« វាមិនបញ្ចេញប្រតិកម្មអ្វីសោះ!!! ប្រហែលគ្មានអ្វីទេមេីលទៅ » ដុកសុី
« ឯងកុំទាន់អាលសនិដ្ឋានលឿនពេក ជួនកាលវាមិនបញ្ចេញក៏ថាបាន យេីងនៅមានមួយទៀត » យ៉ុងឆេ
« ពួកឯងទាំងពីរនេះវាចេះតែយ៉ាងមិច បានជាទៅរករឿងជេយ៍រហូតចឹង?? » ជេគដែលអង្គុយជិតហ្នឹងទ្រាំមិនបានទេីបនិយាយឡេីង
« មិនមែនរឿងឯងទេកុំចេះ!!!!
« ហេីយឯងក៏គ្មានសិទ្ធិនិយាយដាក់ជេគបែបហ្នឹងដែរ » នីគី
« បេីមិនចង់ឈឺខ្លួនដូចម្សិលមិញកុំសម្ដីខ្លាំងពេក »នីគីសម្លក់មុនបែរមុខទៅក្ដាខៀនវិញ គ្រប់គ្នាបន្តស្ងាត់ហេីយរៀនរហូតដល់ ពេលចេញទៅផ្ទះ ព្រោះនេះក៏ល្ងាចណាស់ទៅហេីយ សិស្សគ្រប់គ្នាក៏ត្រឡប់ទៅគេហដ្ឋានរៀងៗខ្លួន
វិមានផាក****
រាត្រីកាលចូលមកដល់ ឡានទំនេីបត្រូវឈប់ចំពីមុខវិមានដែលធំស្ទេីតែបុិនវាំងនេះ ស៊ុងហ៊ុនរត់ចុះពីលេីឡានសំដៅទៅក្នុងវិមានដោយក្នុងនោះមានស្រ្ដីវ័យចំណាស់ម្នាក់អង្គុយអានកាសែតផងដែល
« អាកូនហ៊ុនមកវិញហេីយហេស៎?? មកនេះមកកូន» លោកស្រីហ្វេយ៉ាត្រដាងដៃក្នុងការទទួលស្វាគមន៍ស៊ុងហ៊ុនដេីម្បីមកអោបខ្លួន
« យ៉ាងមិចដែលថ្ងៃធ្វេីការលេីកដំបូង?? » ហ្វេយ៉ាព្រលែងពីការអោបទេីបសួរកូនប្រុស
« អត់អីទេម៉ាក់!!! រៀងហត់តែសប្បាយសឹងអី » រងតូចញញឹមបាត់ភ្នែក ទោះជានឿយហត់ក៏ញញឹមចេញដែល
« ហុឹម ចឹងឆាប់ទៅងូតទឹកទៅកូន អាលមកញាំបាយម៉ាក់មានអ្វីចង់ សូប្រាយ៍ឯងណា៎ » លោកស្រីហ្វេយ៉ា
« បាទម៉ាក់ចឹងកូនទៅសិនហេីយ សឺត » ស៊ុងហ៊ុនឆ្មក់ថេីបថ្ពាល់អ្នកជាម្ដាយមួយខ្សឺតមុនលេីកកាតាបសំដៅទៅបន្ទប់ដេីម្បីសម្អាតខ្លួន
« អនាគត់បានប្ដីមហាសេដ្ខីប្រចាំប្រទេសនៅចង់ទៅបង្រៀនគេទៀត ហុឺយ » លោកស្រីត្រូវជាម្ដាយក្មេកដកដង្ហេីមធំជាមួយការក្រវីក្បាលហួសចិត្ត
ប្រហែល20នាទីក្រោយស៊ុងហ៊ុនក៏ត្រឡប់មកវិញជាមួយសម្លៀកបំពាក់ថ្មីបញ្ជាក់ថានាយតូចបានសម្អាតខ្លួនរួចរាល់ហេីយ
« ម៉ោះៗ ស៊ុងហ៊ុនមកញុំាបាយកូន » លោកផាកហ្នឹងលោកស្រីហ្វេយ៉ាកំពុងតែអង្គុយរងចាំស៊ុងហ៊ុមកដេីមទទួលទានអាហារជុំគ្នាតែម្ដង អាហារពេលល្ងាចចាប់ផ្ដេីមដោយសមាជិក3អ្នក ពេលអាហារពេលល្ងាចរួចរាល់ស៊ុងហ៊ុនក៏ត្រូវត្រឡប់ទៅបន្ទប់ខ្លួនវិញព្រោះមានការងាររបស់សាលាជាច្រេីនត្រូវធ្វេី ណាមួយនាយតូចក៏មិនសូវជាស្រួលខ្លួនប៉ុន្មានដែល ( Heat )
