გავიდა ოთახიდან და იმ მამაკაცის ძებნა დაიწყო რომელმაც საბუთებზე ხელი მოაწერინა საბოლოოდ ვერ იპოვა ისევ ოთახში დაბრუნდა და საწოლში დაწვა რადგან ძალიან გვიანი იყო
ღამის სამი საათია ანა ვიღაცის მზერას გრძნობს და ეღვიძება თავზე ადგას ამ სახლის "დიასახლისი" მაშინვე წამოხტა
-რა ხდება ? შემაშინეთ
-მისმინე ბატონი თორნიკე ძალიან მთვრალია თავის ოთახში არავის უშვებს ხოდა შენ შედი და დაეხმარე მოწესრიგებაში
-რა სისულელეა მაგ ავადმყოფთან არ შევალ მითუმეტეს თუ მთვრალია
-ეს შენი მოვალეობაა გამოიცვალე და შედი !
-ხო მაგრამ..
-არავითარი მაგრამ მოწესრიგებაში უნდა დაეხმარი გამოუცვალე ტანსაცმელი და იქამდე იყავი სანამ არ დაიძინებს
-რას ლაპარაკობთ ხვდებით მაინც? საერთოდ ამ სახლში ვინმე ნორმალური არის?
-უკვე გარკვევით გითხარი ეხლა საქმე მაქ
თქვა თუ არა ქალმა ოთახი დატოვა
ანას სხვა გზა არ ქონდა ჩაიცვა ფორმა და თორნიკეს ოთახთან მივიდა ფრთხილად დააკაკუნა იმის იმედად რომ ან ეძინებოდა თორნიკეს და ვერ გაიგებდა ან ოთახში შესვლის საშვალებას არ მისცემდა თუმცა რათქმაუნდა ბედი არც ამაში აღმოაჩნდა
-ვინაა ?
გაისმა მკაცრი და ბოხი ხმა კარის მეორე ბოლოდან
-მე ვარ ანა
-ანა? აა ის თავხედი დამხმარე, შემოდი !
ანა შევიდა ოთახში და რაც შეიძლება მოშორებით დადგა თორნიკესგან რომელიც ტახტზე იჯდა
-აბა რა გინდა ? ვიცოდი რო მოხვიდოდი მაგრამ ესე მალე ?
-რაა? არა უბრალოდ მითხრეს რომ უნდა დაგხმარებოდით
-დამხმარებოდი რაში ?
-გამოცვლაში და დაძინებაში
ამის გაგონებისას თორნიკეს გაეცინა
-კარგი მოდი დამეხმარე
ანა მივიდა და პერანგის ღილები გაუხსნა იმდენად ახლოს იყო რომ ცოტაც და აკოცებდა თავს ძლივს იკავებდა რომ არ შეხებოდა თორნიკე კი არ აპირებდა რაიმე დაეძალებინა უნდოდა როცა ეს მოხდებოდა გოგონასაც სიამოვნება განეცადა თორნიკე ანას ისე უყურებდა როგორც რიგით გოგონას მაგრამ არ იცოდა რომ ეს ყველაფერი სულ მალე შეიცვლებოდა
ანამ თორნიკეს პერანგი გახადა ეხლა კი მის წინ ნახევევრად შიშველი თორნიკე იჯდა და ანას ხარბად ათვარიელებდა
-დაძინებაში როგორ უნდა დამეხმარო?
უთხრა ღიმილით თორნიკემ მართლა აინტერესებდა ამ კითხვაზე ანას პასუხი
-დაწექი და დაიძინე
-ხო მაგრამ გითხრეს რომ უნდა დამხმარებოდი
-მე დახმარება არ შემიძლია
-არა შეგიძლია
თორნიკე ადგა და საწოლში დაწვა შემდეგ კი ანას ანიშნა რომ დაწოლილიყო ანა არ განძრეულა
-დაწექი!
-ხო მაგრამ...
-ძალით დაგაწვინო?
