အပိုင္း - ၁

294 9 0
                                    

" အာ့ "

အထုတ္အပိုးေတြဆြဲလို႔ အေဆာင္ေလွကားေပၚအတက္ အေပၚကဆင္းလာသူနဲ႔တိုက္မိတဲ့ခဏ လူက ယိုင္ခနဲျဖစ္သြားရတာနဲ႔အတူ မ်က္မွန္ေလးကပါ ေလ်ာခနဲ။

ဂြၽပ္

ပိုကံဆိုးတာက ကြၽတ္က်မိတဲ့ မ်က္မွန္ေပၚတက္နင္းလာတဲ့ အေပၚကဆင္းလာသူရဲ႕ ေျခတစ္ဖက္။

သူ႔မ်က္မွန္ေလးကေတာ့ ကူကယ္ရာမဲ့စြာ ကြဲေၾကသြားမွာအေသအခ်ာ။

ေခတ္စိတ္ထဲ ေထာင္းခနဲ။

သာယာဝတီကေန ျပည္အထိ ခရီးရွည္ကိုအထုပ္ပိုးေတြအျပည့္နဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း highway ေမာင္းလာ၊ အေဆာင္ပတ္ရွာၿပီး အေဆာင္ေရာက္လို႔မွ မနားရေသးခင္ ျပႆနာက စတာေတာ့တာမဟုတ္လား။

ဒီေတာ့ ပုံမွန္ေအးေဆးတဲ့ေခတ္ေတာင္ ေဒါသေလးထြက္လာရတာက သိပ္ေတာ့မဆန္း။

ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ။
ႏွေျမာတသစြာနဲ႔ မ်က္မွန္ေလးကို ေကာက္ကိုင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ပင့္ကူအိမ္ေတြထေနတဲ့ မ်က္မွန္ေလးက စိတ္မေကာင္းစြာ ဆီးႀကိဳလာေလရဲ႕။

မ်က္မွန္ေလးကိုေကာက္ကိုင္ရင္း တစ္ဖက္လူကိုၾကည့္မိတဲ့အခါ...

" ေတာင္းပန္ပါတယ္ တကယ္ တကယ္မေတာ္လို႔ပါ ထိခိုက္မိသြားေသးလားမသိဘူး "

" လူက ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး မ်က္မွန္ေလးက "

" အာ မ်က္မွန္အတြက္ေတာ့ တကယ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး အဆင္ေျပရင္ ခဏေန ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕ထဲသြားၿပီးေဈးဝယ္ရင္း မ်က္မွန္လုပ္ေပးပါမယ္ "

" အာ ရပါတယ္ အားနာစရာ "

"  မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ျဖစ္တာ ကြၽန္ေတာ္ျပန္ဝယ္ေပးပါမယ္ မဟုတ္ရင္စိတ္ေကာင္းမွာမဟုတ္ဘူး ဒီကလူ ကိုယ္တိုင္လိုက္ေ႐ြးပါ ကားခေရာ မ်က္မွန္ခပါ ကြၽန္ေတာ္ ခံပါ့မယ္ "

" ဟို အဲလိုက် "

" လုပ္ပါဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္လဲ အားနာလို႔ပါ ျပန္ဝယ္ေပးပါရေစ ခင္မင္တဲ့အထိမ္းအမွတ္ေပါ့ အဲဒါေလးေတာ့လက္ခံပါ "

" ဟို အဲဒါဆို မ်က္မွန္ဝယ္ေပးရင္ရပါၿပီ ကြၽန္ေတာ္လဲ အထုပ္အပိုးယူဖို႔ ၿမိဳ႕ထဲသြားရအုံးမွာမို႔ ကားခဘာညာေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔  "

ပိုးဖလံ / ပိုးဖလံ ( ongoing )Where stories live. Discover now