Kendini Bilme ve İnsanlık

                                                                                           Bölüm 1 

Hayat mücadelesinde kendinizi unuttuğunuz anlarınız oluyor mu? Yaptım ama farkına bile varmadım. Bunu esas olarak bir dizi sayesinde fark ettim. Kendimi her şeye o kadar kapattım ki, yaşanması mümkün olan her şeyi deneyimlememe izin vermedim. Ve bunun beni derinden yaralayan bir şey olduğunun farkına bile varmadım. İnsanoğlu ne kadar tuhaf bir yaratık değil mi? Her zaman yaşadığını sanıyor. Ama o her zaman kendini tanımadan ortalıkta dolaşarak yaşadığını sanıyor. Farkındalığımız o kadar köreldi ki, olup biteni anlayamayacak hale geldik. Ve yaşamanın ne olduğunu merak ediyorum. Ne kadar farkında olmadan yaşamışız diyorum. Hayata bakış açım bu diyor ve devam ediyoruz. Bakış açımız budur diyerek yürüdüğümüz yolun bize tokat gibi geri döneceğini asla bilemeyiz. Elbette ve mutlaka bir gün her insanoğlu ya çok geç ya da işler imkansız hale geldiğinde bunu anlayacaktır. Tıpkı benim gibi, yürüdüğüm yolun doğru olduğundan o kadar emindim ki, bu kötü insanların arasında kaybolmadan yürüyordum ama aslında kendimi ne kadar korusam da, doğru yolda olduğumu göremiyordum. enfekte. Kazanılmış menfaat diye bir şeyin var olması çok üzücü. Peki insanlar karşı taraftan gördüklerinden nefret ederken, neden yaptıklarının aslında kişisel çıkar olduğunu göremiyorlar? Ben de bunu fark ettim. Kişisel çıkar. Evet, bu yüzyılda insanların kalpleri kötüdür ve buna alışmışlardır. Onlara söyleyecek hiçbir şeyim yok çünkü kimseyi yargılayamam. Kim hangi yolu seçmiş olursa olsun, mutlak geçerli bir nedeni vardır. Peki ya benim gibi farkına varamayan ve arada kalanlar? Onlar için hayat nasıl olmalı? Biliyorsunuz kişisel gelişim konusunda her zaman insanlara her şeyi yapma gücü veriyorlar ama herkesin o yolu, başarıyı tek bir kişinin tecrübesi ve kalemiyle bulamayacağını unutuyorlar. Çünkü onlara başlarını kaldırıp nefes almaları için yeterli alan verilmiyor. Yaşam mücadelesi dedikleri kavram gerçektir, diğeri ise farkındalıktır. Öncelikle bunları insanlara küçükken aşılamanız gerekiyor ki kişisel gelişim konusunda o başarıyı elde edebilecek güce sahip olsunlar. Çevremde sevilen ve saygı duyulan biriyim. Ama sanırım onların görmediği, bilmeyeceği zaaflarımla savaşırken beni, güçlü olan kalbimi çürüttüm. İnsanın duyguları aslında çok kıymetli ve o kadar önemsenmiyor ki bu devirde onlardan biri olmak istemezdim. Evet öyle olmadığımı biliyordum ama dediğim gibi bazen bir dizi sahnesi aklınızın başına gelmesine yetiyor, her şeyi doğru yapacağım derken aslında yanlışa sürükleniyorsunuz. Hayat dedikleri şey bu mu? Neden bize en baştan öğretilmiyor? İnsan nesli olarak bu kadar bağnaz olamayız. Bak hâlâ kendimi kandırıyorum. Maalesef, Bağnaz toplumun içinde olmanın ve haklı kalmanın mümkün olmadığını gördüm. Şimdi sadece duygularımı yazarken kim bilir kaç kişiye dokunacağım ve onlara yalnız olmadıklarını göstereceğim. Aslında bu sadece bir umut. Hayat başa çıkılması çok zor ve imkansızdır ama defalarca yenilmeyi kabul ederseniz başarabilirsiniz. Ve unutmayın, çok başarılıyım, çok iyi yerlere geldim, benim gibi içerik göstermedikleri için hayatım çok güzel diyenlere aldanmayın. O halde kendiniz için en iyi hayatı inşa ederken farkındalığınızı yaratın ve hayatla mücadele etmekten vazgeçmeyin. Evet defalarca pes edeceksiniz, 3-5 ay, belki 1-2 yıl kendinizi kapatacaksınız. Bu dönem önemli değil, düştüğünüzde bile kendinize verdiğiniz sözleri hatırlayın ve kendinize layık gördüğünüz hayata ulaşmak için vazgeçmeyin. Bana bakın, en güzel örneğim yaklaşık 20 yaşımdan beri sürekli düşüp kalkmamdır. Bazen ayağa kalkmam 3 yılımı aldı. Ama artık 32 yaşındayım ve yaptığım her iş başarısızlıkla sonuçlandı, bunda elbette aşk var. Bu örneği kendimden veriyorum ki göresiniz ve bilesiniz. Gösterilen hayatlar gerçek değildir ve sizi yaşam mücadelesinden vazgeçirmemelidir. İlk örnek benim, bakın bana, 32 yaşındayım ve hâlâ bazı şeylerin farkına varıyorum. Belki de bunu 20'li yaşlarınızda okuduğunuz için şanslısınız ve bazı şeylerin farkına varacaksınız. Daha yolun başında bunu düzeltme şansınız olacak ve benim yaşıma geldiğinizde istediğiniz hayatı yaşıyor olacaksınız. GEÇ KALMAYIN, GEÇ KALDIĞINIZDA ARTIK HİÇBİR ŞEYE YAKALAYAMAZSINIZ. Gösterilen hayatlar gerçek değildir ve sizi yaşam mücadelesinden vazgeçirmemelidir. İlk örnek benim, bakın bana, 32 yaşındayım ve hâlâ bazı şeylerin farkına varıyorum. Belki de bunu 20'li yaşlarınızda okuduğunuz için şanslısınız ve bazı şeylerin farkına varacaksınız. Daha yolun başında bunu düzeltme şansınız olacak ve benim yaşıma geldiğinizde istediğiniz hayatı yaşıyor olacaksınız. GEÇ KALMAYIN, GEÇ KALDIĞINIZDA ARTIK HİÇBİR ŞEYE YAKALAYAMAZSINIZ. Gösterilen hayatlar gerçek değildir ve sizi yaşam mücadelesinden vazgeçirmemelidir. İlk örnek benim, bakın bana, 32 yaşındayım ve hâlâ bazı şeylerin farkına varıyorum. Belki de bunu 20'li yaşlarınızda okuduğunuz için şanslısınız ve bazı şeylerin farkına varacaksınız. Daha yolun başında bunu düzeltme şansınız olacak ve benim yaşıma geldiğinizde istediğiniz hayatı yaşıyor olacaksınız. GEÇ KALMAYIN, GEÇ KALDIĞINIZDA ARTIK HİÇBİR ŞEYE YAKALAYAMAZSINIZ.