For Love |Taekook

12

Herkese selammm
bebeklerimmm...💘

Yepyeni bir bölümle daha karşınızdayımmm...💐

Umarım bölümü seversiniz...💚
Keyifli okumalar dilerimmm...⚡

🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

"Bana sarılır mısın Taehyung? Hiç yanımdan ayrılmayacak gibi sarılır mısın?"dedim hıçkırarak.

Hiç düşünmeden kollarını bana sardı Taehyung. Ben de iyice ona sığınıp gözyaşlarımı serbest bıraktım. Bu korkumdan değildi, özlemimden ve öğrendiklerimdendi.

Lavaboda Bogum gelmiş ve bana tabiri caizse bıçak çekmişti ama bıçağı elinden alınca tırsıp gitmişti ama ardından başka biri gelmişti.
Yugyeom.

O benim arkadaşımdı, yani öyle sanıyordum ama değilmiş meğer. Bilseydim alfa olmasına rağmen kimse yok diye omega lavabosuna onu almazdım.
Yanıma gelip iyi misin diye sormuştu, ben de bana destek olacak sanmıştım. Büyük bir yanılgı içindeymişim oysa...

Ona olanları anlattığımda gülmüştü bana. Kurdumun güçsüz düştüğünü ve buna sevindiğini, bu anı yıllarca sabırla beklediğini söylemişti. İlk başta dalga geçtiğini sanmıştım ancak dalga geçmiyordu, aksine hiç olmadığı kadar ciddi ve soğuktu sesi ve gözleri.

Beklemediğim bir anda alfa olduğu için beni feromonları ile boğulacak hale getirmişti. Nefesim iyice kesilip bilincimi kaybedecek raddeye geldikten sonra ise annemin ve babamın onun ailesini ondan aldığını, o yüzden teyzesinin de evimizi yaktığını, ailemi öldürdüğünü ancak bana küçük bir çocuk olduğum için kıyamadığını söylemişti. Bana kendisi tattırmak istiyormuş ölümü ve bunca zaman bu yüzden arkadaşım gibi sabırla beklemiş.

'Ben nasıl ailesiz kaldıysam öyle ailesiz kalmanın bana yeteceğini düşünmüştüm ama sen arkadaş buldun, yeni aile buldun. Ben bulamadım senin aksine, acım hiç geçmedi. Seni öldürene kadar da geçmeyecek' demişti. Bu son sözleriydi. Bunları söyledikten sonra kapıyı üzerime kilitlemişti.

Klostrofobim olduğunu biliyordu, az önce beni nefessiz bırakması ile de güçsüz düştüğüm için biri beni fark etse bile o zamana kadar çoktan öleceğimi düşünüyordu, ayrıca yanlışlıkla olmuş gibi görünecekti bu şekilde. Klostrofobisi olan birini bir kaç saat yalnız başına bir yere kapatsanız da ölebilir sonuçta, bazen kapıların sıkıştığı ya da nadiren kilitlendiği de olduğu için bunun kasıtlı olarak yapıldığı kimsenin aklına gelmezdi.

Beni boğmasından çok sözleri etkilemişti beni. Benim annem ve babam ne yapmış olabilirdi ki onun ailesine? Ayrıca teyzesi kimse annemin ve babamın katiliydi ve bunca zaman ailemin katilini benden saklayan ve beni öldürmek isteyen birine sarılmış, onunla arkadaş olmuştum. Bu düşünceler beni boğuyordu. Düşünmek istemiyordum. Her söylediği kafamda yankılanırken sanki tekrar tekrar ölüyordu annem ve babam, o anlar tekrar tekrar canlanıyordu aklımda.

Taehyung'un rahatlatıcı feromonlarının artması ile biraz daha toparlanmıştım.

"Taehyung."diye seslendim çatlak çıkan sesimle.

"Efendim."dedi o da üzgün bir sesle.

"Ben çok kötü hissediyorum. Sanki nefes alamıyorum. O görüntü gözümün önünden gitmiyor. Neden yaptılar ki bunu?"dedim tekrar ağlama krizine girmeden önce. Taehyung bunu duyunca belimi daha sıkı sarmıştı.