ანას ეშინოდა თორნიკეს რამე არ დაეშავებინა როდესაც დაწვებოდა ამიტომ შეასრულა თორნიკეს დავალება მაგრამ საწოლის კუთხეში იწვა ცოტა აკლდა და გადავარდებოდა ცდილობდა თორნიკეს არ შეხებოდა
-მასე გადავარდები
-არ გადავვარდები
-კარგი
თორნიკე კიდევ უფრო მიუახლოვდა გოგონას ანა კი გაიწია და აი ისიც დაბლა აღმოჩნდა თორნიკემ თავი ვერ შეიკავა და სიცილი აუტყდა
-რამე სასაცილოა?
-კი
-ჩემი წვალებით ერთობი?
-კი
-იცი რა? თუ გინდა საერთოდ ნუ დაიძინებ
ანა წამოდგა და ოთახიდან გავიდა თავის ოთახში შევიდა და დასაძინებლად მოემზადა დაწვა თუ არა მაშინვე ჩაეძინა ცოტახანში უსევ გაეღვიძა რადგან დისკომფორტი იგრძნო ვერ მოძრაობდა თვალები გაახილა თუ არა გვერდით თორნიკე დაინახა რომელსაც მშვიდად და უდარდელად ეძინა ხელი კი ანას მკერდზე ედო ანას მაშინვე თვალები გაუფართოვდა და წამოიყვირა
-მიშველეთ!!
-რაა რამოხდა ?
წამოხტა თორნიკე
-მანიაკიხარ? რა ჯანდაბას აკეთებ? თავი დამანებე ! შემეშვიი ! არ გესმის ?
-რა პანიკებშიხარ რა გჭირს ? უბრალოდ ჩამეძინა
-ხო ჯერ უბრალოდ ჩაგეძინა მერე უბრალოდ ხელი გაგეპარა ჩემი მკერდისკენ და ვინ იცის რო არ გამღვიძებოდა რას იზამდი !
-მე რომ რამის გაკეთება მდომოდა ამას მაშინაც გავაკეთებდი როცა გეღვიძებოდა -ვერ გაბედავ!
-მართლა ? გინდა ვცადოთ ?
-იცი რა? შენ ავადმყოფი მანიაკი ხარ და სულაც არ მაინტერესებს ის კონტრაქტი სახლში ვბრუნდები!
ანა საწოლიდან წამოხტა და ჩემოდნის ჩალაგება დაიწყო
-ანუ მზად ხარ ერთი წლის მანძილზე ყოველ თვე 3000 გადამიხადო
-რა?
-ძვირფასო სხვა დროს როცა რაიმეს ხელს მოაწერ კონტრაქტი სრული ყურადღებით გადაიკითხე
-ნაბიჭვარო !
-წყობიდან გამოგყავარ და მიფრთხილდი ! ვერ ვიტან როცა უპატივცემულოდ მექცევიან განსაკუთრებით არარაობები !
-ანუ არარაობავარ? ამას შენ მეუბნები თორნიკე? ყველას ზემოდან უყურებ მაგრამ რეალურად არაფერი ხარ ქალის პატივისცემა არ გასწავლეს?
-და შენ ქალიხარ? ქალი არა უფრო ალქაჯს გავხარ
-და შენ რას გავხარ?
-მე ? ალბათ ზევს!
თქვა თვითდაჯერებულმა და სახეზე ღიმილი არ მოიშორა
-ამხელა თვით დაჯერებულობა საიდან ? მე უფრო ვირთხას მიგამსგავსებდი პატარა ვირთხას !
-მართლა?
თორნიკემ მაისური გაიხადა
-და ასეთი სხეულის პატრონს ამას ეუბნები ანა? არ გცხვენია?
ანას თავლი გაუშტერდა თორნიკეს პრესზე მაგრამ მალევე მოვიდა გონს და თორნიკესთან კამათი გააგრძელა
-და შენ ? შენ ალქაჯს შემადარე!
-მართალია შენი სხეული ულამაზესია შენი დიდი მკერდი
-მოკეტე! ვიცი რომ კარგი სხეული მაქვს !
-ნუ მკერდი კი მაგრამ სხვა რაღაცეები არ ვიცი რამდენად
-სამწუხაროა რომ ვერადროს გაიგებ
-წინასწარ არასდროს დაასკვნა არ იცი რა მოხდება ხვალ
-ნუ სულელობ !
თორნიკე ანას უახლოვდებოდა სულ ცოტა აკლდა და აკოცებდა
