မူပိုင အပိုင်းသုံး။ ။
အသေကောင်ကို တန်ဆာဆင်သည့်အခါ မသေမျိုးဟူ၍ မရင့်မသီး သုံးနှုန်းတတ်ကြ၏။ မည်သို့ပင်ဖြစ်ပါစေ၊ ထိုလူသည် သေနှင့်ပြီးသား ဖြစ်လေသည်။
ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း မဟုတ်ပါဘဲ ပြန်လည်ရှင်သန်ခြင်းဆိုသည့် အလွှာခပ်ပါးပါးကို ရွေးချယ်လိုက်နိုင်ဖို့ အကြောင်းပြချက် တစ်ခုတည်းသာ လိုခဲ့၏။ ထိုအရာမှာ မူပိုင် ၊ မူပိုင်သည် ဒေါ်မြရံခြယ်ကို အစွမ်းကုန် မိုက်ရူးရဲဆန်စေခဲ့သော အကြောင်းပြချက်ကလေး ဖြစ်လို့နေသည်။
" ဒေါ်ဒေါ့်လည်ပင်းက ဘာဖြစ်တာလဲ "
" ရုန်းမထွက်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကြိုးဒဏ်ရာလေးပါ။ သိပ်ပြီးလည်း စိတ်မပူပါနဲ့၊ မြ မနာပါဘူးကွယ် "
" ကျုပ်နားလည်ပါပြီ ဒေါ်ဒေါ် "
ဒေါ်မြရံခြယ်၏ လည်ပင်းတစ်ဝိုက်ရှိ အရစ်ကြောင်းလေးအား ခပ်ဖွဖွထိတွေ့ရင်း မူပိုင် မျက်ရည်ကျလေသည်။ အသံတိတ်ငိုကြွေးခြင်းတွေဟာ ရှိုက်သံမထွက်ပါသော်လည်း အပီအပြင် နာကျင်စေ၏။
" မငိုပါနဲ့ ဒါလင်ရယ် "
" အရာအားလုံးအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒေါ်ဒေါ် "
ချစ်မေတ္တာဆိုတာ တစ်ဦးအပေါ်တစ်ဦး ကျေးဇူးတင်ခြင်းပါပဲ။ ပိုင်ဆိုင်ရသည့်အခါမှာလည်း ကျေးဇူးတင်ရ၊ မပိုင်ဆိုင်ရသည့်အခါမှာလည်း ထိုမပိုင်ဆိုင်ရခြင်းလေးကိုပဲ ကျေးဇူးတင်ရပေါ့လေ။ ဘယ်လိုဘယ်ပုံဖြစ်ဖြစ် ချစ်ခွင့်ရခြင်းသည်ပင် အကောင်းဆုံး ဆုလာဒ်ဖြစ်၏။
" မြလည်း ဒါလင့်ကို .. "
" ကျေးဇူးတင်တယ်ဆို ထပ်ပြီးတော့ အထိအခိုက် မခံပါနဲ့။ နာကျင်စေမဲ့အရာတွေကို ဘယ်တော့မှ ထပ်မလုပ်ပါနဲ့ ဒေါ်ဒေါ် "
" ထပ်မဖြစ်စေရဘူးလို့ မြ ကတိပေးပါတယ်ကွယ် "
ချစ်ရသူရဲ့ အိမ်ပြန်လမ်းလေးကိုပဲ ကြိုတာပါ။ ဘယ်လိုနည်းနဲ့ပဲ ပြန်လာပြန်လာ အိမ်ပြန်ရောက်ဖို့သာ လိုအပ်သည်။
အိမ်ထောင်မပြုပါဘဲ ယခုအချိန်အထိ မူပိုင့်အနားမှာ ရှိနေပေးခဲ့သော တီချယ်သည် သာမန်အုပ်ထိန်းသူဆိုတာထက် ပိုလေးနက်၏။ ထို့ကြောင့် တီချယ့်သဘော ဆန္ဒတွေအတိုင်း ရှင်သန်နေထိုင်ပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။