başka bir boyut

12.bölüm

  •~

[...]

Menma ebeveynlerinin onları önemsediğini bilmesine rağmen, o boyutta birlikte olmasalar bile onların önemsediğini biliyordu.

Ama bu onun zihinsel iyiliği için yapmaya karar verdiği bir şeydi.

"İşte buradayız" diye konuştu Shikadai, konuşmadan önce etrafına bakan Menma'nın yanına gelerek. "Aramaya başladık."

Menma başını salladı; Kura, Boruto'nun Çakrasını bulmama yardım edecek ama bunu yaparken benim de meditasyon yapmam ve Boruto'yu bulmam, onları bulmaya çalıştığımızı fark etmeleri ve bizi hazırlıksız yakalamak istemeleri ihtimaline karşı pozisyon almam gerekiyor.

Herkes başını salladı ve dağıldı.

—Eh, Kura artık elimizde—Menma gözlerini kapatıp açtı, gözleri Kurama'nın şeytani yarısının varlığını gösteren koyu turuncu renkteydi.

" Biraz zaman alacak ama onu bulmak için elimden geleni yapacağım yavru köpek. " Kura konuştu ve Menma gülümsedi.

Çimlere oturan Menma, "O kadar da kötü olmadığını gördün Kura, sadece zor davranıyorsun" dedi.

Kura'nın konuştuğu duyuldu : " Herkes bir yetişkinin göremediğini bir çocuğun göreceğini bilir . "

Menma gözlerini açtı ve kendini boşluk gibi görünen siyah bir yerde buldu ve sanki yüzüyormuş gibiydi.

" Korkma ," Kura'nın sesi tekrar duyuldu ve Menma ayaklarını uzattı ve üzerinde yürünebilecek alçak zemine benzer bir şey hissetti.

Menma geri döndüğünde Kurama'nın kötü versiyonu orijinal versiyonundaydı.

"Vay canına, sen kocaman bir Kura'sın," Menma gülümsedi ama sonra bir şeyi fark ettiğinde onları açtı. "Ama bu tür bir hapishanede ne yapıyorsun?"

Kura güldü ve sonra konuştu. " Bu seni korumak için. " Menma Kura'ya tam olarak anlamadan baktı.

"Peki ya?" Menma, bir tür hapishanenin yakınında yürürken, kapılarda bir mühür görerek konuştu.

— Menma'mdan , seninle gerçek halimde olamayacak kadar tehlikeliyim , bu yüzden sana zarar vermemek için köpek boyundakini alıyorum .

Menma, "Ama Kura, bana zarar veremezsin, biz arkadaşız" dedi, bakışları üzgündü. "Sen benim içimdesin, sen benim bir parçamsın, sen babam gibisin, Kura, ben." Senden korkmuyorum,” diye gülümsedi Kura.

— Ama diğerleri öyle, bu yüzden sana kilitlendim , Uchiha'dan çok Uzumaki olduğun için beni daha iyi kontrol edebilirsin , bu yüzden bana Minato'yu vermediler , Menma , sen düşündüğünden daha özelsin, geleceğin parlıyor ve eğer sana gücümü vermek için dışarı çıkarsam , işte bu kadar. kötülüğe bulanmış , sen Uzumaki olmadığın gerçeği olmasaydı , seni yozlaştırabilirdi , Menma , güçlerimin üstesinden gelmek zor , sen çok fazlasın benimle büyükbabandan daha iyi başa çıkıyorsun - konuştu ve sonra güldü Kura - Sen farklısın köpek yavrusu.

Menma biraz gözyaşı döktü ve konuşmak üzereyken birdenbire karanlık bir kısım onu cezbetti.

Kura onu almaya çalıştı ama Menma'nın elini tutmaya çalıştığında göğsü hücrenin parmaklıklarına çarptı ve şok oldu.

"KURA," diye bağırdı Menma, Kura'nın hâlâ onu almaya çalıştığını görünce.

- Köpek yavrusu!.

Memma kunaisini almak için hamle yaptı ama kendisini çeken şeyin ona sahip olmadığını fark etti ve onu hemen bıraktı.

Ve Menma onun önünde bir figür görebiliyordu, beyazdı bu yüzden gözlerini kapatmak zorunda kaldı - Kimsin sen? Dattebane.