°•~ის•°~ {J.JK & K.TH}

6

დილა იყო სადღაც 7 საათი იქნებოდა რომ კიმს სროლის ხმამ გააღვიძა. თანვე წამოვარდა
-ომი დაიწყო?!-თანვე წამოვარდა და ფანჯარაში გაიხედა.
დაინახა ქუქი როგორ იდგა დოინჯით და ჯარისკაცებს დამდგარი მანეკენისთვის ასროლინებდა
"კიდევ ერთხელ!"

კიმმა ძილი ვეღარ შეიბრუნა ამიტომაც ჯარის შარვალი და მოკლე მკლავიანი თეთრი მაისური ჩაიცვა.

მალევე ეზოშიც გავიდა და სიარული დაიწყო თან ჯარისკაცებს თვალს ადევნებდა

"დილამშვიდობისა ექიმო კიმ"
"გამარჯობა ექიმო"
-გაგიმარჯოთ.-ჯონქუქმა თანვე უკან მიიხედა და მასზე მიშტერებულ კიმს თვალი ჩაუკრა რაზეც კიმს ის ნაცნობი გრძნობა დაუბრუნდა მუცელში რაც მისი პირველად ნახვისას
-კარგით შეისვენეთ
-მადლობა ბატონო ჯონქუქ!
ყველამ მაშინვე გამაგრილებლის ასაღებად გაიქცნენ.
როგორც კი თვალს აეფარნენ ქუქიმ კიმს წრლზე მოხვია ხელი და მიიზიდა
-ჯონქუქ დაგვინახავენ
-მომსვლელები არ არიან
-კი მაგრამ...-ქუქიმ მაშინვე ბიეის ტუჩებს ეწაფა და ღრმად აკოცა
-როგორ გეძინა?
-მშვენივრად
-ჰელოოოუ.-უცებ მეორე მხრიდან ძახილი გაისმა რაზეც ორივემ შეთრთნენ და თანვე გაეცალნენ ერთმანეთს
-ჯიმინ!!!
-ხო მე ვარ გააგრძელეთ ნუ გრცხვენიათ
-აქ რა გინდა?
-მეც ექიმად გამომიშვეს მაგრამ მე-6 ბანაკში
-აქვე?
-ხო ძვირფასო ამიტომ ხშირად გნახავთ
-ეგრეც არაა ვაჟბატონო
-ჯონქუქ ჩემი ნახვა არ გაგიხარდა ხუთი წელია ჩემთვის ნერვული სისტემა არ გაგიფუჭებია
-მომენატრე ჯიმინ
-მეც ძვირფასო
-მე-6 ბანაკში ჩემზე უარესი ნეთაურია მინ იუნგი მაგას ვერ გაუძლებ
-რატომ?
-მე ძლივს ვუძლებ
-იცნობ?
-ის მინ იუნგია...გახსოვს სახლიდან რომ გაგიტაცე
-აა მინ იუნგი, ხო მართლაც ცივი ვიღაცაა (ჩემი მინ მინი მასეთი არაა ხალხნო უბრალოდ როლი შეხვდა ეგეთი ხო იცით რაც უფრო ცივი ხარ მით უფრო ჰოთია ფიკიც და წყვილიც)
-ნუ მაშინებთ
-სანერვიულო არაფერია უბრალოდ ცოტა ილაპარაკე და ბევრი მოუსმინე
-ვინ? ჯიმინმა? ცოტა ილაპარაკოს? გამორიცხულია ჯონქუქ
-ვიცი მაგრამ მაინც
-უფ კარგით ხო წავედი
-კარგად ჩიმ
-მოკითხვები იუნგისთან
-მოკეტე

ჯიმინმა მაშინვე გაუჩინარდა და მალევე ჯარისკაცებიც დაბრუნდნენ

პატარა თავია მაგრამ შემდეგი იუნმინი იქნებაააა