1.Bölüm: Firar

37 14 15
                                    

Not: Okurlarım bu ilk bölüm olduğu için ve benim sınavlarım olduğu için bu bölüm biraz kısa olacak .

Keyifli okumalarrr❤️

🌚🌝

İnsanları anlamıyorum . Sanki birbirlerini kırmak için yaratılmış gibiydiler . Aralarında anlaşıp kırmak istermiş gibi . Gerçekten insanları çözmek çok zor . Bir söz okumuştum, diyordu ki, " Kırdıktan sonra gelen özür, doyduktan sonra gelen tuz gibidir. "

Gerçekten de öyle . İnsanlar affedilmeyi hak etmiyor . Oysa onlar kırmadan önce verebilecekleri 1 yudum sevgi istemiştim . Çok nankörler . Neyse bu kadar ağlama yeter daha önemli işlerim var .

Mesela kaçmak gibi . Kendime yaptığım en büyük iyilik buydu sanırım . Çünkü daha fazla burada kalırsam dayanamayabilirdim .

Eşyalarımı topladım ve yanıma biriktirdiğim bir miktar paramı aldım . Kalbim ise güm güm atıyordu . Birisi gelio beni görecek diye . Galiba bir boğaz eksildi diye sevinirlerdi . Çok çok da kutlama yaparlardı .

Balkona geldim ve demirleri bile geçen dut ağacının dalına bastım . 1 dal, 2 dal ve 3 dal derken sonunda ağaçtan indim ve kapıya doğru gittim . Kapıyı sessizce açarak evden çıktım . Mahallenin sonuna geldiğimde kaçtığım eve baktım .

Ben Mehlika Acıveren . Bir daha buraya dönmemek üzere gidiyorum . İnsanlardan uzak ve doğanın tam da içinde olduğu bir yere gidiyordum .

Hiçbir şekilde arkama bakmadan ve koşarak...

🌚🌝

Vee bölüm sonuuu

Nasılsız bakalım ben çoook iyiyim .

Bölüm nasıldı beğendiniz mi?

İnşallah beğenmeniz dileğiyle görüşürüzz💋

Lotus Çiçeği Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin