FATIMA'NIN hikayesi

6.bölüm

Maalesef ki bazı nedenlerden dolayı ben hastanede kalmamıştım. Bu yüzden ertesi gün gelmek zorunda kaldım. Geldiğimde ve odaya girdiğinde Mine'yi gördüğümde İçimden bir oh çekmiştim. Çünkü odanın içinde duruyor ve bana gülümsüyorum. O kadar mutlu olmuştum ki anlatılamaz bir şey. Daha sonrasında bana hemşireler maalesef odaya alamıyoruz dedi. Orada Bir Üzüldüm ama akşama kadar hiçbir şekilde gitmemiştim oradan. Akşam olduktan sonra hemşire yanıma gelerek. " Artık içeri girip arkadaşınla konuşabilirsin dedi." Ben de" teşekkür ederim"dedim. Içeri girdiğimde ağlayarak Mine'ye sarıldım. Nasılsın diye sordu bana Ben de iyiyim teşekkür ederim dedim. Ben ona Kendini daha iyi hissediyor musun diye sordum. O da evet hissediyorum diyerek cevapladı. Ben mutlu olmuştum. Daha sonrasında bana üzücü bir ses tonuyla bir şeyler söylemeye başladı. Ben seni hep sevdim Fatma Her zaman da sevmeye devam edeceğim Bundan emin olabilirsin her zaman başını dik tut sen cesursun sen her zaman Başaracaksın dedi Daha sonrasında hemşire içeriye girerek konuşma süreniz doldu dedi Ben de çıkmak zorunda kaldım ve çıkarken nedense Mine Ağlıyordu. Ben de mecburi bir şekilde okula geri döndüm aklımdan Mine Hiçbir zaman çıkmıyordu ki ertesi gün olunca okula gittim Tabii ki de yeni hiçbir şekilde aklımdan çıkmadı son derse kadar çok zor sabretmiştim sabrettiğim gibi koşarak hastaneye gittim içimde bir değişik bir sıkıntı vardı ve hastanenin kapısından girerken kalbin bir anda batmaya başladı. Ben Mine'nin odasına gittiğimde içeride kimse yoktu Sadece temizlikçi bir kadın vardı burada bir kız yatıyordu gördünüz mü diyerek ya da taburcu mu oldunuz diyerek sordum. Kadında ben bilmiyorum diyerek cevapladı İlerideki danışmana sorabilirsiniz dedi. Ben de teşekkür ederek İlerideki danışmana gittim danışmanın yanına gittiğimde 211 numarada bir Mine adında hasta olduğunu söyledim. Hemşire"nesi oluyorsunuz"dedi. Nesi oluyorsunuz derken... Ben"arkadaşı oluyorum. Ben de başka kimsesi yok"dedim.kadın"be.....ben çok üz....üzgünüm dedi. Ben anlamaz gözlerle kadına bakarken gözlerim doldu. Kadın"maalasef biz mineyi kaybettik. Başınız sağol sun"dedi. Ben bir anda çığlık atarak ellerimi ağzıma kapatarak ağlamaya başladım. Jadıb"göemek isterseniz morkta"dedi. Bende"e... Evet görmek istiyorum"dedim. Beni morka götürdüler ben bir anda mineyi görünce gözümden yaşlar boşalıverdi. "mi... Mine" diye hıçkırarak bağırdım ve ağladım. Daha sonra ben yere düşüp bir anda titremeye başladım. Ve gözlerim kapandı. Gözlerimi açtığımda bir odadaydım başımda bir hemşire vardı.ben"mine nerede diye sordum" o da"mine kaldığı yurta teslim ettik şuan cenaze töreni bitmek üzere"dedi.bende "onun yanında olmalıyım minenin yanında olmalıyım" dedim. O beni tutarak hayır " bir yere gidemesin" dedi. Ben de çok üstelemden "tamam" dedim.sonra"ben biraz susadımda bana şu getirebilir işiniz"dedim. O da "tamam getireyim" dedi. Ben neden şu istiştim çünkü bu hastane 45 katlı ve ben 42.katındaydım kapıda yazıyordu. Ve kantin - 1 yani bodrum katı daydı ve asansörle inmesi gerekiyordu ben gelirken merdivenlerden çıkmak zorunda kaldım. Çünkü asansör bozuktu. Oda asansör bozuk olduğu için merdivenlerden inecekti. Ben de o çıkar çıkmaz serumumu çıkartıp koşarak merdivenlerden aşağı indim. Maalesef Mine'nin cenazesine yetişememiştim. Ama olsun yanına gittiğimde ona çok şey söyledim. Ve beni duydun umarak söylemiştim. Mezarın başına geçip saatlerce ağladığımıştım. Bana söyledi O son sözler Hiç aklımdan çıkmıyor. Ve onun dediği şeyleri gerçekleştirmeye hayatıma danıştım. Ona söz verdim bütün isteklerini ve bütün bana söylediklerini gerçekleştireceğim. Ve intikamını alacağımı söyledim. Yanından ayrıldığında bütün özgüvenim yerine gelmişti ve bundan sonra hayatımı sadece Mine'ye atlayacağıma söz vermiştim. Benim için hayat yeniden doğmuştu sanki Hayat yeniden başlıyordu benim için. Bundan sonra herkes benden korkacaktı. Beni sen herkese dik dik bakarak sadece hayatımı sürdürecektim. O hastane odasına bir daha asla hiçbir şekilde görmek istemiyordum. Bundan sonra hastaneye adımı bile atmayacağıma kendimi adamıştım resmen. Ben bitmedim ayaktayım ve hala bitmeyecektim herkes dursun Daha yeni başlıyorum........

DEVAM EDECEK......