Yıldızların Altında Bir Gece

{TANITIM BÖLÜMÜ}

Bu şehrin her yeri olabildiğine soğuktu...

Halbuki İstanbul, İzmir, Ankara'nın en tekinsiz sokakları bile böyle değilken, bu şehrin en güvenli sokağı bile insanı ürkütüyordu. Gece, sessiz adımlarla kendi dövüş salonuna giderken, bir yan da bu tekinsiz sokaklarda sağa sola bakmadan yürüyemiyordu. Dövüş salonu ve mahzeni oldukça ıssız bir yerdeydi.

Yavaşça yürürken büyük ve acılı bir feryat...

Gece bu sesleri duyunca olduğu yerde durdu. Adeta her köşesinde ceset bulunan bu şehirde bir cinayete tanık olamazdı değil mi? Bu korkunç bir şeydi Gece için!

Birkaç korkak ve titrek yürüyüşten sonra büyük bir dehşet!

Her yer kan...

Önünde göğüs kısmından yaralanan ve çoktan ölen bir ceset vardı. Onun önünde ise öldürdüğü adama nefret ve duygusuzca bakan bir çift ela göz...

Ve evet! Bu ta kendisiydi,
Kalplerin Prensi...

Tıpkı bir bölüm sonu canavarı gibi kana ve kaosa susamıştı. Bu hikayede, bu paralel evrende, bu hayatta, bu kaderde en çok onlar acı çekecekti.

Ama onların canını en çok ne yakacaktı? Bazen yıldız olabilmek istersiniz... Ama olamayacağınızı biliyorsunuzdur. İmkansız bir hayalin peşinden koşacak kadar cesurlar vardır aramızda.

Peki ela gözlerin sahibi ve zifiri karanlığı taşıyan, gecelerin sahibi olan öğretmen cesur mu?

Bazı kalplerin ritimleri birbirine düğümlüdür. Ritimler hızlandıkça, bir günbatımı daha onlar için doğarmış...