Gerçekleşen Aşk

42.BÖLÜM: Piknik

İYİ OKUMALAR

Bir süre sonra piknik yerine varırlar. Her taraf yemyeşil karşıda güzel bir göl vardı ve çok güzel görünüyordu. Kuşların cıvıltısı ve su sesleriyle huzur veren bir yerdi.

Arabadan inerler kızlar burayı çok beğenir etraflarına bakarlar.

Ada:
Çok güzel.

Dilan:
Evet. Baran burası gerçekten çok güzel bir yer.

Baran:
Beğendiniz mi?

Dilan ve ada:
Çook.

Bora:
Gerçekten güzel bir yermiş. Bilmiyordum böyle bir yer olduğunu.

Baran:
Evet güzel bir yer. Çok bilinen bir yer değil ondandır.

Dilan:
Eee ne yapacaz biz şimdi?

Baran:
İlk olarak eşyaları arabadan çıkartalım.

Arabadan yavaş yavaş eşyaları çıkarmaya başlarlar. Dilanda onlara yardım etmek için eline birşey alır tam götürecekken baran görür ve durdurur.

Baran:
Ne yapıyorsun sen?

Dilan:
Ne oldu?

Baran:
Hala ne oldu diyorsun. Sen hamilesin unuttunmu senin birşey kaldırmaman lazım o yüzden sen hiçbirşey ellemiyeceksin.

Dilan:
Abartmayın çok ağır değil taşıya bilirim.

Baran:
Hayır dilan sen birşey ellemiyeceksin.

Dilan:
Ama baran...

Baran dilanın sözünü bitirmesine izin vermeden konuşur.

Baran:
Aması filan yok dilan lütfen.

Dilan:
Yaa off tamam.

Baran dilana gülümser alnını öper ve eşyaları indirmeye devam eder.

Bir süre sonra eşyaları indirip çok güzel bir yer yapmışlardı.

Ada:
Ohh be bitti.

Dilan:
Evet. Herşey çok güzel oldu.
Ama başka bir sorun daha var.

Baran:
Ne? Ne oldu? Birşey mi oldu?

Dilan:
Yok sakin ol birşey yok sadece şey.

Baran:
Ne?

Dilan:
Biz ne yiyecez ben acıktım da?

Dilan utanıp başını eğer.

Hepsi dilna güler. Baran dilanın yanına gelir ve eliyle dilanın başını kaldırır.

Baran:
Merak etme benim güzel karım şimdi birşeyler yaparız. Sen ve bebeğimi hiç aç bırakırmıyım.

Dilan Baran'a gülümser.

Baran:
Biz borayla ateş yakıp etleri pişirelim sizde diğer şeyleri hazırlayın.

Dilan:
Olur.

Baran ve bora ateş yakıp etleri pişirmeye başlar. Dilan ile adada salata yapıp Baran'ın piknik için getirdiği masayı hazırlar.

Baran etler pişerken biraz borayla konuşmak ister ve boraya döner.

Baran:
Sen ne zaman söyleyeceksin?

Bora:
Neyi?

Baran:
Adayı sevdiğini ne zaman adaya söyleyeceksin?

Bora:
Bilmiyorum.

Baran:
Bora bunu içinde tutamazsın. Söyle işte adaya. Şansını denemiş olursun belki senin dediğin gibi olmaz hiçbirşey.