Raindrops | Taekook

5 | geriye kalan izler

SELAM ASKLARİMM

bu bolum full duzyazi ve TAEKOOK İKİLİSİYLE DOLU BİR BOLUM😭

o gunden sonra ilk kez yan yana geliyolar COK KRİTİKKK

asiri heyecanliyim bakalim, keyifli okumalar dilerimm🤍

****
5 | Taehyung'un delici bakışları
****

Kararmaya başlayan havanın verdiği ağırlıkla evimin önüne doğru adımlarken sokak lambaları henüz yanmamıştı. Sanki günlerdir uğramamış gibi hissettiğim evin önünde durduğumda derin bir nefes verdim. Cebimden anahtarımı çıkartıp kapıyı açarken sönük olan ışıklar henüz Taehyung'un gelmediğinin göstergesiydi.

Eve ilk adımımı attığımda kapıyı arkamdan kapatmış, anahtarı cebime sıkıştırarak önümdeki merdivenlere doğru ilerlemeye başlamıştım. Merdivenin başlangıcında yer alan düğmeye basıp koridoru aydınlattığımda merdivenleri hızla çıkıp odamın bulunduğu kata vardım. Geçen gün nasıl kaçtığımı bilmediğim odama doğru giderken ağırlaştıkça ağırlaşıyordum sanki.

Yaşadığımız her şey sadece orada sıkışıp kalmış olsaydı keşke diye geçirdim içimden.

Odanın önüne vardığımda giderken kapattığım kapı aralıktı. Büyük ihtimalle Taehyung beni evde ararken açık bırakmıştı. Aralık kapıyı tamamen açıp odaya girdiğimde gözlerim ilk önümdeki dağınık yatakla buluşmuştu. O gün bir köşeye attığım kazak yerli yerinde dururken omzumdaki çantayı bir köşeye bırakmış, üstümdekileri çıkartmaya başlamıştım.

Yatağıma baktıkça o gün aklıma geliyor, binbir düşüncenin zihnime akın edip tüm yaşananların sorumluluğunu omuzlara yüklememe neden oluyordu. Keşke diye geçirdim içimden.

Keşke Taehyung'u sinir etmeye çalışıp her şeyi berbat etmeseydim.

Düşündükçe düşünüyor, işin içinden çıkamıyordum. Evet Taehyung'u sinir etmeye çalışarak her şeyi yokuşa sürmüştüm ama ya Taehyung? Bunu ilerletip dönüşü olmayan bir yola sokan kişi de oydu. Nasıl hissediyordu şu an? Korkuyor muydu beni kaybetmekten?

Dolaptan çıkardığım pijamayı bir yandan bacaklarımdan geçiriyor diğer yandan cevapsız sorularla boğuşuyordum. Hepsi için bir tahminim vardı aslında. Kötü hissediyordu çünkü yanında değildim, sıkışıp kaldığımız olayın içine kaybolmuştuk. Nasıl davranacağımızı kestiremiyorduk. O da benim gibi korkuyordu, bundan emindim.

Bunların hepsini tahmin edebiliyordum, doğruluğu tartışılırdı ancak beni asıl düşündükçe cevabını bulamadığın sorular bir kapana sıkıştırıyordu. Gözlerim yatağımla buluştuğunda irislerimi hızla çektim oradan. Bu yatak, aklımdan silemediğim ve cevabını bulamadığım tek soruyu hatırlatıyordu bana.

Eğer o gün ben durmasaydım, Taehyung yaşananların devamını getirir miydi?

İşte bu ve bunun gibi soruların hiçbir cevabı bende yoktu. Aklıma düşen bu sorulara bir cevap aramak bile işi garipleştirirken gerçekten bok gibi hissediyordum. Dokunsalar ağlayacak gibiydim.

Onu kaybetmekten korkuyordum.

Duyduğum kapı sesiyle olduğum transtan kurtulmuş, Taehyung'un eve geldiğini fark ettiğim an elim ayağıma dolaşmaya başlamıştı. Nefeslerim hızlanmaya başladığında çıplak olan üst bedenime hızla bir tişört geçirmiştim. Daha çarşafları bile değiştirmediğim yatak o günden kalan bir izken odama gelmesi işleri garipleştireceği için hızla terk ettim odayı.