ÖLÜMCÜL GÖZYAŞI

BAŞLANGIÇ

 Yine o garip rüyayı gördüm. Kim o kadın benden ne istiyor.Hiç bi fikrim yok. 

Ah saat 9 olmuş. Kahretsin geç kaldım. Burak bey bu sefer kesin kovucak. Hoş gerçi keşke kovsa bu aptal iş artık beni deli ediyor şirketteki herkez bütün işleri bana yaptırmaya çalışıyor. Aptal zengin züppeleri ne olcak yaptıkları tek şey internete bütün gün o salak saçma sitelere fotoğraf atmak. Off yine yağmur yağıyor.Süper, pantolunum yine çamur oldu.Allah'ım ne harika bi gün ama. Evdeki temiz sayılı pantolonlarım+dan biri daha mahfolmasın diye bi taksi çağırdım.Taksinin içindeki adam biraz garipti yani ne bilim sanki onu tanıyor gibiydim.Şirkete gidene kadar belli etmeden onu izledim çok yavaş hareket ediyordu sanki göz kapaklarını zorla açıp kapatıyormuş gibi yarım saatte bir yapıyordu bunu, elini yavaş kaldırıp indiriyordu göz bebekleri sağa sola bakarken çok yavaş hareket ediyordu. Ben dalmış bir şekilde adamı izlerken bi an dikiz aynasından bana baktığını farkettim. Beni izliyordu. O anda ilkildim. İçimin titrediğini hissedebiliyordum.Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki eğilip ona bakmak istedim çünkü sanki gömleğimden çıkıp fırlıycakmış gibi hissediyordum fakat eğilmeyi bırak gözlerimi adamdan alamadım oturduğum koltuk titremeye başladı Tanrım şimdide göz kapaklarımı tutamıyorum kapanıyorlar. Garip bir yerdeydim sanki arafta kalmış gibiydim sağ tarafım o kadar beyaz ışıkla kaplıydı ki gözüm kamaşıyordu sol tarafımsa zifiri karanlıktı ordada hiç bişey görünmüyordu ilginç olan ne sol tarafın karanlığı sağı etkiliyordu ne de sağ tarafın ışığı sola vuruyordu bu 2 yer çok net bi şekilde birbriinde ayrılmıştı yani sanki tam ortaya biri görünmez bir çizgi çekmişti. 

İşte! 

 İşte ordaydı bu taksiciydi.Bi anda önümde belirdi ve dümdüz yürümeye başladı hemen bi hızla ayağa kalktım ve onu takip etmeye başladım. Kafamda ona sormak istediğim milyonlarca soru vardı ama ne arkasına bakıyordu ne de yavaşlıyordu. Ona yetişebilmek için koşmaya başladım.

Kahretsin noluyor ?

Adam benden o kadar uzakta yürümüyordu ama bi türlü ona yetişemiyordum daha hızlı koştum sonra daha hızlı, daha hızlı ve daha hızlı derken bi anda nefes nefese kaldım

Ben nefes almaya çalışırken o durdu ve " eğer bunu hissetmezssen birbirimize 4 metreden fazla yaklaşamayız '' dedi. Ve bana doğru döndü. Bi anda gözlerim ayrıldı. Şaşkınlıktan ne diyeceğimi bilemiyordum bu gerçekten o taksicimiydi ona benziyordu ama sanki o değildi.

Taksici orta yaşlarda bir adamdı buysa benim yaşlarımda ve korkunç derecede yakışıklıydı ama beni şaşırtan bunlarda değildi onu tanıyordum.Nerden tanıyorum bilmiyorum ama tanıyorum.

Bana yine garip hissettiriyor kalbimin atışını duyabiliyorum yüzümün kızardığınıda hissedebiliyordum.

Ben içimde olup bitenle savaşırken o bana doğru bir adım attı ve gülümseyip " hadi ama Cansu el ele yürüdüğümüz o nehri hatırla''

Nehir mi dedi.Biz gerçekten nehirde mi  yürüdük iyide bunu nasıl yaptık ki derken kafam iyice bulanmaya balamıştı ve birazda korkuyordum düşünmeye başladım ve beynim onunla nehirde yürürken bi görüntü veriyordu ama zorlanıyordum o anı hatırlamakta görüntü bi gidip bi geliyordu. Nefes almam iyice hızlandı sıcaklığı sıcaklığını hissetmeye başladım bana gittikçe yaklaşıyordu.Çok sıcaktı çok fazla sıcak sanki kızgın bi ateş bana doğru geliyordu. Tanrım ve o kadar yakışıklıydı ki ona bakınca yaşadğımı unutuyordum.Ama bi o kadarda korkunçtu bembeyaz bi teni vardı gözleri uçsuz bucaksız ıssız ormanlardaki ağaçların yeşilindendi ama en koyusundan,en yeşilindendi saçları, bembeyaz tenine inat simsiyahtı.Karanlık bi siyahtı.

 Saçlarına uzun süre bakınca ürütüyordu. Karanlık bi bilinmezlikte tek başınaymışssın gibi hissettiriyordu. Uzun boylu harika vücutluydu kaslarını izlerken ellerimin ona dokunuyormuş gibi hiddediyorum ve bütün bu duygular tanıdıktı.

Ve işte dudakları büyüktü ve garip bir pembeydi sanki beni çağırıyodu.Onu öptüğümü hatırlıyor

gibiyim.

Ahhh!! Tanrım noluyor ? Sırtım sırtım yanıyor!

Sırtımdam büyük darbe almıştım ve bişey beni hızlı bir şekilde geri geri çekiyordu arkama baktığımda onun kim yada ne olduğunu göremedim.Beyazdı sadece bembeyazdı beni o ışığa doğru çekiyordu.

Ne olduğunu anlayamıyordum sadece uzaklaşırken o çocuğa bakıyordum içimdeki o, onu görmek isteyen hissi durduramıyordum. Ona bakarken nerden tanıdığımı düşünmeye çalışıyordum o sırada saçım hafifçe çekildi ve bi kadın sesi:

Düşünmeyi bırak ! Kendine gel güçlü olduğunu hepimiz biliyoruz ruhunun derinliklerinden o ateşi at içinden yoksa artık sonsuza dek kızgın bi ateş olursun.

dedi

 ..... 

Merhaba ben Cansu 19 yaşındayım wattpad'i yeni açtım ve yazdığım ilk hikayem, devamı çarşamba günü  öğle saatlerinde yayınlıycam.Hepinizi seviyorum ve okuduğunuz için teşekür ederim ..