Kısa Korku Hikayeleri

1.BÖLÜM

                               KÖPEĞİM BENİM GÖRMEDİĞİM BİR VARLIK GÖRÜYOR!

Yeni bir işe başladığımdan beri işler daha da kötüleşmeye başlamıştı . Yeni iş beraberinde yeni arkadaşlarda getirmişti. Arkadaşlarımla zaman geçirmeyi seviyordum . Çünkü bu işe başlamadan kısa süre önce iş yerime yakın ucuz bir daireye taşınmıştım. Şimdiye kadar ailesiyle yaşayan benim için bu çok zor olmuştu. Tuttuğum daire ucuz olmasının bütün bedelini bana ödetiyor gibiydi. Akan bir musluk , rutubetli duvarlar ve berbat komşular. Bir insan neden gecenin üç buçuğunda çığlıklar atarak duvara vururdu ki ?

Açıkçası en başta başına bir şey geldiğini düşünerek 911 'i aramış ve onlarla birlikte kadını kontrol etmeye gitmiştim ama kadının evinde kimse yoktu ve söylediğine göre çığlık duyduğum saatlerde o mışıl mışıl uyuyordu. O saatte kapısında polisle dikilmem onu baya rahatsız etmişti ki polisler gittikten sonra kendi daireme geçerken beni kolumdan çekiştirerek arkamı kollamam gerektiğini söylemişti. O zaman tek başına yaşayan benim için bu yanımda şok cihazı taşımam için yeterliydi. Kapılarımı iki kez kilitliyor ve şok cihazımı yanımdan ayırmıyordum. Yine de arkadaşlarımla olduğumdaki kadar güvende hissedemiyordum. İnsan etrafında birinin ona güven verdiğini çok geç anlıyor.

Bende bunu geç anladım . Yanımda bana dostluk edecek birini istediğime karar verdiğimde ise bir köpek sahiplenmeye karar verdim. Her ne kadar arkadaş edinmiş olsam da daha kimseye 'ev arkadaşım olur musun ? 'diyecek kadar güvenmiyordum. İzin günümde gittiğim barınakta gördüğüm Dexter ismindeki köpeğe resmen aşık olmuştum. Onu sahiplenip gerekli belgeleri hallettikten sonra kısa bir alışverişin ardından onu eve getirmiştim. Çok heyecanlı bir köpekti ve evin her yerini gezmeyi çok sevmişti. Özellikle de benim odama sürekli girip çıkıyor yatağıma dakikalarca bakıyordu. Henüz onu çok iyi tanımasam da bir yer de sabit kalmak pek ona uymuyordu. Sanırım yatağımda oturmak falan istiyor diye düşünmüştüm. Bu yüzden ilk gün benim yanımda yatmasına izin vermiştim. Ama o sürekli yataktan atlayıp yatağın karşısına geçerek beni izlemeye devam etti.

Sabah olup iş için ayrılmam gerektiğinde beni kapının orada görmesine rağmen hala yatağımı izlemeye devam etmişti. Çok kafaya takmadım. Sonuçta onu alalı daha bir gün olmuştu ve evimde henüz misafir sayılırdı. Yakın zamanda alışıp normalleşeceğine emindim . Ama hiç de umduğum gibi olmadı . Durumu gün geçtikçe kötüleşti. Yatağıma bakarak dikilmek dışında çok az hareket ediyor ve diğer şeylere çok az zaman ayırıyordu. Az yiyor ve kimi zaman tuvalete çıkmıyordu bile. Benimle zaman geçirmekte istemiyordu. Sanki onun için yoktum .

Ama o geldiğinden beri yan komşumun tuhaf sesleri kesilmişti. Bu bana çok tuhaf gelmişti çünkü o benim köpeğimi görmemişti . Onun varlığından haberi yoktu bile. Belki de sadece tesadüftü.Bu böyle sürerken Dexter'ı defalarca kez veterinere götürdüm. Kimi zaman orada kalması gerekiyordu kimi zaman ise hemen eve dönüyorduk .Ama veterinerde iken kendine gelen enerji dolu köpeğim evdeyken ruh gibi oluyor ve yine o kahrolası gözlerini yatağıma dikiyordu. O yatakta yatmayı uzun zaman önce bırakmıştım ve artık Dexter'ı almamdan öncesine göre çok daha korkuyordum. Çünkü köpeğim benim görmediğim bir varlık görüyordu ! Bundan emindim . Çünkü lanet daire de değilken gayet enerjik ve mutluydu. Ama ne zaman daireye geri dönsek düz bir suratla yatağıma bakıyor ve oradan hiç ayrılmıyordu.

Bir gece ise asla unutamadığım o olay yaşandı. Köpeğimin inlemeleri ve havlamaları ile uyanarak odama koştum . Gördüğüm şey işe yatağımın üstünde acıyla bağıran köpeğimin çizikler içindeki bedeniydi. Ona doğru yaklaştığımda ise Dexter acıyla bağırmış ve üzerinde başka derin bir çizik oluşmuştu. Geri çekilip telefonu elime alarak 911'iaradım köpeğimin inlemeleri arasında onlara olanları anlattım. Odadan çıkmak için geriye adımladığımda ise köpeğim yatağın üstünden adeta fırlatıldı. Duvara çarpan köpeğimi kucaklayarak daireden kaçtım. Yardımın gelmesini dışarıda bekledim . Köpeğimin yüzüne bakamadan. Kucağımda acıdan kıvranan bedenine bakamadım. Dexter 'ı tedavi için aldıklarında onlara olanları anlattım ancak bana inanmadılar. Açıkçası inanmalarını da beklemiyordum zaten . O an tek derdim yeni bir yer bulmak ve Dexter'ı yanıma almaktı. Arkadaşlarımın yardımıyla kısa sürede oradan taşındım. Bütün taşınma işlemlerini de bir taşıma firmasıyla hallettim. Oraya geri dönemezdim. Taşındıktan sonra geriye sadece Dexter'ı almak kalmıştı. Yaralarının yanı sıra çarptığı duvar yüzünden omurgası zarar görmüştü. Uzun bir süre tedavisine devam edildi . Veterinerlere kimse bana inanmadığı için bambaşka bir hikaye anlatmıştım . Sonunda Dexter iyileştiğinde ise her şey normale dönmüştü. Köpeğim artık onu ilk gördüğümdeki gibi enerjikti ve artık yatağıma veya herhangi bir şeye bakakalmıyordu. Bu da maalesef dairemde bir şeyler olduğunun kanıtı niteliğindeydi. Köpeğim benim görmediğim bir varlığı görmüş ve onun tarafından yaralanmıştı.

(Beklediğim kadar kısa olmadı.Nasıl buldunuz? Kendi korku blogumdaki yazılarımdan bir tanesi...

https://viraneyehosgeldin.blogspot.com/2024/02/kopegim-benim-gormedigim-bir-varlik.html)