Kitabı her yazdığımda (art deco) şarkısının slowed olanıni dinliyorum ..
Birkac derse daha katıldığımda son dersi baya uykulu gecirmişdim kollarımı bağdaş yapıb masaya koydum kafamıda kollarımın üzerine koydum ve düşünmeye başladım." neden bu kadar sucsuzken sucluyumki "
Ne yaptım
Hastalığım yüzünden her kes bi karaktermis gibi geliyordu resmen kurqusal karakterler bile bana heycan verirken hayatımdaki karakterlerin bunu yapamaması yada bilerek yapmaması beni duyqusuzlaştırıyordu .
Ama düşündüğüm ve korktuğum tek şey babacıgın bunu öyrenirse oda bana her kes gibi davranmasıydı.
Ne edersem edeyim bunu söylemicem.ama merak ediyorum doktirlar beden bir sey söylemiyorki
Bunu his etmem hic zor değildi neden söylemiyorlarki kalple ilgili bir rahatsızlık olduğunu ...
Belkide ben yanlış biliyorum dur diye düşünürken zil caldı ders sona erdi . herkes hayatı yaşadıklarının ve ne kadar şanslı olduklarını bilmeden ve kavramadan duyqusuz bi earka planda dolaşan karakterler gibi hazırlanıp sınıfdan cıkıyordu .
Tam tableti falan toplayıp cantanı tek koluma asıp ruhsuzca cıkacakken ard arda gelen bildirimle duraksadım ve telefona baktım
Baback: nerdesin
Baback: napıyorsun
Baback: özlüyorum seni kedicik
Baback: ne zaman eve föneceksin?
Milana: babackk tam
Cıkıyordum 30 dk evde
Olurum
Baback: saatden haberin varmı?!
Bu saatde okukdanmı cıkıyorsun?
Milana: baback artım olarak
Ingilizceye kaldm .
Milana: zaten hemen evde
Olurum.
Baback: saat 18 40? Bu sate kalman
Qarip. Hemen gec eve kedicik.
Milana: timamm baback bb
Doruydu aslında gec olmuşdu okuldan cıktım ve karşımda duran ozana baktım mal mal durmuş bana bakıyordu ama gözleri kızarıktı biraz ağlamış olmalıydı
Milana: noldu Ozan?
Diyerek yaklaştım elimi yüzüne koydum ve göz yaşını sildim belimden tutup kendine cekti ve sıkıca sarıldı.
Bende sarıldım
Milana: ağlama derdini anlat
Dedim Minik topuklu giysemde göğsunden olduğum Ozana sarılarak kalbı cok hızlıydı benimkiyse aksina cok sakin cünki ilk kez şu aralar birine sarılıyordum
Geri cekildim ve yüzüne baktm .
Tam o sırada babam geldi bende gitmek zorunda kaldım
Eve geldim bu gün okulda ilaclar falan yutmamışdım hepsi ayni duruyodu bunu tabiki aileme söylemicektim anneme selam verip odama cıktım cantamı düzenle sandalyeme koyub babacığa eve vardığımı haber etdim sonra cevap beklemeden telefonu şarja koyup banyoya gitdim yüzümü falan yıkayıp odama geri döndüm .
Makyajımı cıkarıp sacımı arkadan at kuyruğu yapib üsdümü değişdirdim ve hepsini düzenli olarak yerine koydum . Telefona bakmadan alt kata inib masaya gectim ve yemeğe babam geldiğinde başladık
......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gizem 21+
Teen FictionAma o qarip bi şekilde daha yakınım olmaya başlamışdı sakinlik ve huzur veriyordu onun hakkında bildiğim tek şey ismiydi o bile sahteydi
