Hard tegen zacht

-Hoofdstuk 5-

Robbie POV:
Ik sliep heel erg vroeg, maar toch heb ik de hele nacht doorgeslapen. Het is ochtend en ik lig in bed. Alleen. Er is niemand die naast me ligt om te een goedemorgen te wensen, of om me een kusje te geven. Ik kijk naar de lege plek in het bed. De plek waar Matthy altijd sliep. Als ik er zo over nadenk, lijkt het net of hij dood is als ik het zo zeg. Maar zo voelt het voor mij ook.

Ik heb mijn vrienden al een paar dagen niks van me laten horen. Tenminste, Raoul en Milo niet. Koen heb ik wel gezien, maar die is ontzettend boos op me. Ik besluit om Raoul te bellen om te vragen of ik daar voorlopig mag blijven. "Hey Rob! Is alles oke? Je hebt al lang niks van je laten horen." "Hey Roelie. Ja, er is het een en ander gebeurd tussen Matt en mij en hij is er vandoor gegaan. Ik kan de stilte en leegte niet meer aan. Mag ik alsjeblieft een tijdje bij jou blijven?" "Ach maatje, het komt allemaal goed, dat beloof ik. Je bent hier altijd welkom. Pak je spullen maar, dan kom ik je ophalen. Tot zo!" "Tot zo Roel."

Raoul is de meest zachtaardige jongen die ik ken. Hij oordeelt nooit over iets. Hij vroeg me ook niet eens wat er is gebeurd. Hij neemt me gelijk een tijdje in huis. Hij weet niet eens dat het eigenlijk mij schuld wat er is gebeurd. Als ik het aan Raoul uitleg, weet ik zeker dat hij me wat vaderlijk advies zal geven en niet boos zal worden. Raoul is nooit boos eigenlijk. Als je hem boos maakt heb je het echt goed verneukt bij hem.

Ik pak snel mijn spullen in, en een uurtje later gaat de bel. Ik doe de deur open. Daar staat Raoul. "Hey maatje, alles oke?" Vraagt hij. "Kan beter, zoals je misschien begrijpt." "Wat er ook aan de hand is, alles komt goed, oke? Kom, leg je spullen maar in de auto."

Als we onderweg zijn, vraagt Raoul wat er aan de hand is. Ik geef aan dat ik het liever wik vertellen als we bij hem thuis zijn aangekomen. Hier heeft hij gelukkig begrip voor. De rest van de autorit is het dan ook best wel stil. Soms zie ik Raoul in mijn ooghoek bezorgd naar me kijken, maar hij besluit om maar niks te zeggen.

Als we zijn aangekomen bij Raoul thuis, zet ik mijn spullen in de gang en loop ik gelijk door naar de woonkamer. Ik zie dat Lieke daar zit. Ik begroet haar. Ze heeft gelijk door dat er iets mis is. "Hey Rob, gaat het wel met je?" "Laat  hem maar even." Zegt Raoul voordat ik antwoord kan geven. "Nee Roel. Het is oke. Ik was net van plan om het verhaal aan Roel te vertellen, als je wil mag je er wel bij zijn hoor." Lieke knikt en we gaan met zijn allen op de bank zitten. "Dus, wat is er aan de hand?" Vraagt Raoul. Ik zucht een keer diep en begin dan het hele verhaal van voor tot achter te vertellen. Raoul zijn gezichtsuitdrukking verandert elke paar seconden. Ik kan nou niet zeggen of hij geïrriteerd met me is of niet. Na dat ik ben uitgepraat begin ik te huilen. Raoul en Lieke slaan allebei een arm om me heen. "Ik snap dat je dit eigenlijk niet wil horen, maar dat was wel stom van je. Maar luister, Matt houdt van je. Echt heel veel, dus het komt goed. Dat beloof ik je." Zegt Raoul. "Je moet gewoon een goed gesprek met hem hebben, en zeggen dat het je echt spijt." Zegt Lieke er achteraan. "Waar is Matthy nu?" Vraagt ze. "Bij Koen. Ik heb al geprobeerd om sorry te zeggen tegen Matthy. Maar toen Koen me zag, hebben we gevochten. Hij was heel erg boos, dus ik ben toen weer weg gegaan. Daarna heb ik Matthy geappt en sorry gezegd. Maar hij wilt me nogsteeds niet zien. Ik heb het gewoon voor goed verpest. Het is klaar." Zeg ik nogsteeds  huilend. "Wat als ik nou met hem probeer te praten?" Vraagt Raoul. Ik kijk hem aan. "Wil je dat doen?" "Tuurlijk. Kijk, je hebt misschien fouten gemaakt maar iedereen verdiend een tweede kans. En Matthy weet, net als ik, dat je een geweldig persoon bent. Ik ga wel met Matt praten oke? Dan draait hij vast wel bij." Ik knik en geef Raoul een knuffel. Ik snap niet hoe hij me ooit kan supporten na wat ik gedaan heb. Maar ik ben er ontzettend dankbaar voor. "Heb je het al aan Milo verteld?" Vraagt Raoul. "Nee." "Vind je het goed als ik je verhaal aan Milo vertel? Ik bedoel, Koen weet het en ik weet het. Misschien heeft Milo het recht om het ook te weten? Maar alleen als jij het oke vind." "Ja, is goed hoor. Hij moet het weten." Raoul knikt. "Ik ga zometeen wel even langs bij Koen. Dan kan ik hem ook gelijk even bijpraten. Want dat hij met je gevochten heeft is niet oké. Lieke maakt wel eten voor je, en je spullen kunnen naar de logeerkamer. Jij red je voor nu wel even zonder me toch?" Vraagt Raoul bezorgd. Ik voel me net een klein kind als hij zo tegen me praat, maar hij bedoelt het goed. Hij ziet me als een klein broertje.  "Ja, komt goed. Dankjewel Roel." "Geen probleem maatje. Tot straks." Zegt hij, en hij gaat onderweg naar Koen.

Woww. Had ik nog Wattpad met een onafgeschreven boek erop? Blijkbaar! Vanaf nu ga ik weer delen uploaden in dit boek.

Groetjesss, mabbiexbank