Only Me | Taekook

"Elini tutabilir miyim?"

Merhabalar^^

Yorum yaparsanız, mutlu olurum.

İyi okumalar dilerim💖

*

Dakikalar sonra odama gittim. Üzerimi değiştirdim. Altıma gri bir eşofman, üzerime düz yeşil bir sweat giydim. Yatağımda oturup düşüncelere daldım. Kurdum zaten kıpır kıpırdı. Alfayı düşündükçe deli oluyordu, oluyordum. Taehyung cidden beklediğimden daha iyi bir alfaydı. Dediğim gibi; anlayışlı, nazik, kibar ve saygılı biriydi. Açıkçası... beni kıskanması hoşuma gitmişti aşırı derecede. İstemsizce sırıttım.

Herkesin neden istediğini şimdi anlamıştım. O cidden de yakışıklıydı. Vücudu benim iki katım gibiydi. Sert çene hattı, keskin bakışları, koyu kahve hareleri ile bir çok kişinin istediği bir tür alfaydı. Ama o benim alfam olacaktı.

Benim alfam.

Bu kalbimi hızlandırdı. Soluklarım düzensizleşti. İstemsizce yüzü, konuşması, dokunması, öpmesi aklıma geliyordu. Bir dakika... Beni öpmüştü! Hem boynumdan, hem yanağımdan. Titredim. Böyle bir şeyi ilk defa deneyimliyordum. Boynumu öptüğünde az kala inliyordum çünkü hassas yerimdi. Elim istemsizce boynuma gitti, ovaladım öptüğü yeri. Sonra yaptığımın farkına vararak geri çektim. O sıra odamın kapısı çalınmıştı. İçeri gelmesini söyledim.

Hyungum Eunwoo gelmişti. Gülümsedim. Yanıma geldi ve oturdu yatağıma. Elimin üzerine elini koydu. "Nasıl geçti? Sana bir yanlışı oldu mu?" Kaşlarını çatarak baktı bana, olumsuzca kafamı iki yana salladım. "Çok, güzel. Yani güzel geçti. Asla bana bir yanlışı olmadı hyung. Çok kibar ve nazikti. Önce tanışmalıymışız. Sonra da evliliği düşünürüz dedi." Aklıma giren o derin sesi ile kendime gelmeye çalıştım. Böyle düşünmem yanlıştı ama kurdum yüzünden böyle oluyordu.

"Ah, sevindim. Umarım mutlu olursun Gguk. Üzülmeni asla istemem. Biliyorsun, borçlarımız vardı ve... üzgünüm, engel olamadım bu evliliğe." Başını eğdiğinde panikle yanaklarını tutup kaldırdım. "Hayır, hyung... Üzgün olma. Hem ben de istedim. Kötü bir alfa değilmiş. Anlayışla karşıladı beni. En iyisi bu değil mi zaten? Zaten kimse beni istemezdi." Bakışlarımı kaçıran ben oldum. O da yanaklarımı tuttu, bakışlarımı ona değdirdim.

"Jeongguk, böyle konuşma lütfen. Sen her zaman mükemmelsin. Hamile kalamaman sorun değil ki. Bu evlat edinemeyeceğin ya da tüp bebek tedavisine başvuramayacağın anlamına gelmiyor. Sen şimdilik bunları düşünme. Daha çok zaman var bunları düşünmeye. Hadi gel, aşağıya inelim. Babam bizi bekliyor." Kafamı salladım. Evet, şimdilik düşünmeye gerek yoktu ama bu hamile kalamadığım anlamına gelmiyordu. Nefes vererek kalktı, beraber aşağı inip salona giriş yaptık. Yan yana ikili koltuğa oturduk.

"Jeongguk. Nasıl geçti randevunuz?" Babam derin sesi ile konuşunca önce yutkundum ve sonra konuşmak için dudaklarımı araladım. "İ-İyi geçti. Dediğiniz kadar vardı." Başka bir şey demedim. Gerilmiştim. Babam geriyordu beni. "Hmm, iyi." diyerek geçiştirmişti. Ben de konuşmadım. Televizyon izledik. Yemek saati gelince ayaklanıp masaya kurulduk.

"Yarın Kim'ler gelecek, evlilik için." Babam konuya giriş yaptığında bardaktaki suyumu içtim. Alfa zaten bana söylemişti. Umarım erken evlenmezdik. Daha alışamamıştım ki Taehyung'a. "En kısa zamanda düğünü yaparız diye düşünüyorum, ne kadar erken o kadar iyi." Gözlerim büyüdü. Babam neler söylüyordu? Ama Taehyung bana böyle dememişti.

"Sen nasıl uygun gördüysen." Annem araya girdi. Üzgün bakışları beni buldu. Dudak bükerek hızlıca yemeğimi yedim. İzin alıp odama çıktım. Kendimi yatağıma attım. Taehyung bana yarın ailesinin geleceğini, düğünü konuşacaklarını söylemişti. Sonra da biz tanışacaktık iyice, ondan sonrası ise evlenecektik. Evet, belki doğru, Taehyung'dan hoşlanmaya başlamıştım ama bu küçük bir hoşlantı gibi bir şeydi. Ya da ben öyle sanıyordum? Etkilenmedim diyemezdim zaten.