongelijk in geven, maar ik schrok wel van zijn heftige reactie. Ik ben nogal tegen geweld. Sowieso tegen ruzie in het algemeen, maar als er geweld word gebruikt kan ik daar niet goed tegen. Langzaam zie ik Koen ook wakker worden. "Morgen Matt." Zegt hij met een schorre stem. "Goedemorgen Koentje."

Na nog wat in bed te scrollen op sociale media, besluiten we om op te staan. "Koffie?" Vraagt Koen. "Lekker." Koen zet koffie voor ons beide en we gaan op de bank zitten. "Dus, gaat alles wel goed, Matt?" Vraagt Koen aan mij. "Ik weet het niet. Ik maak me zorgen om Robbie. Ik weet niet of alles oke is met hem. We hebben dan wel ruzie gehad, maar ik hou van hem, Koen." "Dat snap ik. Ik begrijp hoe je je voelt. Maar misschien kun je het even een weekje laten rusten en daarna kijken wat je gaat doen, oke? Je kunt gewoon bij mij blijven tot die tijd. En geloof me, Robbie red zich echt wel." Zegt Koen, en hij slaat zijn arm om me heen. Ik knik alleen maar. Ik voel me leeg zonder Robbie. Hoe gezellig Koen dan ook is. Ik mis warmte. De warmte van mijn vriend.

Robbie POV:
Ik mis Matthy al vanaf het moment dat hij de deur uit liep. Ik heb mega veel spijt van wat ik heb gedaan. Het was fout, en dat weet ik. Maar ik ben nou eenmaal en jaloers persoon. Ik kan er niet aan denken dat iemand Matt van me afpakt. Daar ben ik heel bang voor. Hij is slim, knap, grappig en lief. Alles wat je je kan wensen. Dus er zijn genoeg mensen daar buiten die Matthy zouden zien zitten.

U:
Hey Matt, alles oke? Just in case ...

Matt<3:
Hey Rob, ja hoor. Alles oke hierzo. Ik maak me eigenlijk meer zorgen om jou. Alles goed daar?

U:
Wel oke. Maar ik mis je. Ik houd van jou. Kom naar huis alsjeblieft.

Matt<3:
Ik houd ook van jou. En dat weet je. Maar ik kan nu nog niet met je praten. Ik wil een afspraak met je maken, Rob.

U:
En die afspraak is?

Matt<3:
Jij gaat zorgen dat je iemand vind die je kan helpen met het onder controle houden van je woede. Als je iemand hebt gevonden, app me dan maar. Dan praten we verder. Dus maak je nu maar geen zorgen om mij, en ga aan jezelf werken Rob. Want weet dat ik wel van je houd. Onthoud dat X. Suc6. We spreken elkaar snel.

U:
Ga ik doen. Beloofd. En fijn dat alles oke is met je. Ik ga proberen te veranderen. Ik doe alles om gelukkig te zijn samen met jou. Love you. Spreek je snel ❤️

Matt<3:
❤️

Ik weet dat ik moet gaan veranderen. En als ik iemand nodig heb die me daar bij helpt, dan ga ik iemand zoeken. Ik wil Matthy niet kwijt. Ik zou alles doen voor hem. Zelf wel ik ook een beter persoon worden, dus het lijkt me een goed idee om met iemand te gaan praten. Ookal vind ik dat wel lastig. Ik ben niet echt een persoon die over mijn gevoelens praat met andere mensen. Maar als ik wil veranderen, zal ik wel moeten.

Na een tijdje te twijfelen, besluit ik toch maar te bellen naar een psychologenpraktijk. "Goedemorgen, Met psychologenpraktijk Eindhoven, waarmee kan ik U helpen?" "Ja, hoi. Ik vroeg me af of ik hier terecht kon? Zijn er lange wachtrijen?" "Dat zou zeker kunnen. Er zijn momenteel geen lange wachtrijen. Je kunt over twee weken bij ons terecht. Is dat oké?" "Dat is super fijn." "Voor welke dag wilt u een afspraak maken? We hebben dinsdag om 16:00 of donderdag om 14:30 nog vrij." "Doe maar dinsdag." "Helemaal goed. Wat is uw naam?" "Robbie van de Graaf." "Oke, We zien u dinsdag. Fijne dag nog!" Ik hang op. Dat ging een stuk makkelijker dan ik gedacht had. Ik haf verwacht dat er een hele lange wachtrij zou zijn. Maar dat was gelukkig niet het geval. Nu de moeilijkste stap: mentale voorbereiding.

Matthy POV:
Ik vind het lastig dat Robbie zich zo voelt. Ik weet dat hij dit niet wilt doen. Het boos zijn en zo. Maar, als hij dit blijft doen, kan ik niet samen met hem zijn. Ik hoop dat hij serieus zijn best gaat doen om te veranderen, en misschien hulp te zoeken. Ik houd heel erg veel van Robbie. Misschien wel het allermeest van iedereen op deze aarde, en dat maakt het nog moeilijker dan dat het al is. Ik weet namelijk dat ik niet zonder hem kan, maar het is nu even beter dat we elkaar niet zien. Ik denk dat dat voor positieve veranderingen kan zorgen. Even rust in ons hoofd, en tijd nemen voor onszelf. Om na te denken.

Sorry dat het wachten op een nieuw deel zo achterlijk lang duurde. Ik was helemaal vergeten dat ik dit boek had. Maar hier is ie dan eindelijk! Groetjess, mabbiexbank.