Till The End Of The Moon [Black Moonlight Holds BE Script] Myanmar Translation

112 - ကတိကဝတ်

"အရှေ့ကို ဆက်လျှောက်သွားရင်တော့ ကျောင်းဟယ် မြို့ကိုရောက်မယ်။ ကျင့် ဧကရာဇ်၊ အရင်က ဒီနေရာကို ငါ ရောက်ဖူးတယ်။ ဒီနေရာက နဂါးအရောရော ငါးအရောရော ဖြစ်နေတာ။ (အကောင်းအဆိုး ရောနှောနေတာ)ပျံ့ကြဲနေတဲ့ မသေမျိုးတွေ၊ လူတွေ ရောထွေးနေတယ်။ အခုဆို မိစ္ဆာတွေလည်း ရှိရမယ်။ ငါတို့ ဒီမှာဆို အန္တရာယ်ကင်းတယ်" ဟု ကျားမိစ္ဆာက ပြောသည်။

၎င်းသည် ထန်ထိုင်ကျင့်နှင့်အတူ ဘေးချင်းယှဉ်လျှောက်ရင်း ပြောပြနေတာ ဖြစ်သည်။ ကျားမိစ္ဆာဟု ပြောရအောင်ကလည်း ထိုကျားမှာ သတ်သတ်မှတ်မှတ် ပြော၍မရသော သဏ္ဍာန်တစ်ခုအသွင် ရှိနေလေသည်။

ထန်ထိုင်ကျင့် က အေးစက်စွာပြောလိုက်သည်။ "ပါးစပ်ပိတ်ထား။"

သူ့အတွက်တော့ ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုးနေထိုင်ခြင်းသည် အလွန်ရှက်စရာကောင်းသည့်အရာ ဖြစ်ပြီး၊ ဤသို့ လုပ်မည့်အစား သူသည် ထိုလူအားလုံးကို ရင်ဆိုင်ပြေးတွေ့ပြီး အကုန်သတ်ပစ်လိုက်ချင်သည်။

သို့သော် ဤကျားမိစ္ဆာသည် လူစုလူဝေးမှ ပုန်းအောင်းရန် အမြဲပြောနေတတ်သည်။

ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီးကြားရှိ ဝိညာဉ်စွမ်းအင်နှင့် မိစ္ဆာစွမ်းအင်တို့ မညီမျှမှုကြောင့် မိစ္ဆာနတ်ဘုရား၏ နတ်ဘုရားသတ်ဖြတ်ခြင်းလေးတော်မှာ ပို၍ပို၍ အားကောင်းလာသည်။ ထန်ထိုင်ကျင့် ၏ မသေမျိုးခန္ဓာသည် နတ်ဘုရားသတ်ဖြတ်ခြင်းလေးတော် ကို ဖိနှိပ်ထိန်းချုပ်ထား၍ မနိုင်တော့ပေ။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးသည် မိစ္ဆာစွမ်းအင်များ သိပ်သည်း တောက်လောင်နေပြီ ဖြစ်သည်။

အရင်က သူ၏ အနီရောင်မျက်ဆံတွေကို ဖုံးအုပ်ထားနိုင်ခဲ့သော်လည်း အခုတော့ လုံးဝ ဖုံးကွယ်ထား၍ မရတော့ပေ။

မသေမျိုးဂိုဏ်းဝင်များနှင့် လူများက သူ့ကို တွေ့တာနှင့် ချက်ချင်း တိုက်ခိုက်ကြလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ အကြိမ်တိုင်း၊ လူများကို သတ်ဖြတ်ရန် နတ်ဘုရားသတ်ဖြတ်ခြင်းလေးတော်၏ ကြိုးကိုင်ချယ်လှယ်ခြင်း ခံခဲ့ရသော်လည်း နောက်ဆုံး အရေးအကြီးဆုံး အခိုက်အတန့်မှာမှ သူ့အသိစိတ် ပြန်ဝင်လာခဲ့တာချည်း ဖြစ်သည်။