2.bölüm

254 16 3
                                    

hayla ne olduğunu anlamıyordum cidden ne oluyordu ve bu adam ne yaptığını sanıyordu deliymiydi neydi belli değildi

silahın namlusunu ona uzatmıştım ve arabadan inmiştim ama hayla silah namlusunu ona uzatıyordum çok tepkisiz bakıyordu

"bu silahı senin bir yerlerine sokarım yapmışlığım var ve çok büyük bir tehlikeye girdin farkındamısın o adamlar çok tehlikeli"demiştim ama o umursamamıştı gözlerinden belliydi u yüzden bende ona duygusuz bakıyordum elimdeki silah zerre titrememişti

"bende adam öldürüyorum" diyince boş bir ifade ile ona bakmaya devam ettim alışmıştım çünkü böyle şeylere

"iyi o zaman gelme arkamdan" diyip koşmaya başlamıştım arkama dahi bakmadım ve öylece koştum arkama baktığımda gelmemişti ama ben ne olur olmaz yine koşuyordum koşarak evimme gelmiştim hemen yukarı çıkıp babama baktım babam yatalaktı bu yüzden onu koruyordu ve benim zafım ile tehdit ediyordu o şerefsiz korkum babam içindi ama eğer babama birşey olursada o zengin züpeyi ben öldürürdüm korkum yoktu

babamın yatağının yanına çöktüm ve ellerini ellerime aldım gözlerine baktım zaten hep böyle konuşurduk o konuşmayı sevmezdi ben çok konuşur ama gereken yerde susardım babamın yanına gelince nutkum tutulur ağlamamak için zor dururdum gözlerimi babamın ela gözlerine kitledim birşey demedi ama ben bilirdim açtı şuan su içememişti babamın ellerini sıkıp ayağa kalktım mutfağa ilerledim küçük bir evdi bu yüzden seviyordum bu evi ama bir yandan korkuyordum çünkü hiç güvenli değildi

dolabı açtım hiç bişi yoktu bu yüzden hemen ayakabılarımı giyip markete çıktım marketen alıcaklarımı alıp eve doğru yürüyordum ki evimin önünde 2 araba vardı ve adamlar acele ile arabaya bindiğini gördüm aklıma direk babam geldi elimdeki eşyaları yere fırlatıp eve doğru koştum boğazımda bir yumru ve kalbimde çok kötü ağrı vardı silahımı belimden çıkarıp arabalara sıktım ama arabalar uzaklaşmışlardı bile elimde silah ile hemen apartmana girdim

koşarak babamın odasına girdim ama babam artık yaşamıyordu anlının ortasında kocaman bir delik vardı ve bir not elime aldım notu ama bacaklarımda derman kalmamıştı dizlerimin üstüne düştüm babama baktım ağlamadım ağlayamazdım notu açtım yavaş bir şekilde ve yazanları okudum

2 adamın canın intikamı..

bir hışımla ayağı kalktım canım babama son kez baktım asıl intikam şimdi başlıyordu...

viveldaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin