Part-5

384 20 4
                                    

ကျယ်ပြန့်လှသောခြံဝန်းထဲရောင်စဥ်တစ်ယောက်ပန်းလေးတွေကိုအမြတ်တနိုးကြည့်နေချိန်နောက်အသံ‌ေြသရှရှထွက်လာသည်။
ရောင်စဥ်ပန်းလေးတွေကိုကြည့်တာရပ်လိုက်ပီးနောက်ကိုကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်သူထင်သည်ဒါဧကရာဇ်အသံဆိုတာ။သူ့အားလက်ပိုက်ကာစောင်းကြည့် ကြည့်နေသောရာဇ်၏အကြည့်စူးစူးဖြင့်တွေ့သွား၏

"သက်တံရောင်စဥ်လိူင်း!"

"ဘာလဲ"

"ဒီမာဘာလုပ်နေတာလဲ "

"မင်းအလုံးကန်းနေလား "

"ကျူပ်အလုံးက ခဗျားတစ်ယောက်တည်းအတွက်လေ ဟွန်ူးးး"

တခုခုကိုသဘောပေါက်သွားလို့ရောင်စဥ်မျက်နှာလေးနီရဲတတ်လာသည်။

"ရာဇ် မင်းမရိုင်းနဲ့!"

"ခဗျားကိုပဲ ရိုင်းရိုင်းလေးလုပ်ချင်တာ"

"မင်းထပ်ငါအသက်ကြီးတယ်နော် ခဗျားနဲ့ကျူပ်နဲ့ မပြောနဲ့"

"ကျူပ်ကိုဘယ်သူမှ လာဆုံးမ လို့မရဘူး"

"ဧကရာဇ်နှောင်!"

လေသံမာမာဖြင့်ရောင်စဥ်အော်လိုက်သော်အခါသူ့အား ဘုကြည့်ပြန်ကြည့်သောဧကရာဇ်။

"ခဗျားလေသံ မမာနဲ့ လာမအော်နဲ့"

"နားကန်းနေတယ် ထင်လို့"

"ဟိုဟာပါ ကန်းတယ် လုပ်ကြည့်မလား ဟွန်း"

ရောင်စဥ်ရှက်စိတ်ဖြင့် ရာဇ်ကိုတွန်းဖယ်ကာအိ်မ်ထဲဝင်မယ်အလုပ် တကောင့်သားက အသွားမခံပဲ ခါးကိုပြန်ဆွဲကာ ရင်ခွင်ထဲဖက်ထားလိုက်သည်။

"ရာဇ် လွတ်စမ်း မင်း!"

ရာဇ်ဘာစကားမှဆိုမလာပဲရောင်စဥ်နားရွက်နုနုလေးကိုတတိတိကိုက်လိုက်သည်။

"အာ့....နာတယ် မင်းကခွေးလား"

"အဟက် ခွေးမဟုတ်ဘူး ကျား"

"ဘာကျား ဖွတ်ကျားလား"

"သိချင် လုပ်ခံကြည့်ပါ့လား"

ရောင်စဥ်အတင်းရုန်းထွက်ပီးအိမ်ထဲသို့ပြေးဝင်သွားသည်။တစ်ယောက်သောသူကတော့ လူယူတ်မာအပြုံးကြီး မျက်နှာ၌ချိတ်ဆွဲနေသည်။

One person you may be the worldWhere stories live. Discover now