KOMŞU

Yaz Yağmuru

Yazın yağan yağmur bana hep mucize gibi gelmiştir.

Güneş tenimizi kavururken aniden yağmaya başlar,kısa sürse de yağdığı süresince etrafı ıslatmaya,o muhteşem kokuyu bize ulaştırmaya yeter.

Şimdi de bir mucize gibi yağmaya başlamıştı.Tabii ki de evde durmayacaktım.Hatta bu anı kaçırmamak için üzerimi bile değiştirmeden hemen dışarı koştum.

Ellerimi iki yana açarak yağmuru hissetmeye çalıştım.Ben çalışmasam da kendini hissettiriyordu zaten.Etrafı toprak kokusu kaplamıştı.Yüzlerce lira para verip alınan parfümlerin hepsini tek geçerdi bu koku.

Kendimi yağmura kaptırdığım için gözlerimi yummuştum.Açtığımda dün kahve istemeye gelen,yani rahatsız olduğum çocuk da dışardaydı ve aynı benim gibi o da yağmuru kucaklarmışçasına ellerini açmıştı ve ikimiz birbirimizi aynı anda farketmiştik.

O beni görünce otuz iki diş sırıtıp el sallamıştı,bense onu umursamadan burun kıvırdım ve ona arkamı döndüm.

Neden böyle yaptım ben de bilmiyorum,ama saçma bir hareket olduğu kesindi.Ben de ona el sallasam yanlış anlaşılmazdı herhalde.Arkamı döndüğümde hâlâ ordaydı ve yine gözlerimiz buluştu.Ben de ona gülümseyerek el salladım ama hayvan gibi sırıttığıma eminim.Dengesiz Ada!

Çocuk bana doğru yaklaşmaya başladı.Hâlâ yağmur yağıyordu.

"Selam,tanışmamız başta pek hoş olmadı ama ben Bora." diyip elini uzattı.

"Biraz öyle oldu,ben de Ada." diyip elini sıktım.

"Biliyorum." diyerek gülümsedi.

"Nerden biliyorsun?" dedim.Yoksa beni takip ettiği konusunda yanılmamış mıydım?

"Annenin eli doluymuş,kapıyı sen açacakmışsın." diyip kahkaha atmaya başladı.Ah annee!

"Genelde hep eli doludur ve kapıya bakmamı söyler."

"Sen de mi yağmurlu havaları seviyorsun?Benim şemsiyem yoktur mesela." dedi.Çevremde benim gibi şemsiye kullanmayan birine denk gelmeyi garipsemiştim doğrusu.

"Benim de yoktur.Ve evet,yağmuru çok severim.Yaz yağmurları da bana mucize gibi gelir.."diyordum ki sözümü keserek devam etti,

"..Çünkü yaz yağmurları teninin kavrulduğu anda çıkagelir ve bunun nasıl olduğunu anlayamazsın,yaz yağmuru mükemmeldir." diyerek kestiği sözümü tamamladı.

Şaşkın bir halde ona bakıyordum.Vay canına dedim içimden.

"Ayakların çıplak çıkacak kadar çok mu seviyorsun yağmuru?" dedi ve çıplak ayaklarıma bakıp kahkaha atmaya başladı.Aceleyle çıkarken ayakkabılarımı da mı giymemiştim ben?Yeni farkediyordum.

"Bu anı kaçırmak istemedim,bilirsin çabuk kesiliyor,hatta kesilmeye başladı."

"Evet öyle,su gibi olduk,eve gitsek iyi olacak.Ben dayanıklıyım ama siz kızlar çabuk hastalanıyorsunuz." dedi.Haklıydı.Bünyem zayıftı.

"Ah,evet hakılısın.Gitsem iyi olacak." dedim ve elimi uzattım.
"Tanıştığıma memnun oldum Bora." dedim.
Elimi sıkarak,
"Ben de memnun oldum,kendine iyi bak."dedi.
" Hoşçakal,sen de."diyerek eve yürüdüm.
İster istemez gülümsüyordum.Buradaki ilk arkadaşımı edinmiştim.Hem de başta sapık olduğunu düşündüğüm kişiyle arkadaş olduğum aklıma gelince gülümsemem yüzüme iyice yayılmıştı.
Eve girince Eren koşa koşa yanıma geldi.

"Ooooo abla ooooo dışardaki çocuk kimdi ooooo!"demeye başlayınca kafasına bir şaplak attım.

" Gerizekalı sus annemler duyacak!Yan evden komşu işte denk gelip sohbet ettik bişey olduğu yok."diyip banyoya girdim ve kurulanmaya başladım.

Demek yağmuru seviyordu.Başta görmekten bile rahatsız olduğum çocukla ne çok ortak yanım vardı.İçimden vay canına dedim.

Ayrıca kimseye önyargılı bakmama konusunda kendime yemin etmiştim.

----

Bora'dan,

Başta ukala olduğunu düşündüğüm dünya güzeliyle konuşma fırsatı bulmuştum.Eve girmeden önce ona bir kez daha bakmak için arkamı dönmüştüm ama o çoktan eve girmişti.

Ben eve girince abimle Mete durur mu,başladılar konuşmaya!

"Lan oğluum sen az fena değilsin!Nasıl da kaptı fıstık gibi hatunu!" dedi Mete.

"Eee kimin kardeşi!Bak abicim,kızı fazla sıkma,arada öp kokla,sonra son darbeyi burda vurabilirsin,biz evi boşaltırız." dediğinde bu dediğine Mete'yle ben oha demiştik.Dikkat bakın,Mete bile oha demişti.

"Oha abi iyice uçtun!Ben sen miyim kendine gel!" diye çıkıştım.

"Ayrıca bişey olduğu yok.Konuştuk sadece o kadar."

"Tamam be tamam bişey demedik.İsmi neydi?Asya,Arya..Alara..?Neydi lan?"

"Ada." dedim.

"Ada ve Bora.Vay bee kulağa ne hoş geliyor!" dedi Mete.

"Lan size bişey olduğu yok dedikçe bokunu çıkarıyorsunuz.Gidip kurulanacağım ben,hadi eyvallah." diyip yukarı çıktım.

Gerçekten konuşmuştuk.Gülümsemişti.El sıkışmıştık.Bu şehirde eminim ki bundan sonra beni güzel şeyler bekliyordu.Artık gerçekten emindim.