"It hurts so much to love you, I almost died."
I, Maxine Reyes, am a law student, and life hasn't been easy for me. Loving Andre Matt brought its own challenges. I thought studying law would bring me closer to him, even though I wasn't keen on it a...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Wala ka manlang sinabi sa ama mo?" Tanong ni mama habang nag luluto.
"Wala, anong sasabihin ko sa kan'ya? 'Long time no see, dad', 'I miss you dad'... ganon?" I sarcastically said.
I'm right that I didn't talk to my father, why? Who is he for me to respect? Yes, he was my father, but he was not a very good father and a good husband. So fuck him!
"Maxine, siya ang tatay mo, at sinabi niya sa akin na pinagsisisihan na niya ang lahat ng pagkakamali niya," mariing sabi ni mama.
"Paano ka nakakasigurado na talagang nagsisisi siya? Pagkatapos ng ginawa niya sayo? No way, Ma." Defensive kong sabi.
Tama naman ako, hinding-hindi makakatanggap ng kapatawaran ang lalaking nang-rape ng isang babae. Marahil mula sa mama ko, pero hindi mula sa akin.
"Anak, maraming taon na ang nakalipas, kung ang diyos nga nagawa tayong patawarin," saad ni mama, pero inirapan ko lang siya.
"Ma, diyos siya, ako tao, isa pa, itutuloy ko ang kaso laban sa kan'ya." Ani ko, na dahilan para matigil sa paghahalo ng nilulutong ulam si mama.
"Kaso? Para saan pa, Maxine? Matagal na ang nangyari," nakakunot na tumingin si mama sa'kin.
Napabuntong-hininga na lang ako, isa na akong lawyer, at hindi ako makakapamtante sa ginawang pagnanasa ng tatay ko sa nanay ko. At ako ang bunga nun.
"Ma, I need to teach him a lesson, kaya kong bigyan ka ng justice," kalmado kong sinabi.
"What was the reason, Maxine? That issue has been dead to me for a long time, so don't bring it up again, please," pakiusap ni mama sabay hawak sa kamay ko.
Umiling ako. "No, Ma, what was the reason?" Nagtaas ako ng kilay.
Bumaba ang tingin ni Mama habang bumuntong-hininga. "Anak, ayoko ng anumang problema na may kinalaman sa daddy mo..." may pag-aalalang tumingin sa akin si mama.
"Hay nako, Ma, don't tell me you love him?" Diretso kong tanong habang nakakunot ang noo.
Natigilan si mama, silence means yes...
"Mama, please tell me you don't..." naghintay ako sa isasagot niya. Pero tinignan niya lang ako at bumuntong-hininga.
"I love your Dad, Maxine..." she answered directly. That's why I remained silent just looking at her, and I felt disappointed.
"After all the story you've told me? Really, Ma?" Tiningnan ko siya ng hindi nasisiyahan.
She just gave me a silent nod, kaya bumuntong-hininga ako at tumayo.
"Maxine, please, makinig ka sa akin, kailangan ka ng tatay mo..." Sabi ni mama na halos magcrack na ang boses.
Pero umiling lang ako. "Hindi, Ma, kahit nasa bingit na siya ng kamatayan, hindi ko p'wede maging ama ang isang rapist na katulad niya." Diretsong sabi ko habang papalayo. Gusto kong umalis, sa lalong madaling panahon.
