Ramazanın bitmesine son bir hafta kalmıştı ve bayram için neredeyse her gün yardım geliyordu. Bir tane abla bize bayramlık getirdi, bana da getirmişti ama ben kapalı olduğum için getirdiği elbiseyi ben giyemezdim. Sonunda bayram gelmişti sabahın yedisinde kalkıp akrabalarımızı dışarıda beklemeye başladım, akrabalarımız geldi ve yemeği koyduk bizim ailenin geleneğiydi bu ilk önce yemek yiyip sonra bayramlaşırdık ve yine aynı şeyi yaptık bayramlaştıktan sonra halamgil hariç herkes köylere gitmişlerdi halamgil neden mi gitmedi çünkü depremde bizim arabanın üstüne kaya düştüğü için hala tamirci deydi eniştem ilk önce bizimle köye geldi şunu söylemeyi unuttum bayramın birinci günü yirmi üç Nisan dı biz kuzenlerimle beraber aramızda kutlayacağımız için ayrı bir şekilde heyecanlıydık herkes köylerinden geri gelmişlerdi ve yirmi üç Nisan ı kutlama zamanı gelmişti biz kuzenlerimle altı kişiydik ve altı kişiyle gösteri ,tiyatro ve şiirler okuduk, o gün çok güzel olmuştu. Tüm bayram boyunca arabamız olnadığı için biryere gidememiştik. Bayram bitmişti ve annemin iki haftalık hamile olduğunu öğrendik ben bu haberi duyunca çok heyecanlanmıştım. Bir kaç ay sonra evimizin önünde hala kaya durmasına rağmen yine de iki ay boyunca evde kaldık üç ay çadırda iki ay da evde geçince oldu sana deprem olalı beş ay sonra bize konteyner çıkmıştı üç ayda konteyner da kaldık etti sana sekiz ay baktık konteyner da biz okuldayken mahallenin erkek çocukları benim kardeşlerimi dövüyorlar konteyner da iki ay kaldık etti sana on ay sonra bir gece yine evde bizi deprem yakaladı o gün de çok korkmuştuk.Annemden babam yine bir karar alıp konteyner a gitmek için konuşmuşlar şuan konteyner da kalıyoruz...
