Not: Okurlarım bu ilk bölüm olduğu için ve benim sınavlarım olduğu için bu bölüm biraz kısa olacak .
Keyifli okumalarrr❤️
🌚🌝
İnsanları anlamıyorum . Sanki birbirlerini kırmak için yaratılmış gibiydiler . Aralarında anlaşıp kırmak istermiş gibi . Gerçekten insanları çözmek çok zor . Bir söz okumuştum, diyordu ki, " Kırdıktan sonra gelen özür, doyduktan sonra gelen tuz gibidir. "
Gerçekten de öyle . İnsanlar affedilmeyi hak etmiyor . Oysa onlar kırmadan önce verebilecekleri 1 yudum sevgi istemiştim . Çok nankörler . Neyse bu kadar ağlama yeter daha önemli işlerim var .
Mesela kaçmak gibi . Kendime yaptığım en büyük iyilik buydu sanırım . Çünkü daha fazla burada kalırsam dayanamayabilirdim .
Eşyalarımı topladım ve yanıma biriktirdiğim bir miktar paramı aldım . Kalbim ise güm güm atıyordu . Birisi gelio beni görecek diye . Galiba bir boğaz eksildi diye sevinirlerdi . Çok çok da kutlama yaparlardı .
Balkona geldim ve demirleri bile geçen dut ağacının dalına bastım . 1 dal, 2 dal ve 3 dal derken sonunda ağaçtan indim ve kapıya doğru gittim . Kapıyı sessizce açarak evden çıktım . Mahallenin sonuna geldiğimde kaçtığım eve baktım .
Ben Mehlika Acıveren . Bir daha buraya dönmemek üzere gidiyorum . İnsanlardan uzak ve doğanın tam da içinde olduğu bir yere gidiyordum .
Hiçbir şekilde arkama bakmadan ve koşarak...
🌚🌝
Vee bölüm sonuuu
Nasılsız bakalım ben çoook iyiyim .
Bölüm nasıldı beğendiniz mi?
İnşallah beğenmeniz dileğiyle görüşürüzz💋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lotus Çiçeği
FantasyKehanette şöyle yazılıydı; O ateşin gücüyle yanar , suyla akar Toprakla bağlanır , doğayla bütünleşir Hava ile uçan bir kızdı Zeka , cesaret , uyum , sabır Her biri onda ayrı bir hikaye Hayal , yaratıcılık , bilgelik , sevgi Her biri ayrı bir renk...