Sessizliğimin Adı Evanora

Giriş:

Ben Evanora , sessizliğin Evanorası bir kuş kadar özgür bir insan gibi mahkumum bu dünyaya. Dünyada yaşamak her canlı için içten ve kolaylıktadır ama kimse özgür olamaz, özür olmayı hak edemez aynı benim konuşmaya hakkım olmadığı gibi.

Orman benim sesim ailemden alamadığım o gücü kendime neşe kaynağı yaptığım bu orman. Herkes konuşmak ister çünkü konuşamazsan özgür olamazsın , ama ben başardım konuşamadan özgür olmayı başardım.

Annem Fransalı , babamsa Türk yalan yok annemi hiç görmedim babamla büyüdüm bu yaşıma kadar. Annesiz büyümek benim için bir şey ifade etmiyordu artık , küçükken döktüğüm o göz yaşları benim için çok değersizdi.

Ben Evanora 19 yaşındayım hayallerim her şeyden önde gelir , yaşımın benim için bir önemi olmasa da hayat hızlı geçiyordu. Babam içki bağımlısıydı bir şirketi olmasına rağmen hayatını içkiyle bitiriyordu , babamdan çok dayak yesem de asla ona kızmıyordum her şeyin sorumlusun o kadındı.

Babamla beni bırakıp sevgilisiyle kaçmıştı , bense babamın hayata tutunmasını sağlayıp kendi özgürlüğümü korumaya çalışıyordum. Bir çiftliğimiz vardı ve her mayıs ayında babamla buraya gelirdik , ama bu sefer ben gelmiştim çünkü babamdan iyi bir dayak yemiş ve onun gelmesini istememiştim.

Şuan atımın üstünde ilerliyordum , o kadar hızlı gidiyordum ki durmak istemiyordum bile. İpe bir kez daha yüklendim ve Karanın daha hızlı koşmasını sağladım , evet atımın bir ismi vardı Karan küçüklüğümden beri onunlaydım.

Onunla kaçardım her yere şehire taşındıktan sonra her mayıs ayında yanına gelmeye başladım , çiftlikte halam ve dayım tek yaşıyordu ve Karana da onlar bakıyordu.

Güneş batmak üzereydi bense nerdeyse çiftliğin dışına çıkmıştım , karşıdan gelen arabayı görmediğim için korna sesiyle birlikte ipleri sağ tarafa doğru çevirdim ve Karan hızla sağa dönüp kişneyerek durdu.

Hızla Karan'ın üstünden indim ve Karanın gözlerine bakarak iyi olup olmadığını kontrol ettim, kafasını hafifçe bana değdirdi , bu iyi olduğu anlamına geliyordu derin bir nefes aldım ve onu okşamaya başladım.

Bir anda yüksek ve kalın sesle irkildim "Önüne bakmaz mısın sen?" gözlerimi kırpıştırarak bana bağıran uzun boylu adama baktım , cevap vermemediğim için bana bağırarak "Cevap versene kızım?" adama gözümü kısarak baktım.

Bir anda büyük adımlarla yakama yapıştı "Dilsiz misin sen ? konuş dedim sana!" tam onaylayacağım sırada Karan iki ayağının üzerine kalktı ve adam korkarak yere düştü.

Gülümseyerek Karana döndüm ve kafasını okşadım , adam kalkmadan ata bindim ve ipeleri geri doğru çektim Karan bir anda tekrar iki ayağının üzerine kalktı ve çiftliğe doğru döndü . Adam bir şeyler mırıldanarak ayağa kalktı arkama bakmayı bırakıp önüme döndüm .

Eğer konuşa bilsem adama "Dilsizim oğlum bir sorun mu var." Diyerek kabalık yapardım ama düşmesi çok komiğime gittiği için uğraşmaktan vaz geçtim. Keşke yüzüne iyice baka bilseydim resmini çize bilirdim ve bu anı aklımda kalırdı.

Tek baktığım o gözleri siyah gözleri insanı kendine çekecek tondaydı , ve ben ilk defa etkilenmişti duyduk duymadık demeyin Evanora birinden etkilendi (Aşık olmadım , sadece etkilendim.).