10. Bölüm

8 3 8
                                    


Micheal:"Eiji, bana aşık mı oldun?"

Micheal ın sorusu kalbimin daha da hızlı atmasına neden oldu. Neden bana pat diye sormak zorundaydı ki? Kendimi sersemlemiş hissediyordum.

Micheal:"Konuyu değiştirmemi ister misin?"

Eiji:"Evet, lütfen."

Micheal:"O zaman buraların en iyi aşcısı ile tanışma zamanin geldi."

Micheal ,onu takip etmemi işaret etti ve çiçeklerin içinden çıkıp patika tarzı bir yolda yürümeye başladı. Tabi bende onu takip ettim.

Micheal:"Çocukluğumdan beri insanlar hakkında bir sürü hikaye dinlemiştim. Biliyor musun? Eskiden insanlar ve bizim ırkımız aynı yerde, yani dünyada beraber yaşarlarmış. Ama insanlar ,kabus ırkının güçlerinden korkmuşlar. Bizler ,insanların kabuslarına girer ve onlara eziyetler edermişiz."

Micheal ın sözünü böldüm

Eiji:"Bu kulağa hoş gelmiyor."

Micheal:"Farkındayım. İnsanlarda bu yüzden bizi bu boyuta hapsetmişler. Aslında tam olarak hapsetmek değil, daha çok kendilerini korumak gibi. Ama merak etme, buradaki çoğu kişi senin varlığından mutlu."

Eiji:"Koridorda temizlik yapan kadınlar pekte mutlu görünmüyorlar ama."

Micheal:"Onları kafana takma sen. Şansına senin odanın olduğu koridoru hep onlar temizler. Diğer koridorla ilgilenenler sen uyurken seninle ilgileniyorlardı. Mesela yaranı onlar sardı."

Başımı sallayıp yürümeye devam ettim. Uzun bir süre boyunca yürüdük ve konuşmaya devam ettik. Micheal bana etrafı gezdiriyordu. Aradan uzun zaman geçmişti. Hava kararmıştı. Micheal la beraber odama kadar gitmiştik.

Micheal:"Dışarıda gezmek istediğin zaman bana haber ver anlaştık mı?"

Eiji:"Anlaştık. Micheal, bu yaratıklarda mı sonradan buraya geldi?"

Micheal:"O kadarını bilmiyorum. Ama merak etme. Buralarda ki hayvanlar kendilerini korumaya çalışırlar."

Eiji:"Micheal, bana kabusları kontrol edebildiğinizi söylemiştin. Peki başka yeteneklerin var mı?"

Micheal:"Biz kabusların tek yeteneği bu, diğer türden olanların yetenekleri farklıdır. Ama yapamadıkları yeteneklerde vardır. Şifa, hava durumu kontrolü, boyut açma gibi yetenekler yapılamaz mesela."

Yatağıma oturup Micheal a baktım.

Micheal:"Sen burada bekle , ben yiyecek bir şeyler getireyim."

Micheal ile göz teması kurup başımı sallayarak onayladım. Micheal hafifce gülümsedi ve odamdan çıktı.  Ha? Odamdan mı dedim? Vay be, anlaşılan buraya alışıyorum. Yatağıma uzanıp yastığın birisine sarıldım. Yatak çok rahattı.

Bir süre sonra ayağa kalkıp pencerenin önündeki sandalyeye doğru ilerledim. Daha sandalyenin yanına yeni varmıştım ki...

           Micheal ın gözünden

Mutfağa girip Eiji yi bekletmek istememiştim. Bu yüzden koridorda Anna yı aradım.

Micheal:"Anna ,Eiji nin odasına iki kişilik yemek getirir misin?"

Anna:"Tabi getiririm. Ama önce şu işimi biireyim. 5-6 dakikaya gelirim."

Micheal:"Teşe-"

Cümlemi tamamlayamadım çünkü Elvis in sesini duydum. Kafamı sesin geldiği tarafa çevirdim. Elvis bana doğru koşuyordu.

Elvis:"Eiji abi odasının kapısını kapalı tutmaya çalışıyordu ve seni bulmamı istedi."

Ne olmuştu ki? Daha yeni Eiji nin yanından ayrılmıştım.

Micheal:"Ne olduğunu söyledi mi?"

Ne kadar kendimi zorlasamda sesim endişeli çıkmıştı.

Elvis:"Hayır."

Micheal:"Tamam Elvis. Sen odana git."

Koşarak Eiji nin odasına doğru ilerliyordum. Eiji kapıyı zorlanarak da olsa kapalı tutuyordu.

Micheal:"Eiji!"

Bağırmamla Eiji nin dikkati bozuldu. Kapı açıldı. Eiji önce sendeleyerek ileriye doğru bir kaç adım attı. Daha sonra ise hızla kapıdan uzaklaşmaya başladı. ...Kapıdaki de kimdi?

??:"O insan!"

Kişi kendi dilinde bir şeyler konuşmaya başlamıştı. Kişi eliyle bir hareket yaptı ve Eiji nin adımını attığı yerde bir boyut açıldı...

                       ~Time Skip~

Eiji nin bakış açısı

..Ben..kendi evime geri mi döndüm?
Uyandığımda evimin koridorunda yerde yatıyordum. Ama evimdeki eşyalar değişmişti. Şaşkınlıkla koridordan salona ilerledim. Salonda büyük bir koltukta oturan birisi vardı.

Eiji:"Madam?"

O benim ev sahibimdi. Ona madam demek alışkanlık haline gelmişti. Madam beni görünce çok şaşırdı.

Madam:"Eiji! Sen nerelerdeydin? 1 aydır seni arıyorlar."

Yani gördüklerim gerçekti. Kalbimde büyük bir acı hissettim. Artık Micheal ı bir daha göremeyecek miydim?

Yeni bölümün sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir. Yorum atmayı ve oy vermeyi unutmayınız.

Farklı BoyutlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin