Kelimelerine dikkat et-changlix

Mansur Ark-Maalesef tadında

Merhabalar!
Nasılsınız??
Fikriniz varsa söylemekten çekinmeyinn~🐧⭐

(Hyunjin)
Beni o adamın kurtaran çocukla olayın üzerinden 2 ay geçmesine rağmen hala Instagram üzerinden konuşuyorduk hatta neredeyse her gün bana mesaj atmaya devam ediyordu

Duygularımdan emin değildim ama o olmadığı zaman kendimi nedensizce güvensiz hissediyordum ona bunu açıklamaktan o kadar korkuyordum ki ya beni reddederse

Bu düşünceler ile rastgele bir kafeye girip oradaki sıraya yöneldim birkaç dakika sonra arkama gelen ergenlerin birbiriyle sakalaşması sonucu beni önümdeki paltolu adamın üzerine düşecektim ki adam arkasını dönüp beni tuttu

"Hyunjin" dedi tanıdık bir ses

Ona bakmamla Jeongin olduğunu anladım

"Merhaba" dedim kısık sesle

Bu sırada sıra ona gelmişti parmağı ile "1 dakika" işaretini yaptı ve baristaya yöneldi

"Bir vanilla latte bir de ice americano" dedi ice americano derken bana bakarak

Gözlerimi yere dikip gülümsedim bir keresinde konuşma arasında söylemiştim...Hatırlıyor

Benimkinin de parasını ödedikten sonra bana dönüp kahveyi uzatırken

"İşin vardı mı?..Yani istersen beraber...Bir yerlere gidebiliriz" dedi siparişi verirken ki kendinden eminliği yoktu...Utanıyor muydu?

Gülümsedim ve kendimden emin şekilde

"Olur aslında" dedim

Beraber yürümeye başladığımızdan birkaç dakika sonra bir dondurmacı gördüm elinden tutarak onu dondurma arabasına sürükledim hala ne olduğunu anlamazken dondurmacıdan 2 dondurma alıp birini ona verdim

"Şimdi ödeştik" dedim göz kırparak

Yanakları kızardı...Utandı

Yaklaşık 1 saattir beraber vakit geçirmenize rağmen ona hala duygularımdan bahsetmemiştim
hala doğru zamanı bekliyordum
ama dayanacak gücüm de kalmamıştı

Sonunda bir banka oturup nehir manzarasını seyrederken dayanamayıp ayağa kalktım bunları yaparken yavaş olamaya dikkat ediyordum onu korkutmak istemiyordum

Yavaşça ayağa kalktıktan sonra tam karşısında durup nehir manzarasını kapattım ne olduğuna anlam verememiş olacak ki yavaş hareketlerine rağmen şaşkınca bana bakıyordu

Derin bir nefes aldıktan sonra konuşmaya başladım
"Jeongin,seninle iki aydır konuşuyoruz benim hakkında öylesine söylediğim bir şeyi bile hatırlıyorsun bu beni değerli biriymişim gibi hissettirdi.Ben...Bilmiyorum belki sana layık değilim ama...Jeongin benimle çıkar mısın?"

Konuşmam bittiğinde o donup kalmıştı bense ona bakıyordum sonunda ağzını aralığında gözlerimi kaçırdım

"Hyunjin..."

"Buyur"

"Çıkarım"

Kafasını eğdi ve kıpkırmızı olmuş yanaklarını saklamaya çalıştı

Birkaç saniye ne yapacağıma karar veremedim sonra da ona sımsıkı sarıldım,bana karşılık verdikten sonra kafasını daha doğrusu yanaklarını omzuma yasladığında omzunda hissettiğim sıcaklıktan yanaklarının iyice kızardığını anladım ve güldüm

"Ne-neye gülüyorsun?" dedi boğuk bir sesle

"Çok tatlısın" dedim gülerken omzundaki sıcaklık daha da artamaya başlamıştı