time paradox|taekook|

何が気分が悪いのですか、騎士？

"Sakura ağaçları daha en güzel hallerine gelmeden çiçeklerini dökerler"

Yatağımda öylece atrafa bakıyordum,beyaz battaniyeyi elimle diğer tarafa fırlatıp ayağa kalktım.Tabanlarım yere değdiğinde ayaklarımın uyuştığunu fark etmiştim,hatta öyle bir uyuşmuştu ki yere yapışmıştım.Ayağa kalkıp aynanın yanına gittim,nasıl bir şiddetle düştüysem artık burnum ve yanağım kıpkırmızıydı.Ayrıca kaşım patlamıştı,elimi komodinde gezdirdim ve elime geçirdiğim ilk yara bandını alıp kaşıma yapıştırdım.

Dolabımdan okul kuyafetlerimi çıkarıp giyindim ve kendime bir ekmek kızartmaya gittim.Ekmekler kızarırlen onlarla bakıştım ve ekmekleri hızlıca yedim,anneme seslenip evden çıktım.

Gene sisli hava,okul ve gene ben,yürürken sisli havaya biraz daha lanet ettim.Yağmurda yağmaya başlamıştı,koşa koşa otobüse bindim,gene yapılı bodybuilder abileri gördüm ve moralimi bozdum.Derken aptal otobüs durdu,çünkü benzin bitmiş.Bende hızlıca otobüsten inip okula doğru koşuşturdum.Okula koşarken olmasını istediği en son şey düşmekti ve bu bok gibi günde ne oldu sizce?Düştüm.Çamura yüzüstü yapıştığım için heryerim çamur olmuştu,tekrardan eve koşuşturmaya başladım.Derken az önce çalışmaz diye indiğim otobüsün bir anda çalışmaya başladığını fark ettim,evime doğru koşarken birde ne göreyim!Taehyung arkadaşlarıyla yürüyo.Eğer şimdi saklanmazsam okulda büyüük alay konusu olurum,etrafta bi çalı falan yok mu ya!Bunları düşünürken Taehyung yanımdan geçti bile,tabii beni görüp gülüştüğünü de görmedim değil.İçimden kendime ve hayatıma lanet okuyordum,eve doğru koşturmaya devam ettim.Eve geldiğimde anahtarımı unuttuğumu fark ettim ve kapıyı çalmaya başladım,annem kapıyı açtı ve bende koşa koşa üstümü değiştirip evden tekrar çıktım.Okul zilinin çaldığının farkındaydım ve bu 3. geç kalışımdı ama Taehyung'u izlemek için zatürre olsam bile okula gelirdim.Yağmur birazda olsa azalmıştı ama genede bardaktan boşalırcasına yağıyodu,siyah üstüm rvden çıkalı daha 5 dakika olmuş olmasına rağmen sırılsıklamdı.Okula geldiğimde rahatlamıştım,derken tekrar düştüm.Tanrıya şükür ki bu sefer su birikintisiydi.İsmimi yazdırdım ve okulun içine girdim,sınıfıma doğru yürürken zil çaldı ve bu sefer önümden kantine koşan Taehyung geçti,gene bana güldü.Bende moraliminniçine sıçılmış bir durumda sınıfıma doğru adım atmaya başladım,sorama oturup düşünmeye başladım.Neden böyleyim ben?

Taehyung'u düşünürken zilin çaldığını fark etmemiştim,sonra Jimin bey hanım birine bişey söyledi.Sonra o başkasına ve o da başkasına,sonra bir anda herkes bana bakıp gülüşmeye başladı.Hala ıslak olan tişörtüm hem bana rahatsızlık verirken,hemde şu aptallar bana gülüşüyodu.Kafamı sıraya gömüp düşünmeye başladım,acaba paralel evrenler bir şarkıcı olup birde Taehyung'la çok yakın mıyımdır?Bence olurdu ya,hem imkansız diye bişey yoktur.Her neyse ders tarih,keşke Taehyung tarihi diye bir ders olsa.İşte o zaman tüm derste Taehyung'u izlemem,aslında izlerim ama bir ders izler bir ders dinlerim.Matematik öğretmeni hazretleri içeri girdiğinde ayağa kalktım ve kafamı tekrar sıraya gömüp Taehyung'u izlemeye başladım.Ah o güzel gözleri,pembe dolgun dudakları,mükemmel jawline'ı,çıkık elmacık kemikleri,beden dersinde gizli gizli gitinirken izlediğim ve her gün görmek için nelerimi vermeyeceğim -ve benim fiziğimin 3000 katı güzel- bir fiziği vardı.Ona bakarken sanki evren değiştiriyordum.O mükemmeldi,bense...

(...)

Çantamı toplayıp otobüse koşuşturmay başladım,kahretsin.Otobüsü kaçırmıştım,yürümeye başladım keşke başlamasaydım.Çünkü yürümeyw başladığım anda her yerime krema gelmişti.Taehyung bana gene şaka yapmıştı,tabii bu ona karşı sevgimi değiştirmez ki buda bir gerçek.Koşmaya bqşladım ve eve ulaştım,içeri girip ramenimi hazırlamaya gittim.Annemin bana bir tane hazırladığını fark edince gülümsedim ve rameni aldım.Anneme yazdım ve yazarken ağzıma attım,ağzım yanıyordu fakat soğuduğundan olduğunu düşündüm.Derken annem o rameni yapöadığını söyledi,sonra aklıma tak etti.Bizim evin anahtarı bir şekilde -kesinlikle isteyerek değil. Taehyung'un çantasına düşmüştü ve Taehyung'da bunu fırsat bilerek bana aşırı acılı bir ramen yapmıştı.

Elimi mavi bulutlu pijamama attım.Saten kumaşı üzerime geçirdim ve sabah elimle ittirdiğim o battaniyeyi tekrar üzerime çektim.Taehyung'u düşünmeye başkadım.O mükemmeldi bense,pısırık ve tüm hayatı akademik başarıdan oluşan saçma sapan biriydim.Zaten kimsenin bana değer vermesini hak etmiyordum.Birde okulun en yakışıklı erkeğinin bana değer vermesini bekliyodum,bu kadar yüksek notun üzerine bu kadar aptal olmak bir başka birşeydi.

—————
"Nedir seni hasta eden şövalye"

İLK DEFA 200 KELİMENİN ÜZERİNDE YAZDİM SAKA MİDURR