♡︎ 𝐈 𝐃𝐢𝐝𝐧'𝐭 𝐊𝐧𝐨𝐰 𝐓𝐡𝐚𝐭 𝐈 𝐆𝐨𝐧𝐧𝐚 𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐘𝐨𝐮 ♡︎

𝐄𝐱𝐜𝐡𝐚𝐧𝐠𝐞❄︎

✰နောက်နေ့မနက်

"ဂျယ်ယွန်းထတော့...ဂျယ်ယွန်း!!!"
ဒီနေ့လည်း ကိုယ်တော်ချောက မထနိုင်သေးဘူး alramပေးထားလဲ ပြန်ပိတ်ပြီး အိပ်တော့ Human alramဖြစ်တဲ့ကျတော်ကနှိုးရပြန်ရော

"ဒီကောင်လေးကတော့ အလုပ်ရှုပ်ပါတယ်ဆို သွားနှိုးရပြန်ဉီးမယ်"
ဟူး...သက်ပြင်းသဲ့သဲ့လေးချကာ ဂျယ်ယွန်းအခန်းထဲသို့ ဉီးတည်လိုက်လေသည်။

"ထတော့ ဂျယ်ယွန်း!"ဟုပြောကာ စောင်ကိုဆွဲဖယ်လိုက်သည်။

"အင်..."အသံသေးသေးလေးနဲ့ညီးနေရင်း ထလာခဲ့တယ် မနေ့ကလိုထပ်မဖြစ်အောင်ပေါ့

ပြင်ဆင်ပြီးတော့ မနက်စာစားရန် မီးဖိုချောင်သို့

"ဂျယ်ယွန်း ပြီးရင် အပြင်မှာ မနက်စာစားသွား ငါဒီနေ့ဘာမှမချက်ထားဘူး ခေါက်ဆွဲထုတ်လဲကုန်နေတယ်"

"ဟာ...ဘာလို့လဲ?"

"ငါ မအားလို့ပေါ့ဟ"

"ဟာပြီးရော ပြီးရော ဟွန့်...သွားပြီ"
ဆူပုတ်"နဲ့အိမ်ထဲကနေထွက်လာပြီး မနက်စာအတွက်စဉ်းစားနေသည်။

"ကျောင်းသွားတဲ့လမ်းမှာပဲ ထမင်းလိပ်နဲ့တော့ပုကီဝယ်ပြီးစားလိုက်ရမလား...အာအဲ့လိုဆို ဟိုကောင်တွေကို ကျွေးရမှာ တော်ပြီ အာ...ငါခေါက်ဆွဲဆိုင်မသွားဖြစ်တာကြာပြီပဲ"

"ပဲခေါက်ဆွဲတစ်ပွဲပေးပါဗျ"

"နယ် ခဏစောင့်ပါရှင့်"

ခဏနေတော့ ခေါက်ဆွဲလာချပေးသွားတဲ့ အဒေါ်ကြီး သေချာပေါက် ခေါက်ဆွဲဆိုရင် ဂျယ်ယွန်းအတွက် ဒီဆိုင်ကအကောင်းဆုံးပဲ ဂျယ်ယွန်းလဲ မစားရတာကြာတော့ အကုန်ပြောင်နေအောင်စားပြီး ပိုက်ဆံရှင်းပြီး ဆိုင်အပြင်ကို အထွက်...

"ဟီဆွန်း..."
ခေါက်ဆွဲဆိုင်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာရှိတဲ့ စာအုပ်ဆိုင်မှ ထွက်လာတဲ့ ဟီဆွန်းကိုမြင်သွားတဲ့ ဂျယ်ယွန်း

"ဟီဆွန်းရှီ...ဟီဆွန်းရှီ...အာ...မောလိုက်တာ..."
ဂျယ်ယွန်းလဲ ဟီဆွန်းနောက်ပြေးလိုက်ခဲ့လေသည်။ဘာလို့ သူကဟီဆွန်းကိုတွေ့ပြီး ပြေးလိုက်ခဲ့တာလဲ၊ဘာလို့သူ့နာမည်ကို အကျယ်ယကြီးအော်ခေါ်နေခဲ့တာလဲ သူမသိပါဘူး။