संध्याकाळ झाली होती. साडेपाच सहा वाजले होते. अजून सूर्य मावळायला बराच अवकाश होता. राया अन बाळू दोघेही, घरापासून थोडं दूर, एका एकांडी माळावर बसले होते. आज बऱ्याच वर्षानी, बाळूच्या हातात, इंग्लिश दारू होती. रायाने मोठी बाटली आणली होती. घरी मटण शिजत होते. इंग्लिश दारुसोबत बाळूची इंग्लिश सुरू झाली होती. धंद्या पाण्याच्या गोष्टी झाल्या. बुडालेल्या शेतीच्या गोष्टी झाल्या. हळूहळू गोष्टी घरगुती मॅटर वर घसरल्या.
"सर, आय डोन्ट हॅव ...."
"काय रे?"
स्वतःच्या हाफ पॅन्ट वर हात ठेवत तो बोलला, " धिस ...... धिस "
"म्हणजे ?"
"थांबा दाखवतो ..."
असं म्हणत, त्याने बसल्या बसल्याच, बर्म्युडा खाली केला. आत अंडर वेअर नव्हतीच. उघड्या निर्जन माळावर, दारूच्या धुंदीत तो राया समोर नागडा झाला होता.
खरतर रायाला धक्का बसला.
पण त्याचं लिंग पाहून अजून धक्का बसला.
त्याचं लिंग आखडलेलं असताना, अवघा एक इंच होतं...... एखाद्या लहान मुलासारखं.
ते पाहून राया आवाक झाला. केवळ मूत्रविसर्जनासाठी त्या अवयवाची निर्मिती झालीय, हे स्पष्ट जाणवत होतं.
"झाकून घे रे, बाबा."
असं म्हणत रायाने, तिसरा पेग भरला. पण बाळुने लक्ष नाही दिले.त्याचं ते छोटसं नन्नू बाळ तसंच उघड ठेवून तो पित राहिला. त्या निर्जन माळावर , कुत्रं देखील फिरकणार नव्हतं. त्याला आज स्वतःच लिंग दाखवण्या पेक्षा, मन मोकळं करणं जास्त महत्वाचं वाटत होतं.
त्याचं सगळं लक्ष रायाच्या शॉर्ट पॅन्ट वर होतं. लूज अवस्थेतही, मोठं असणारं रायाचं लिंग अर्थात, शॉर्ट ला फुगवटा आणत होतं.
तशाच अवस्थेत, तिसरा पेगही संपला.
राया चौथा पेग भरू लागला. खरंतर दोघांना खूप चढली होती. माळावरची हवा नशा वाढवत होती.
"नो नो, चौथा पेग नो."
"बस झालं का ?"
"आय वॉन्ट सी, युअर ....."
रायाच्या पॅन्ट कडे बोट दाखवत बाळू बोलला.
"मग नंतर चौथा पेग... आधी शो मी युअर ....."
रायाला ही धुंदी चढली होती.
माळावरची गार हवा हाफ पॅन्ट मधून आत घुसत होतीच. लिंगाला लागत होती.
"त्यात काय बघायचं ?"
"म....ला, बघायचंय " बाळू आता हट्ट करत होता, की नशेत बरळत होता, हे समजत नव्हतं. रायालाही मस्त चढली होती. गावाकडचा संध्याकाळचा गार वारा, डोक्यात मस्ती फुलवत होता. त्याच मस्तीत, रायाही तयार झाला. त्यानेही शॉर्ट बसल्या बसल्या काढून टाकली. आता कमरेखाली तो पूर्ण नागडा होता.
त्याच्या उजव्या मांडीवर, साधारण सहा इंच लांबीचं त्याचं शस्त्र, निवांत पहुडलं होतं. केस काढून स्वच्छ केलेली जागा, त्यात तो , शांत झोपलेला, लिंगोबा, एखाद्या रॉयल किंग सारखा भासत होता. बाळू थोडं आडवं होतं, त्याच्या जवळ जाऊन पाहू लागला. धुंदीत डोळे तारवटलेले होते. त्यानं पेग बाजूला ठेवला, अन उजवा हात रायाच्या लिंगावर ठेवला. त्याला ती सोंड हाताळायला मजा वाटू लागली. आणि ते उचलून त्याखालचे वृषण, तो हळूहळू कुरवाळु लागला.
स्कॉच च्या झकास धुंदीत , कुणीतरी आपले लिंग आणि वृषण दोन्ही कुरवाळत आहे, या भावनेने, रायाही हळूहळू सुखावत होता. अन बाळू मात्र नवीन आवडतं खेळणं सापडल्यासारखा, एकाग्र होऊन त्याच्या प्रत्येक पेशीशी खेळत होता. त्याच्या बोटांमध्ये इतकी जादू अन प्रेम कसं आलं हा प्रश्नदेखील रायाला पडत नव्हता. कारण आता दोघांचाही चौथा पेग संपत आला होता.
बघता बघता अंधारून आलं. तिन्ही सांजेच्या मंद प्रकाशात, बाळूची बोटं आणि मूठ रायाला सुखी करण्यात गुंतली होती....
पण अचानक, रायाच्या लिंगाने एक झटका दिला. इतका वेळ आरामात पडून, आळस देत पडलेले लिंग अचानक मान उचलू लागलं. आता लिंगामध्ये हालचाल जाणवल्यावर मात्र, राया उठला.
त्याने शॉर्ट घातली. त्याचं पाहून, बाळूलाही थोडं भान आलं. त्यानंही आपला बर्म्युडा चढवला. रिकामे झालेले पेग , उरलेली बाटली, अन चखणा उचलून, दोघे घरच्या वाटेला लागले.
आजची संध्याकाळ दोघांसाठी नवीन होती. रायाला एक नवीन अनुभव मिळाला होता. अन बाळूला पहिल्यांदा स्वतःच्या अस्तित्वाचा अर्थ लागला होता. त्याला एक सखा मिळाला होता. इतके दिवस गावातल्या कुणाही पुरुषाशी जे तो शेअर करू शकत नव्हता, ते शेअर करण्यासाठी मित्र मिळाला होता.
