"මොකක්...දැන් ද ඒ දෙන්නා ගියේ"
"ඔව්..බන්...මේ දැන්..අපි මොකද කරන්නෙ"
"අපිත් යන්"
"අපි..අපි කෝමද යන්නෙ"
"ඇයි..."
"අපි එයාලා ගිය තැනක් දන්නෑනෙ"
"රොව්ඩන් කියලා මනුස්සයෙක්ව නේද හම්බෙන්න යනව කිව්වෙ"
"ඔව් මට එහෙමයි ඇහුණෙ"
"ඉතින් අපි යන් රොව්ඩන්ගෙ ගෙදර "
"උබ දන්නවද ඒ ගෙදර "
"මන් දන්නෑ...ඒත් ...අනේ මන් දන්නෑ බන්...මට බයයි..අපි කොහොමහරි හොයාගමු.."
"කාවද දුව හොයාගන්නෙ"
එවර මල්ශිගෙත් දේශිගෙත් කතාවට අනවසරයෙන් මැදිහත් වූයේ බුදුකුටියේ සිට එළියට පැමිණෙමින් සිටි ජයවීර මහතායි....
"නෑ නෑ අන්කල් ...ඒක නෙවෙයි ..මොකද උනේ හාමුදුරුවෝ වඩියි නේද ඉක්මනට"
බොරුවක් පවසා එම මොහොතෙන් ගැලවීමට දේශිට හැකියාව තිබුණත් පන්සල් භූමියේ සිට බොරු කීමට තරම් හැකියාවක් ඇය සතුව නොපැවතුණ නිසා ජයවීර මහතාගේ ප්‍රශ්නය ඇය මගහැරියේ ඉතාමත් සූක්ෂම ආකාරයටයි...නමුත් නොඇසුණා සේ සිටියද බුදු කුටියේ දොර අසලදී ඔහුට මල්ශි හා දේශි රොව්ඩන් ගැන කතා කරන ආකාරය හොදින් ඇසුණත් එය සැක හැර දැන ගැනීමට නැවත ලගට පැමිණ ඔවුන්ගෙ ඇසුවත් බලාපොරොත්තු වූ පිලිතුරක් නොවූ තැන ජයවීර මහතා හට කුතුහලය දනවන කාරණය වූයේ දේශි ඇයගේ දෙමාපියන්ගේ මරණ වලට හේතු වූ එම පුද්ගලයාගේ නම වසර ගණනාවකට පසුව දැනගෙන සිටීමයි...කුමක් වුවත් දැන් මෙතැන් සිට දේශි හා යේශි දෙස හොදිම් බලා සිටින්නට විශාල ප්‍රයත්නයක දැන් සිට යෙදෙන්නට සිදු වන බව ජයවීර මහතාට දැනුනේ තම දරුවන් හා සමාන මේ අයගේ ආරක්ශාව තමා ගත යුතු නිසයි.....
..................**********............................
"මාව අතෑරපන් මන් කිව්වනෙ..මාව අතෑරපන්"
"කට පියාගෙන හිටපන්...තෝ තව කෑ ගැහුවොත් තොට වෙන්නෙ මෙතැනම මැරිල යන්න"
"මම අබිරුට මේ ගැන කිව්වොත් උබලව ඉතුරු කරන එකක් නෑ "
"ඌ එනකම් තමා යකෝ මේ අපිත් බලන් ඉන්නෙ"
YOU ARE READING
𝗧𝗛𝗘 𝘁𝗼𝘂𝗰𝗵𝗲𝗿 𝗢𝗙 𝗺𝘆 𝗛𝗘𝗔𝗥𝗧❤️ ( 𝘊𝘖𝘔𝘗𝘓𝘌𝘛𝘌𝘋)(G×G)
Romance"ඔයා ප්‍රාර්තනාවක් කරනවද 𝗽𝗿𝗶𝗻𝗰𝗲𝘀𝘀" "ම්ම්..ඔව්...කවදහරි දවසක මට හැමදේම දකින්න අවස්ථාව ලැබුනොත්..මම දකින පලවෙනිම රූපේ ඔයාගේ වෙන්න ඕන" "එහෙනම් මන් ඒ ප්‍රාර්තනාව ඉශ්ට කරන්නම්" "පොරොන්දු වෙනවද.." "ඔව්..මගේ 𝗽𝗿𝗶𝗻𝗰𝗲𝘀𝘀.."
