Chapter 2
ROKKU's POV
Nagising na lang ako ng biglang nawala si Elwen sa tabi ko.
Wag niyung gawan ng malisya ah! Malaki naman kasi yung kahoy na higaan namin. Kaya tatlo na kami ni Minar natulog dito.
Lumabas ako para hanapin siya.
Nakita ko siya sa may likod ng bahay, may kausap.
Naku! Bat niya kinakausap ung punso? Masama yun! May nuno ba siyang nakikita?
"Fanaa, tulungan mo akong makabalik sa Elyria."-elwen.
Fanaa ba yung pangalan ng nuno?
ELWEN's POV
"Fanaa, tulungan mo akong makabalik sa Elyria."-ako.
"Ayokong makialam sa away niyu Elwen. Kahit na gustong gusto kitang tulungan. Alam mo naman na si Briannah, lahat ay kaya niyang gawin kapag nilabag mo ang kagustuhan niya."-fanaa.
"Kahit bigyan mo na lang ako ng sapat na lakas kapatid ko."-ako.
"Elwen, ang lakas mo ay hindi basta basta binibigay lang. Alam mo naman yun di ba? Hindi naman masama si Briannah para ipadala ka niya sa mundo ng mga mortal. Kung tutuusin, ginagawa niya lang ang nakakabuti para sa iyo."-fanaa.
"Nakakabuti? Mas makakabuti kung nasa Elyria ako."-ako.
"Wag kang mag-alala kapatid ko, di naman pinapabayaan ni Briannah ang kaharian mo. Aliwin mo ang sarili mo jan kapatid ko. Makikita mo... makukuha mo ang nais mong lakas. "-fanaa. Saka naman nawala na ang imahe niya sa lupa.
Anung ibig niyang sabihin?
Lakas?
Dito sa mundo ng mortal?
Tumalikod na ako para bumalik sa tahanan ni Rokku, nang makita ko siya.
Tumatawa.
Alam ko namang di siya naniniwala sa mga sinasabi ko eh. Pinagtatawanan niya lang ako. Ang akala niya sa akin ay isa akong baliw.
"Walang nakakatawa."-ako. Saka ko siya nilampasan.
Sinundan niya naman ako.
"Sorry."-rokku.
"Wag kang humingi ng tawad kung wala kang kasalanan."-ako.
"Basta, sorry."-rokku.
Napatigil naman ako sa paglalakad ng makita kong tumataas na ang araw.
Ang ganda.
Naalala ko tuloy si Luna.
"Luna..."-ako.
"Sinu si Luna?"-rokku.
"Kahit naman sabihin ko, di ka pa rin naman maniniwala di ba?"-ako.
