1.Bölüm : Çirkin

6 3 7
                                    


Aşk neydi? bir birini terk etmek mi? , ben annem ve babamdan anladığım kadar terk etmek onlara göre bir aşk türü. Ya da bu benim tabirimdi , evet... biraz saçma ola bilir ama kafa yapısı işte ne diye bilirim ki.

Çiftliğin kapısından girer girmez Karanın üzerinden indim ve ağıla doğru yöneldim , pek ağıl da denemezdi aslında yanlarda ve arkada duvar örülü önü açıktı. Yazın burada olması Karana daha iyi geliyordu pek kapalı alan seven bir hayvan değildi .

Karanı içeriye koyup tahtadan kapıyı sürükleyerek kapattım , oda içeri girer girmez suyuna yöneldi . Çiftlik oldukça büyüktü bir yerde elma ağaçları , bir yerde ağıllar ve kocaman bir ev sayması kolay olsa da baya geniş bir alandı.

Yavaş adımlarla eve doğru yöneldiğim sırada korna sesiyle birlikte ayağım yere kaydı ve düştüm , götümün üstüne düştüğüm için çok acımasa da sızlamıştı dudaklarımı dışa doğru büktüm ve ellerimi çırparak yerimden kalktım.

Ve korna sesini duyduğum arabaya doğru baktım gözlerimi devirerek arabadan inecek kişiyi bekledim, şok içinde gözlerim açıldı bu az önceki adamdı siyah gözlü olan .

Bana doğru yaklaştı "Ödeştik ha ne dersin ?" gözlerimi sinirle ona diktim , konuşamadığımı hatırlamış gibi alayca gülümsedi "Konuşamıyordun pardon." İmalı sözlerine karşılık bir anda işaret diliyle "Seni şerefsiz, bana çarpacak olan sendin ." kendi üstümden suçu atmaya çalıştım ama nafile o işaret dilini biliyordu.

"Vay işaret dili biliyorsun , şimdi önümden çekil ." bu dediğinde kaşlarımı çatarak tam önünde durdum "Çekil!" hızla kafa salladım "Burası benim evim , çekilmiyorum!" gözlerini kapıya çevirdi " Emin misin? , çünkü burası benim annemin arkadaşımın evi." Gözlerimi kocaman açarak tam bir şey diyecekken Halamın sesi duyuldu.

"Oğluşum , kızçem tanıştınız mı siz? , hadi içeri geçin." Hızla halama döndüm "Hala ne diyorsun ?" halam bana kahkaha atarak "Gir kızçem içeri , anlatacağım." Sert adımlarla eve doğru koşarak girdim ve kapının yanındaki merdivenlerden koşarak çıktım.

"Kızım yavaş atlı mı geliyor?" Dayım gene konuşamadığımı unutup arkamdan bağırıyordu , sinirle çatıda olan odama çıktım ve kapıyı çarptım. Hızla kendimi yatağa attım , nerden çıkmıştı bu adam? Bizle mi kalacaktı ? kim oluyor ki? .

Yatakta debelenerek kafamı yastığa gömdüm , ve duraksayıp telefonumu aldım ne bir mesaj ne de bir arama vardı . Ne kadar sıkıcı ama , kısa süre içinde halam şak diye odaya girdi "Kızçem gel sizi tanıştırayım hem de yemek yiyelim ." yatakta doğruldum ve botlarımı çıkartıp köşeye koydum ve işaret diliyle "Odunun tekine benziyor hala , tanışmasak daha iyi gibi." Halam kıkırdayarak yanıma oturdu.

"Öyle deme kızçem çok yakışıklı oğluşum , seni tanıdıkça mutlu eder." Halama hayır der gibi bir bakış attım ve terliklerimi giyerek ayağa kalktım. Kumralı anımsatan saçımı gevşek bir topuz yaptım , telefonumu alarak halamın peşinden koşar adımlarla merdiveni indim.

Evimizin alt katı oldukça büyüktü üst katta ki tek bir oda vardı ve oda benim odamdı , çatından dışarı bakmak zevkliydi yağmuru güneşin doğumunu zevkle izliyordum.

" Bir an yemek yemezsin sandım ," enişteme bakarak dil çıkardım ve eniştem kıkırdayarak gazetesini okumaya devam etti . İstemsizce kanepede oturmuş bana bakan adama baktım , adam mı demeliydim çocuk mu tahminen yirmili yaşlardaydı.

Açık kumral saçı , daha önce bu kadar yakışıklı ve uyuz biriniz görmemiştim "Ne oldu ilgini mi çektim?" enişteme göz ucuyla baktım sona ona doğru döndüm "Hayır... kim dedi ." koltukta yayılmış oldukça rahat görünüyordu, çakma bir gülüş atarak kafa salladı.

Sessizliğimin Adı EvanoraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin